تعرض زمین خواران به حریم شهرها و سکوت و انفعال مسوولان وزارتخانه ها

گروه اجتماعی –  تعلل وزارتخانه های دولتی و عمومی در حفظ حریم شهرها، زندگی را غیر ممکن خواهد کرد. وزرات کشور، جهادکشاورزی، راه و شهرسازی، صمت، نیرو، برنامه و بودجه، شهرداری ها، شورای شهر و سایرسازمان ها، مسوول حفظ حریم شهرها و امنیت مردم و بهبود فضای کسب وکار و زندگی هستند یا در مقابل ادامه تعرض زمین خواران در تهران و شهرهای بزرگ و رشد حاشیه نشینی همچنان سکوت اختیار می کنند؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا،سال هاست که کارشناسان و دلسوزان شهر تهران و شهرهای بزرگ، در مورد عدم تمرکز امکانات، ساخت وسازها و سودجویی زمین خواران در پایتخت و شهرهای بزرگ هشدار می دهند که این روند علاوه بر معضلات ترافیک و مشکلات اجتماعی ومهاجرت، معضلات را بیشتر و زندگی را غیر ممکن می کند و به بودجه و هزینه بیشتری نیازخواهد داشت و برای مقابله با آن باید حریم شهرهایی مانند تهران درست تعریف شده و مورد احترام باشد.

اما متاسفانه به دلیل عدم توجه به حریم شهر تهران، به طور مستمر زمین خواران به حریم تهران و شهرهای بزرگ تجاوز کرده و مناطق بیشتری را با ساخت و ساز، سودجویی و بروز مشکلات بیشتر و وادار کردن وزارتخانه ها و ادارات به ارائه خدمات زیرساختی آب و برق وگاز و ... همراه کرده اند.

کارشناسان هشدار می دهند که کنترل هر شهر، رسیدگی به مشکلات، بحران ها و مسائل شهری ایجاب می کند که ظرفیت هر شهر و حریم آن تعریف شود و از ایجاد حاشیه نشینی در اطراف آن جلوگیری شود.

در حال حاضر علاوه بر اضافه شدن روستاها و حاشیه های مختلف و ادامه تهران تا شهرهای دیگر، عملا نوعی ساخت و ساز بی قواره مانند دیواری مانع حرکت باد و هوا شده و به تشدید آلودگی ها منجر شده است. امکان خدمات رسانی و تامین آب و برق و گاز و... سخت شده و افزایش تراکم جمعیتی، ترافیک و کوچک شدن معابر حتی حرکت آتش نشانی و آمبولانس را دشوار کرده است. دائم ساختمان های قدیمی و باغ و فضای سبز را تخریب و ساختمان های بلند جایگزین آن می کنیم و به فکر راه عبور و مرور و زندگی و تنفس خود در همان کوچه و محله نیستیم.

در چنین شرایطی، برخی مسوولان شهری با هشدارهای مختلف اعلام کرده اند که دولت و وزارت کشور، سایر وزارتخانه های مرتبط از جهاد کشاورزی، نیرو، تا صمت و... باید نسبت به رعایت حریم شهر تهران و شهرهای بزرگ تعهد داشته باشند و اجازه ندهند که شهرها بیش از این با رشد بی حساب و کتاب و معضلات فزاینده مواجه شوند.

شهردار تهران با اشاره به مشکل عدم توجه مسوولان به حریم تهران و سودجویی زمین خواران اعلام کرده که تهران، تنها شهری است که حریم ندارد! اجازه نمی‌دهیم امثال مرتضی گرد در کنار تهران شکل بگیرد.

رئیس شورای شهر تهران نیز در این رابطه با انتقاد از سیاست های وزارتخانه های دولتی گفت: مدتی است که موضوع لغو مدیریت یک‍‍پارچه حریم پایتخت پرحاشیه شده و سودجویان و فرصت طلبان حریم تهران را که تنفسگاه پایتخت ۱۰ میلیون نفری است، به میدان ساخت و ساز خود بدل کرده‌اند.

در این زمینه، با وزیر کشور و استاندار نامه‌نگاری‌هایی درباره حریم تهران صورت گرفته و امیدواریم وضعیت را درست کنند. ما با شهرستان‌های اطراف مشکل نداریم؛ بلکه با وزارت کشور مشکل داریم. کشمکش‌ها چیزی جز نفع سودجویان و زمین‌خواران ندارد.

درخواست مردم و کارشناسان و مسوولان شهری این است که دولت و وزارتخانه ها اقدامات جدی در این زمینه انجام دهند و فرمان توقف در تعرض زمین خواران به حریم تهران را صادر کنند و اجازه ندهند که شهرهای بزرگ کشور از جمله تهران گرفتار بحران های بیشتر شوند.

واقعیت این است که با ادامه این مسیر، ادامه شرایط مهاجرت دائم، موقتی و حتی روزانه به شهر تهران برای کسب وکار، عملا ادامه زندگی برای ساکنان و انجام امور کشوری و شهری امکان پذیر نخواهد بود و کارایی و بهره وری فعالیت های اجتماعی و اقتصادی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و شهر در روزهای مختلف سال عملا تعطیل است.

تخریب میلیون ها باغ و زمین و ملک های مختلف در شهرهای بزرگ و تبدیل آن به غول های بتنی وسیمان و آهن، ساختن برج های بزرگ در اطراف شهر و جلوگیری از حرکت هوا و باد، جز تنگ کردن نفس شهرها و روزانه بیش از 50 میلیون ساعت اتلاف وقت در ترافیک برای ساکنان، رشد هزینه ها، مصرف میلیون ها لیتر بنزین و گازوئیل، آب و برق و گاز و صرف بودجه های کلان، هزاران بیماری و ناراحتی عصبی و... چیزی نصیب این شهرها نکرده و این نوع شهرسازی و اداره شهرها حداقل در سه دهه اخیر با اشتباهات اساسی مواجه بوده است.

اکنون باید از تک تک نهادها، وزارتخانه ها، سازمان ها و مسوولان آنها این پرسش اساسی مطرح شود که نتیجه اقدامات و برنامه های آنها چه بوده و چرا در سال های اخیر در مقابل ظلم آشکار به حریم تهران و مردم شهر سکوت کرده اند و چرا به رفع گلوگاه ها و معضلات نپرداخته و دائم برحجم گرفتاری ها و معضلات شهری افزوده است؟

مسوولان وزارت کشور، در حفظ حریم تهران چه وظایفی به عهده داشته اند و نتیجه کار آنها چه بوده است و چرا در مقابل تعرض به حریم تهران اقدامی نشده و چرا حریم تهران مشخص نیست. اگر برای شهری به این بزرگی با اشکالات متعدد در راه ها و معابر و امکانات آن مشکل جدی ایجاد شود، باید شاهد چه نوع بحران هایی باشیم و چرا در این زمینه اقدام اساسی صورت نمی گیرد؟

سازمان محیط زیست، وزارت جهاد کشاورزی، منابع طبیعی و جنگل ها و... در حفظ حریم شهر تهران و شهرهای بزرگ کشور چه اقدامی انجام داده اند و چرا همچنان شاهد تعرض آشکار به حریم شهر، روستا، رودخانه، جنگل و دریا هستیم؟

وزارت صمت، در جانمایی کسب وکارها، شهرک های صنعتی، امکانات تولیدی و بازرگانی و مجوزهای کسب وکار چه اقداماتی در جهت حفظ حریم تهران انجام داده است؟

وزارت نیرو و سایرسازمان های خدماتی مانند شرکت گاز، چه اقدامات و برنامه هایی داشته اند تا اعلام کنند به ساخت و سازها در حریم شهرها و تعرض به حریم شهرها خدمات نمی دهند؟ تا کی باید شاهد ساخت و سازهای بدون مجوز و مدتی بعد آبرسانی، برقرسانی و... به نقاطی باشیم که اصول برنامه ریزی را زیرپا گذاشته و به حریم شهرها تجاوز آشکار داشته اند؟ چرا دولت و سازمان های مسوول در ارائه تعریف مشخص و قانونی و محکم از حریم شهرها تعلل کرده اند؟

شهرداری ها و سایر نهادهای اداره شهرهای بزرگ، چه اقداماتی در جهت جلوگیری از ساخت و سازهای بی رویه و روند خطرناک زمین خواری انجام داده اند تا جلوی تعرض بیشتر به حریم شهر گرفته شود.

به نظر می رسد که نهادهای عالی، کمیسیون ها و شوراهای عالی با حضور وزرای دولت و مسوولان سایرنهادها و نمایندگان آنها تشکیل شود که با هر قدرت و نفوذی در تعرض به حریم شهرها مقابله کند و اجازه ندهد که عرصه زندگی بیش از این بر ساکنان شهرها تنگ شود. گاهی به نظر می رسد که در این فضای تنگ شهرها، ترافیک و شلوغی و معابر نامناسب و بافت هندسی نامتناسب شهری، انسان ها زندانی شده اند و ساعت ها طول می کشد که خود را به جاده و محدوده ای برسانند تا از این فضای تنگ تنفس شهری دور شوند.

در آستانه روزهای تعطیل چند روزه، به خوبی آشکار می شود که برای ساعت ها در ترافیک و فاصله جاده ها و شهرهای مختلف گیرافتاده ایم و هرچه تلاش می کنیم راهی برای خلاصی از این تعرض انسان به محیط زیست و شهر و جاده و جنگل و کوه و... نداریم.

متاسفانه چند برابر ظرفیت جمعیتی و امکانات طبیعی شهری مانند تهران، تمرکز جمعیت داریم ومتناسب با این سیل مهاجرت و افزایش جمعیت و ساخت و سازها، راهی برای عبور وحفظ حریم محیط زیست شهری ایجاد نشده و دائم شاهد تعرض بیشتر سودجویان به حریم شهرها هستیم.

عده ای زمین خوار به حریم شهرها تعرض می کنند و به چند برابر قیمت تمام شده، ساخت و ساز انجام شده را می فروشند و در مقابل بخشی از مردم در شرایط سخت و با هزینه هنگفت آنها را می خرند و برخی سازمان ها نیز به راحتی آنها را تشویق می کنند و این روند همچنان ادامه دارد. در حالیکه دولت و وزارت کشور وشهرداری ها و سایر سازمان ها، نه تنها باید از رشد زمین خواران و ساخت و سازها جلوگیری کنند بلکه باید به مردم اعلام کنند که حریم شهرها بیش از این امکان رشد ندارد و ارائه امکانات ممکن نیست.

دولت نیز باید بخشی از امکانات و امتیاز و ویژگی در شهرهای بزرگ را در شهرهای کوچک ایجاد کند و از رشد بی دروپیکر و بدون حریم شهری مانند تهران جلوگیری کند. باید زندگی در شهرهای کوچک و استان های کشور به اندازه شهرهای بزرگ مانند تهران جذاب باشد تا مردم به طور خودکار و با انتخاب خود، زندگی در شهرهای دیگر را انتخاب کنند و تمایل به ادامه این روند و افزایش جمعیت در اطراف تهران کاهش یابد. باید هرآنچه در تهران دنبال آن می گردند را در شهرهای دیگر ایجاد کرد و محیط رقابتی و برابر ایجاد نمود تا شهرها به طور متناسب پذیرای زندگی مردم ایران باشد.