مشروب فروشي در كنار مساجد سيماي عمومي تركيه

بالاخره پس از کلی سبک و سنگین کردن‌ها تصمیم قطعی گرفتم سفر خود را قبل از آغاز سال نو شروع کنم. حالا دیگر اولویت‌های سفر را دسته‌بندی کرده‌ام؛ انعکاس بی‌کم و کاست واقعیات جامعه ترکیه تنها اولویت کاری من است. تصمیم دارم دور از حب و بغض‌های شخصی امانتدار خوبی در این مسیر باشم. در ابتدا به نظر می‌رسد انعکاس واقعیات آشکار و پنهان جامعه ترکیه کار ساده‌ای باشد اما باید در همین ابتدا اعتراف کرد واقعیات ترکیه گاه چنان عجیب و غیرقابل باور می‌نماید که حتی در بخش‌هایی قلم و دوربین نیز از انعکاس آن عاجز است. به اعتبار تجارب سفرهای قبلی‌ام احساس می‌کنم پذیرش بخشی از واقعیات ترکیه برای آن دسته از خانواده‌ها و نسل جوان ایرانی که با فضای فرهنگی دوران ستمشاهی آشنایی کافی ندارند بسیار ناهضم و حتی غیرواقعی بنماید.

فقر، فحشا و بیکاری ارمغان شومی است که در طول 50‌سال اخیر توسط تکنوکرات‌های لائیک غربزده با لطایف‌الحیل تدریجا به مردم ترکیه تحمیل شده و عملا تار و پود زندگی اجتماعی سالم آنان را خواسته و ناخواسته درهم نوردیده است. با خود فکر می‌کنم اگر صنعت فسادمحور توریسم در ترکیه وجود نداشت جمع قابل توجهی از مردان و زنان ترکیه‌ای که به‌طور‌ تمام وقت در بخش خدمت‌رسانی عمدتا ناسالم به توریست‌ها و حتی شهروندان ترکیه فعال هستند چگونه امرار معاش می‌کردند یا اگر روزی صنعت فحشا و حواشی غمبار آن از قبیل کاباره‌ها و دیسکوها، کلوب‌‌های شبانه عمومی و خصوصی، مشروب‌فروشی‌ها، قمارخانه‌ها، هتل‌ها، تاکسی‌های ویژه! در اقصی نقاط ترکیه تعطیل اعلام شود در بخش اشتغال و معیشتی عامه مردم مسلمان ترکیه چه اتفاق نسبتا وحشتناکی رخ خواهد داد؟

در واقع بیکاری فزاینده همه را کلافه خواهد کرد و طبیعی است که همین افراد مسلمان همراه اعضای گرسنه خانواده در اعتراض به این ممنوعیت، شورش‌های خیابانی راه‌اندازی خواهند کرد و این همان خواسته اصلی شبکه جهانی صهیونیست‌هاست که در جوامع اسلامی قباحت شرعی– اجتماعی فحشا و خودفروشی فروریخته و فحشا صرفا یک شغل و زنان و مردان فاحشه نیز «کارگر جنسی» معرفی شوند تا در ادامه کار نیز خود مسلمانان به دلیل فقر مالی و داشتن نیاز مادی و دغدغه‌های معیشتی عملا مدافع حقیقی رواج مفاسد در جوامع اسلامی باشند. در حقیقت «آندلس» نیز به نوعی اینگونه از دست مسلمانان خارج شد. به هر حال در مسیر انعکاس حقایق ترکیه مشکل دیگری هم وجود دارد؛ اغلب مردم کشورمان تنها از طریق ماهواره با ترکیه آشنا هستند. طبیعی است تصور کسانی که با کشور ترکیه تنها از طریق تبلیغات و برنامه‌های پرزرق و برق ماهواره آشنا شده یا در قالب یک سفر کاملا توریستی به مناطق تفریحی سفر کردند یا صرفا شنونده خاطرات آشنایان بوده‌اند بسیار متفاوت با حقایق زيرپوستي جامعه ترکیه است. علنی بودن خودفروشی در معابر عمومی و مراکز توریستی ترکیه برای گذران زندگی حقیقت تلخی است که در برنامه‌های ماهواره‌ای ترکیه اثری از آن به چشم نمی‌خورد یا قماربازی رسمی در قالب بلیت‌های بخت‌آزمایی و لاتاری‌های ورزشی معضلی جدی است که خانواده‌ها و جوانان ترکیه را بشدت درگیر خود کرده اما در ماهواره تنها جنبه تفریحی آن نمایش داده می‌شود. فراگیری اعتیاد به الکل نیز بخش دیگری از معضلات جدی جامعه ترکیه است که سیستم رسانه‌ای مطلقا اجازه پرداخت ولو جزئي به آن و عواقب پرشمارش را ندارد.

تصویر بزرگ از یک زن در کنار مسجد

گسست بنیان خانواده‌ها و نبود روابط عاطفی هم از دیگر حقایق گزنده‌ای است که عموما در فیلم‌ها قابل مشاهده نیست. شکاف طبقاتی و فقر عمومی هم از دیگر مسائل اصلی جامعه سكولار تركيه است. تبدیل جامعه ترکیه به مستعمره فرهنگی– اقتصادی غربی‌ها و آثار ویرانگر چنین وابستگی نیز از دیگر موضوعات کلیدی است که علنا در ماهواره نمی‌توان اثری از آن دید. با وجود اینکه 98 درصد جمعیت ترکیه مسلمان است به دلیل استیلای کامل سکولارهای غربزده بر امورات ريز و درشت، در بخش اجتماعی می‌توان مظاهر ابتذال زندگی به سبک غربی‌ها را به راحتی و مکررا در جامعه ترکیه لمس کرد. به نظر می‌رسد تبلیغات رسانه‌ای تلویزیونی- مطبوعاتی و همچنین تبلیغات محیطی شهري نقش اول را در عادت دادن مردم به اینگونه ابتذال‌های ویرانگر برعهده دارد.

عکس نخست صفحات اول بخشی از مطبوعات ترکیه که اتفاقا به وفور در محل گذر زن و بچه مردم و حتی در اغلب سوپرمارکت‌ها نیز به چشم می‌خورد زنان رقاص عریانی را به تصویر می‌کشد که آدمی حتی از نگاه کردن به آن صفحات نیز احساس خجالت می‌کند چه رسد به آنکه روزنامه را در دست بگیری و در محل کار یا در میان خانواده مثلا به مطالعه آن مشغول شوی. انصافا چند باری در شهرهای مختلف ترکیه وسوسه شدم یکی از این نشریات را به عنوان نمونه کار خریداری کرده و به عنوان سوغات فرهنگی! با خود به ایران بیاورم اما هر چه کردم، نتوانستم. واقعا از در دست گرفتن چنین نشریه‌ای احساس شرم داشتم. علاوه بر آن در اقصی نقاط ترکیه بویژه مناطق پرجمعیت فقیرنشین، بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی را می‌توان دید که برای تبلیغ کالاهای مصرفی مردم، ابزارهای جنسی را نیز به شکلی اغراق‌آمیز چاشنی کار کرده و مردم را علنا تشویق به اباحه‌گری می‌کنند. در نگاه اول به نظر می‌رسد در کشور مسلمان ترکیه جز مسائل شهوانی جنسی هیچ مساله دیگری دارای اهمیت نیست.

به‌طور‌ کلی اوضاع فرهنگی– تبلیغی در ترکیه به جایی رسیده که استفاده از تصاویر نیمه‌عریان زنان برای هر کالایی ولو تبلیغ ادویه و خشکبار، خدمات درمانی، دارویی یا بانکی یک ضرورت کاری به حساب می‌آید و البته در تبلیغات تلویزیونی که از قضا حجم زیادی از برنامه‌ها را به خود اختصاص می‌دهد همین روند با شدت بیشتری به چشم می‌خورد. عجیب‌تر آنکه عامه مردم مسلمان هم با چنین شرایط ضدفرهنگی کنار آمده‌اند. باید گفت در معابر عمومی ترکیه هرجا را که نگاه کنی تصاویر اینچنینی را در ابعاد کوچک و بزرگ می‌توان دید. براي نمونه در شهر مرزی«هوپا» که روزگاری شیعیان زیادی ساکن آن بودند و در حال حاضر نمی‌توان شیعه‌ای در آن دید، دقیقا جفت دیوار مسجد جامع شهر تصویر بزرگی از یک زن بی‌حجاب در ابعاد بیش از70 متری به نمایش گذاشته شده است.

البته باز جای شکر باقی بود که اندکی مراعات حال نمازگزاران مسجد جامع شهر را کرده بودند و تصویر زن نسبتا پوشش‌دار بود اگرچه در دیوار کناری همان فروشگاه یک عکس 6-5 متری نیمه‌عریان یدکی هم کار گذاشته شده بود! لابد صاحبان فروشگاه با خود فکر کرده‌اند کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند. به‌طور‌ کلی درباره استفاده از تصاویر زنان عریان برای تبلیغ کالا به قدری افراط می‌شود که اساسا اصل کالا فراموش می‌شود مثلا برای تبلیغ لباس کار، از تصاویر بزرگ زنان عریان استفاده می‌کنند که در حقیقت پوششی بر تن ندارند که بتوان نام لباس بر آن نهاد. تصاویر زیادی در این باره تهیه کرده‌ام که به دلیل محذوریت‌های دینی- اخلاقی نمی‌توان از آنها در روزنامه استفاده کرد. به هر صورت برای این اقدامات ضددینی- فرهنگی علل مختلفی را می‌توان برشمرد که غیرت‌زدایی دینی و مصرف‌گرا بار آوردن مردم تنها بخشی از دلایل متعدد آن می‌تواند باشد.

فارغ از مسائل یادشده حدودا از یکصد سال پیش نظام سکولار حاکم بر جمهوری لائیک ترکیه با میدانداری عناصر بدنامی مانند کمال پاشا آتاتورک و ژنرال‌های دیکتاتور چهارستاره ذاتا مسؤولیت ژاندارمی صهیونیسم بین‌المللی را در منطقه برعهده داشته‌اند که در 30 سال اخیر با برچیده شدن حکومت فاسد رژیم پهلوی در ایران این مسؤولیت ذلت‌بار شکل پررنگ‌تری به خود گرفته است. در کشور ترکیه برای رسیدن به مناصب بالادستی اجرایی پیش‌شرط مشخصی وجود دارد که در 2جمله راهبردی «پذیرش کامل نظام سکولار» و «اطاعت بی‌قید و شرط از فرامین آمریکایی‌ها» خلاصه می‌شود و اساسا هرگونه زد و خورد کلامی دولت ترکیه با آمریکا و صهیونیست‌ها در هر سطح دیپلماتیکی که باشد کاملا از پیش تعیین شده است و عملا چنین درگیری‌های غیرساختاری جنگ زرگری یا یک بلوف عوامفریبانه‌ای بیش نمی‌تواند باشد.

بر اساس قرائن و قواعد موجود، نظام لائیک حاکم بر ترکیه مطابق برنامه‌ریزی‌ها و دستورالعمل‌های صادره از اتاق فرمان صهیونیست‌ها، موکدا موظف شده است به بهانه احیای امپراتوری عثمانی، در بخش دفاع از ملت مظلوم فلسطین پرچم دفاع دروغین از مقاومت اسلامی فلسطینیان را بر دوش گرفته و عملا با مدیریت اوضاع و صحنه‌آرایی‌های مدنظر آمریکایی‌ها به تدریج از نقش و وجاهت راهبردی انقلاب اسلامی در عرصه بیداری اسلامی در منطقه خاورمیانه بکاهد و در نهایت با فریب افکار عمومی خود را یگانه حامی فلسطینیان و ملل مستضعف عرب معرفی کند. همه اقدامات دولت ترکیه درباره تضعيف محور مقاومت در منطقه تسلیح مالی و نظامی گروه‌های شبه‌نظامی تروریست مخالف دولت قانونی سوریه در راستاي ساقط کردن دولت بشار اسد طي چند ماه اخیر صرفا در همین راستا قابل تفسیر است.

از سوی دیگر دولتمردان لائیک ترکیه بهتر از هرکسی می‌دانند در داخل ترکیه فاقد مقبولیت پایدار و جایگاه مردمی هستند و مسلمانان ترکیه باطنا هیچ دل خوشی از وضع موجود ندارند و سکوت فعلی آنان در مقابل شرارت‌های بی‌پایان لائیک‌ها نه نشانه رضایت بلکه به دلیل نبود یک رهبری شجاع و پیشرو مانند حضرت امام(ره) است. طبیعتا لائیک‌ها امیدوار هستند در سایه ایفای مستمر چنین نقش مزورانه‌ای درباره اتفاقات فلسطین و دیگر بلاد اسلامی علاوه بر رسیدن به فواید مقطعی در عرصه سیاست داخلي وخارجی، به بازسازی هویت مخدوش لائیک‌ها پرداخته و در سايه راضی‌سازی قاطبه مردم مسلمان ترکیه- که ماهیتا دوستدار امت محمدی(ص) هستند- به پذیرش وضع اسفبار کنونی به نتایج دلخواه دست پیدا کنند. غیرقابل انکار است که همانند 33 سال پیش ایران، مجموع سیاستمداران و ژنرال‌های لائیک با همه «اهن و تلوپ‌های کاذب دهن‌پرکن» صرفا باید گوش به فرمان آمریکایی‌ها باشند. رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر مثلا اسلامگرای ترکیه! امین‌ترین فرد برای انتقال دقیق و بی‌کم و کاست پیام تهدیدآمیز شفاهی اوباما به مسؤولان ارشد ایران به حساب می‌آید و از نظر اروپایی‌ها کشور ترکیه امن‌ترین نقطه برای برگزاری نشست هسته‌ای ایران با گروه 1+5 است که نگاه تحلیلی به این «امین بودن در بخش‌های مختلف» به روشنی گویای ناگفتنی‌های بسیار تلخ درباره واقعیات کشور مسلمان ترکیه است. در دیپلماسی بین‌المللی، سیاست‌پردازان لائیک ترک به «غلام حلقه به گوشی» صهیونیست‌ها اشتهار عمومی و اختصاصی دارند.

در سنوات اخیر غلظت این حلقه به گوشی به قدری شدید بوده که سران آمریکا حتی در مقابل رسانه‌ها نیز از نشان دادن غیرمرسوم گوشه‌هایی از این مناسبات زننده سیاسی ابایی ندارند. نمایش جهانی رسوایی اخیر که در جریان دیدار اردوغان با اوباما روی داد سند روشنی از این مناسبات تحقیرآمیز استعماری است. اوباما در یک کنفرانس خبری رسمی در کره‌جنوبی از پشت سر طیب اردوغان با اشاره تحقیرآمیز انگشت داوود اوغلو، وزیر خارجه ترکیه را فرامی‌خواند که داوود اوغلو به محض دیدن اشاره انگشتی اوباما به سرعت و به شکل دویدن خود را از فاصله چند متری به اوباما می‌رساند. شکار و پخش این حرکت ذلت‌بار توسط دوربین‌های مختلف خبری تنها برگ کوچکی از کتاب بلند خفت و خواری مسؤولان ترکیه را در برابر آمریکایی‌های متکبر نشان داد بلكه در اوج تاسف حیثیت و شرافت ملی شهروندان مسلمان ترکیه را عمیقا لکه‌دار کرد. در واقع پرچمداری اسلام بی‌خاصیت آمریکایی و کوشش هدفمند برای رواج تساهل و تسامح دینی و دین‌زدایی از مناسبات سیاسی، اجتماعی و مهم‌تر از همه پاسداری آشکار و پنهان از منافع نامشروع رژیم غاصب اسرائیل در منطقه ملتهب خاورمیانه- در اشکال مختلف- یکی از وظایف معین دولتمردان ترکیه است.

طبیعی است که دین‌گریزی، عام شدن آزادی‌های جنسی خیابانی و فراگیری روزافزون مفاسد اخلاقی که در جای جای ترکیه به وفور به چشم می‌خورد هرگز نمی‌تواند پیام‌آور توسعه، پیشرفت و امنیت مطلوب باشد. قابل فهم است که بزرگ‌ترین هنر صهیونیست‌ها در ترکیه، راضی‌سازی تدریجی نخبگان و اندیشمندان دینی، اجتماعی به برهنه‌سازی جسمی نسل جوان و دور نگه داشتن سازمان‌یافته آنان از هرگونه فکر و اندیشه مستقل و آزاداندیشی دینی است. در سیستم لائیک ترکیه هر فعل و اندیشه‌ای که به نوعی رنگ و بوی اسلام حقیقی را داشته باشد با توسل به ابزارهای کاملا رسمی مانند قانون اساسی دوران آتاتورک تخطئه می‌شود. باید پذیرفت ایجاد تردید در ایمان عمومی نسبت به هنجارها و ارزش‌های همگانی و اسلامی، سنت‌ستیزی بی‌مایه ارتجاعی، تغییر دادن تدریجی ذائقه‌های فرهنگی- دینی خانواده‌ها و عادت دادن نسل جوان به مشروب‌خواری، خوشگذرانی‌های مبتذل و هرزگی‌های دسته‌جمعی جنسی در دخمه‌های تاریک و کازینوها و کاباره‌های رنگارنگ و در نهایت تهی‌سازی اذهان عمومی از بازتوجه موثر به مسؤولیت‌های واقعی انسانی- اجتماعی حاصل اقدامات 50 سال گذشته لیبرال‌های غربزده ترکیه بوده که عواید بی‌پایانی برای دولت‌های استعماری غرب در پی داشته است. در مسیر ارزروم به دوبایزید در داخل مینی‌بوس با پیرمرد خوش‌صحبت متدین و متعصبی! هم‌صندلی بودم. ما در طول راه کلی درباره دین و فواید دیانت و شریعت محمدی(ص) با هم صحبت کردیم. وقتی او نظر مرا درباره ترکیه پرسید من انتقادات جدی به وضع حجاب، فقر و فساد ویرانگر موجود در ترکیه وارد دانستم. پیرمرد عموما با حرارت خاصی حرف‌هایم را تصدیق کرد. حقیقتا من از شنیدن سخنان او خیلی خوشحال بودم. موقع پیاده شدن از مینی‌بوس و خداحافظی از وی در عین تعجب متوجه شدم که 2 دختر جوان بی‌حجابی که در صندلی جلویی ما نشسته بودند نوه‌های پسری وی هستند. من هرگز نتوانستم این تعارض را جز در بوته تنگ اسلام ظاهری آمریکایی برای خودم حل و فصل کنم. به هر شکل با وجود انکارهای مداوم سکولارها، پسرفت اقتصادی و هرج و مرج‌های اجتماعی موجود در ترکیه خود معلول فسادهای ساختاری رایجی است که ماسون‌های صهیونیستی تعمدا در جامعه 98 درصد مسلمان ترکیه بر آن دامن زده و می‌زنند. با وجود حاکمیت آزاردهنده ناامنی‌های نفسگیر و غیرقابل کنترل در مناطق مختلف ترکیه، جریان سكولار حاکم عموما می‌کوشد در عرصه بین‌المللی تصویری کاملا غیرواقعی از امنیت موجود در ترکیه ارائه دهد. مبتنی بر دلایل کاملا روشن سیاسی- اقتصادی از اواسط دهه 90 میلادی سیستم سکولار ترکیه سعی بی‌حاصل فراوانی به‌عمل آورده تا در سایه حمایت‌های بلافصل مادی- معنوی صهیونیست‌ها و بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای– ماهواره‌ای و نمایش کلیشه‌ای فیلم‌ها و شوهای کاملا مبتذل تبلیغی که جز درهم شکستن مرزهای اخلاقی و ترویج اباحه‌گری اجتماعی در ترکیه عایدی دیگری درپی نداشته، وضع به هم ریخته اجتماعی- سیاسی 81 استان آن کشور را کاملا طبیعی و آرام نشان دهد.