«حسینیه معلی»، مصداقی از اصل «حُب الحسین یَجمعُنا»

گروه فرهنگی: فرهنگ سازی و الگو سازی از فرهنگ در قاب نوین، نیازمند هدف و برنامه و ابتکار در کنار بروز خلاقیت دارد. در واقع آنچه در عرصه برنامه سازی فرهنگی و هدفگذاری های آن یک متغیر مبنایی به شمار می آید، رویکرد معناکاوانه به مبادی فرهنگی و هویت بخشی یا بازتولید هویت ها در قالب نظم و انظباط فرهنگیست. برنامه «حسینیه معلی» نمونه و مصداقی واقعی از مفهوم پردازی بنیادی در قالب رسانه ای می باشد. بطوریکه در حسینه معلی علاوه بر بروز خلاقیت در تولید برنامه و محتوابخشی به فرهنگ حسینی، ظرفیت هایی که در این عرصه وجود دارند را برای افکار عمومی و مشتاقان در این حوزه معرفی کرد.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت این است که حسینیه معلی در قالب برنامه سازی رسانه ای یک پدیده جهت معرفی پدیده ها در عرصه مرثیه سرایی و مداحی بود. نکته جالب توجه در ارتباط با حسینیه معلی، عدم تکرار کلیشه ها و قالب پردازی تازه در حوزه برنامه سازی، الگوسازی، تطبیق شرایط محیطی فرهنگ حسینی با سازوکارهای نوین و زنده کردن روش ها و شاخص های تاریخی در ذیل مرثیه سرایی در شکل تعزیه و ... بوده است. اگرچه شاخص های فرمی و محتوایی برنامه حسینیه معلی در مبداء و مقصد ترویج فرهنگ حسینی به عنوان یک فرهنگ شناخته شده زیست مدار و هویت مدار در پهنه ایران اسلامی با عناصر دارای جذابیت بود و هست اما نباید فراوش در این عرصه حسینیه معلی علاوه بر هدف والای مذکور، توانست با ارائه ای تازه و جذاب سنت و فرهنگ حسینی، بی پیرایه و بدون تکلف و فعالیت علیه کلیشه ها، ارتباط گیری با مخاطب و جذب آن، پرهیز از مرکز گرایی و برعکس، مشارکت دادن همگانی استعدادها در سراسر ایران و حتی خارج از کشور، انتخاب مناسب داوران(به دلیل دارا بودن جایگاه اجتماعی در بین مردم) و ارتباط بدون حاشیه داروان با استعدادهای برنامه در کنار حضور جذاب و گیرای داوران در فرآیند اجرای برنامه بدور از هیاهو و وجود عناصر بصری بسیار دل انگیز در فرم برنامه مانند لوگوی برنامه، تیتراژ انتهایی، وله های آن، دکور اجرای برنامه و ... مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند و این برنامه را بر سر زبان ها بیاندازد.

حسینیه معلی به عنوان یک حسینیه مجازی در سطح و گستره ملی، جلوه ای از بروز خلاقیت در قاب تلویویزن بود که در عین اثر گذاری با سادگی و نوآوری در فرم و محتوا همراه بود. برنامه ای با درون مایه‌ برگزاری مجالس تعزیه و عزاداری و حسینیه ای استعداد محور با جلوه های آکادمیک. خلاصه اینکه حسینیه معلی به عنوان بستری برای غوغای استعدادهای حسینی، نه مسابقه ای بود و نه رقابتی در آن وجود داشت بلکه فراخوانی برای در کنار هم بودن و زنده نگه داشتن نام و راه حسین(ع) و اظهار ارادت به ائمه اطهار علیهم السلام بود. نکته پایانی اینکه باید از دست اندرکاران و تولیدکنندگان این برنامه و سازمان صدا و سیما جهت تهیه این برنامه قدرانی کرد چونکه حسینیه معلی خلاء و جای خالی عمده کاستی هایی که در این عرصه وجود داشت را پر کند.