تقریبا نیمی از عقاب های طاس ایالات متحده از مسمومیت با سرب رنج می برند/ تاثیر رفتار انسان بر طبیعت

به گزارش بولتن نیوز، محققان گزارش دادند در حالی که از زمان ممنوعیت آفت کش DDT در ایالات متحده در سال 1972، جمعیت عقاب های طاس از آستانه انقراض برگشته است، سطوح مضر سرب سمی در استخوان های 46 درصد از عقاب های طاس نمونه برداری شده در 38 ایالت از کالیفرنیا تا فلوریدا یافت شد. مجله ساینس

نرخ‌های مشابهی از قرار گرفتن در معرض سرب در عقاب‌های طلایی یافت شد، که دانشمندان می‌گویند به این معنی است که شکارچیان احتمالاً لاشه یا طعمه آلوده به سرب ناشی از مهمات یا وسایل ماهیگیری را مصرف کرده‌اند.

خون، استخوان ها، پرها و بافت کبد 1210 عقاب نمونه برداری شده از سال 2010 تا 2018 برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض مزمن و حاد با سرب مورد بررسی قرار گرفت.

سرب یک نوروتوکسین است که حتی در دوزهای کم، تعادل و استقامت عقاب را مختل می کند و توانایی آن را برای پرواز، شکار و تولید مثل کاهش می دهد. در دوزهای بالا، سرب باعث تشنج، مشکل در تنفس و مرگ می شود.

این مطالعه تخمین زد که قرار گرفتن در معرض سرب رشد سالانه جمعیت عقاب های طاس را تا 4 درصد و عقاب های طلایی را 1 درصد کاهش می دهد.

عقاب‌های طاس یکی از مشهورترین موفقیت‌های حفاظتی آمریکا هستند و این پرندگان در سال 2007 از فهرست گونه‌های در حال انقراض ایالات متحده حذف شدند.

اما دانشمندان می گویند که سطوح بالای سرب همچنان یک نگرانی است. قرار گرفتن در معرض سرب علاوه بر سرکوب رشد جمعیت عقاب ها، انعطاف پذیری آن ها را در مواجهه با چالش های آینده، مانند تغییرات آب و هوایی یا بیماری های عفونی کاهش می دهد.

کریستن شولر، بوم شناس بیماری های حیات وحش در کالج دامپزشکی دانشگاه کورنل که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید: «وقتی در مورد بهبودی صحبت می کنیم، واقعاً پایان ماجرا نیست – هنوز تهدیداتی برای عقاب های طاس وجود دارد.

مطالعات قبلی نشان داده است که قرار گرفتن در معرض بالای سرب در مناطق خاص، اما نه در سراسر کشور. نمونه خون عقاب های زنده در مطالعه جدید از پرندگانی که به دام افتاده بودند گرفته شد و به دلایل دیگر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌های استخوان، پر و جگر از عقاب‌هایی که در اثر برخورد با وسایل نقلیه یا خطوط برق یا سایر بدبختی‌ها کشته شدند، به دست آمد.

وینس اسلاب، یکی از نویسندگان، زیست شناس حیات وحش در موسسه غیرانتفاعی Conservation Science Global گفت: سرب در چشم انداز وجود دارد و بیش از آنچه قبلاً فکر می کردیم در دسترس این پرندگان است. یک قطعه سربی به اندازه انتهای یک سنجاق به اندازه‌ای بزرگ است که باعث مرگ و میر در عقاب شود. ”

محققان همچنین سطوح بالایی از قرار گرفتن در معرض سرب را در پاییز و زمستان، همزمان با فصل شکار در بسیاری از ایالت‌ها، دریافتند.

در این ماه‌ها، عقاب‌ها لاشه‌ها و توده‌های روده‌ای که شکارچیان به جا مانده‌اند، که اغلب با تکه‌های گلوله سربی یا گلوله‌ها پر شده‌اند، جمع‌آوری می‌کنند.

اسلاب گفت که نتیجه این تحقیق تحقیر شکارچیان نبود. او گفت: «شکارچیان یکی از بهترین گروه‌های حفاظتی در این کشور هستند.» او با اشاره به اینکه هزینه‌ها و مالیات‌هایی که شکارچیان پرداخت می‌کنند کمک مالی به آژانس‌های حیات‌وحش ایالتی می‌کند و او همچنین گوزن و گوزن را در مونتانا شکار کرد.

با این حال، اسلاب گفت که امیدوار است یافته‌ها فرصتی برای “گفت‌وگو با شکارچیان در مورد این موضوع به شیوه‌ای روشن” فراهم کند و شکارچیان بیشتری داوطلبانه به مهمات غیر سربی مانند گلوله‌های مسی روی بیاورند.

مهمات سربی برای شکار پرندگان آبی در سال 1991 به دلیل نگرانی در مورد آلودگی آبراه ها ممنوع شد و مقامات حیات وحش استفاده از گلوله فولادی غیر سمی را تشویق کردند. با این حال، مهمات سربی هنوز برای شکار پرندگان مرتفع و شکار شکار بزرگ رایج است.

این مطالعه جدید نشان داد که میزان قرار گرفتن در معرض سرب در منطقه متفاوت است و بالاترین میزان آن در مرکز پرواز یافت می شود.

در مرکز رپتور دانشگاه مینه‌سوتا، دامپزشک و مدیر اجرایی ویکتوریا هال گفت: «85 تا 90 درصد عقاب‌هایی که وارد بیمارستان ما می‌شوند مقداری سرب در خون خود دارند» و اشعه ایکس اغلب قطعات گلوله‌های سربی را در خون نشان می‌دهد. 

لورا هیل، رئیس هیئت مدیره غیرانتفاعی Badger Run Wildlife Rehab در شهرستان کلامات، اورگان، گفت که او هرگز اولین عقابی را که در سال 2018 با مسمومیت حاد با سرب مواجه شد، فراموش نخواهد کرد. او به تماس یکی از ساکنان درباره عقابی پاسخ داده بود که به نظر می رسید در زیر برس بی حرکت بود. و آن را به درمانگاه آورد.

جنیفر سدارلیف، مدیر پرندگان در مرکز رپتور آلاسکا، یک سازمان غیرانتفاعی نجات حیات وحش در سیتکا، آلاسکا، گفت که سرب نه تنها بر عقاب‌ها، بلکه بر بسیاری از پرندگان دیگر – از جمله شاهین، کرکس، زاغ، قو و غاز نیز تأثیر می‌گذارد.

از آنجایی که عقاب ها به سرب بسیار حساس هستند، به خوبی مطالعه شده اند و توجه عمومی را به خود جلب می کنند، او گفت: “عقاب های طاس مانند قناری در معدن زغال سنگ هستند.” مسئله. “