آینده کشور را مدیران کارآفرین می سازند
عقلانيت به ما مي گويد براي انتخاباتي صحيح ابتدا بايد بينديشيم كه امروز چه نيازهايي داريم و بر اساس آن نيازها افراد كارآمد را برگزينيم .
تئودور داستايوفكسي نويسنده معروف روس مي نويسد : "هر چه بيشتر زندگي مي كنم ، بهتر مي فهمم كه چطور در جاده تجربه با قطب نماي عقل حركت كنم و آنگاه آسوده از هر رخدادي ، در انتظار موفقيت بمانم."
اين روزها فضاي كشور هر روز بيشتر انتخاباتي مي شود و فعاليت احزاب و گروه ها و جناح ها ، براي جلب افكار عمومي به كانديداهاي موردنظرشان در حال شدت گرفتن است در چنين فضايي ، يكبار ديگر نشانه هايي از تكرار تجارب قابل تامل گذشته بي آنكه مجالي براي تجديد نظر در آنها دست دهد ، به چشم مي خورد
در طول سه دهه اي كه از عمر انقلاب مي گذرد- بجز چند سال اول آن – هميشه همينطور بوده كه چندماه مانده به انتخابات ، فعاليت هاي تبليغاتي اغلب در چارچوب تخريب جناحي شروع مي شود و هر چه جلوتر مي رويم ، پررنگ تر و پررنگ تر مي شود تا در روزهاي پاياني رقابت ، تبديل به هياهويي كر كننده بشود؛ جنجالي كه در آن نه صداي كسي شنيده شود و نه شنونده- به فرض شنيدن صدايي- مجال انديشيدن و تعقل بيايد. در اين ميان احزاب ، جناح ها و گروه هايي كه ابزارهاي كارآمدتر تبليغاتي را در اختيار دارند ، فضا را در دست مي گيرند و صداي ديگران هر چند كه حرف هاي شنيدني هم داشته باشند در اين بوق هاي سرسام آور گم مي شود. آنوقت درست در اولين فرصت ها طراحي هاي خاص با هدف تاثيرگذاري ناگهاني زودگذر و البته موثر بر اذهان توده هاي مردم آغاز مي شود و ضربه هاي گيج كننده بر افكار عمومي ، آنها را وادار به بروز واكنش هاي احساسي مي كند ؛ واكنش هايي كه عمر مقبوليت آنها ، فقط همان يك روز برگزاري انتخاب است و بعد از آن اي كاش ها و حسرت ها و ...
اكنون با اين كوله بار انباشته از اين تجربه ها ، وظيفه اي خطير پيش روي انديشمندان و نخبگان دلسوز جامعه قرار دارد و آن اين است كه بكوشد تقدير انتخابات دهم رياست جمهوري ، اينچنين نباشد
اينك از پس آن همه تجربه گران بدست آمده و در پرتو بلوغ سياسي كه بر حدود سه دهه تمرين دموكراسي و انتخابات مبتني است ، زمان آن فرارسيده است كه طرحي نو در اندازيم. امروز هنگام آن است كه فضاي انتخاباتي حاكم بر جامعه را از همين روزها آنچنان شفاف كنيم كه انتخابات به تعبير يكي از تحليل گران "بازي شطرنج در تاريكي نباشد." اين كار نيازمند فرهنگ سازي عميقي است و تحولي كه بايد از نخبگان و برگزيدگان فكري جامعه آغاز شود و به همه اقشار مردم تسري يابد. بجاي آنكه تسليم فضاهاي پرفشار انتخاباتي شويم ، بجاي آنكه اجازه بدهيم سناريوهاي غافلگير كننده بازيگران سياسي و رواني در آخرين لحظات ، از ما آدم هاي احساسي و دور از منطقي بسازند كه بدون انديشيدن ، كاري را كه ديگران مي خواهند ، انجام بدهيم بايد بر تجربه و عقل تكيه كنيم.
عقلانيت به ما مي گويد براي انتخاباتي صحيح ابتدا بايد بينديشيم كه امروز چه نيازهايي داريم و بر اساس آن نيازها افراد كارآمد را برگزينيم .
بي شك نياز امروز ما -نيازي كه همه آحاد ملت به فراخور دانش و آگاهي آن را با تمام وجود درمي يابند -بي كم و كاست در حوزه اقتصاد و مسايل اقتصادي جلوه گر است .
در شرايطي كه همه مردم صرفنظر از اينكه در چه طيف و طبقه اقتصادي باشند از روابط اقتصادي حاكم بر جامعه متضرر مي شوند ، در شرايطي كه توليد به محاق مشكلات مختلف مي رود در وضعيتي كه اشتغال بزرگترين دغدغه مردم است طبعاً در رويكرد عقل گرايانه بايد بدنبال فردي براي سپردن زمام مديريت كلان اجرايي كشور به او بود كه اين مشخصات را داشته باشد .
1-به روابط و ساز و كارهاي اقتصادي كشور كاملاً آگاه باشد.
2-در بطن روابط اقتصادي ، جريان ها و جريان سازان اقتصادي كشور را بشناسد و با آنها تعامل موثر و مثبت داشته باشد.
3-از قدرت تحليل و ارائه راهبرد و ابتكار ارائه طرح هاي موفق اجرايي در مصاديق مشخص اقتصادي برخوردار باشد و تجارب قابل دفاعي در اين مقولات داشته باشد .
4-با مقوله توليد و مكانيزم هاي اصلي و جنبي آن كاملاً آشنا باشد و جامعه توليدگران كشور كه طيف گسترده اي از تشكل هاي كارفرمايي ، كارگري ، مهندسين و .. هستند او را به درايت و دانش بشناسند.
5- اشتغال كارآفريني ، ساز و كارها و عوامل موثر بر آن را بشناسد و صاحب خلاقيت كافي براي غلبه بر چالش هاي امروز آن باشد .
با اين اوصاف تلاش براي برنامه ريزي و سامان دهي اوضاع كنوني چاره اي جز كلان نگري در مقوله ي اجراء و تسلط بر نقاط ضعف و مشكلات بر آمده از عدم آگاهي كامل از شرايط كشور به ويژه بحث اشتغال و توليد نيست. بدين منظور توجه وعميق و ريشه اي در سايه تئوري هاي علمي و استفاده از صاحبان علم و انديشه ضروري به نظر مي رسد كه بي گمان اين شيوه تنها راه نجات و به سر منزل مقصود رسيدن اهداف آرماني در كشور در حال توسعه ي ايران است.
سید مجتبی علوی
اين روزها فضاي كشور هر روز بيشتر انتخاباتي مي شود و فعاليت احزاب و گروه ها و جناح ها ، براي جلب افكار عمومي به كانديداهاي موردنظرشان در حال شدت گرفتن است در چنين فضايي ، يكبار ديگر نشانه هايي از تكرار تجارب قابل تامل گذشته بي آنكه مجالي براي تجديد نظر در آنها دست دهد ، به چشم مي خورد
در طول سه دهه اي كه از عمر انقلاب مي گذرد- بجز چند سال اول آن – هميشه همينطور بوده كه چندماه مانده به انتخابات ، فعاليت هاي تبليغاتي اغلب در چارچوب تخريب جناحي شروع مي شود و هر چه جلوتر مي رويم ، پررنگ تر و پررنگ تر مي شود تا در روزهاي پاياني رقابت ، تبديل به هياهويي كر كننده بشود؛ جنجالي كه در آن نه صداي كسي شنيده شود و نه شنونده- به فرض شنيدن صدايي- مجال انديشيدن و تعقل بيايد. در اين ميان احزاب ، جناح ها و گروه هايي كه ابزارهاي كارآمدتر تبليغاتي را در اختيار دارند ، فضا را در دست مي گيرند و صداي ديگران هر چند كه حرف هاي شنيدني هم داشته باشند در اين بوق هاي سرسام آور گم مي شود. آنوقت درست در اولين فرصت ها طراحي هاي خاص با هدف تاثيرگذاري ناگهاني زودگذر و البته موثر بر اذهان توده هاي مردم آغاز مي شود و ضربه هاي گيج كننده بر افكار عمومي ، آنها را وادار به بروز واكنش هاي احساسي مي كند ؛ واكنش هايي كه عمر مقبوليت آنها ، فقط همان يك روز برگزاري انتخاب است و بعد از آن اي كاش ها و حسرت ها و ...
اكنون با اين كوله بار انباشته از اين تجربه ها ، وظيفه اي خطير پيش روي انديشمندان و نخبگان دلسوز جامعه قرار دارد و آن اين است كه بكوشد تقدير انتخابات دهم رياست جمهوري ، اينچنين نباشد
اينك از پس آن همه تجربه گران بدست آمده و در پرتو بلوغ سياسي كه بر حدود سه دهه تمرين دموكراسي و انتخابات مبتني است ، زمان آن فرارسيده است كه طرحي نو در اندازيم. امروز هنگام آن است كه فضاي انتخاباتي حاكم بر جامعه را از همين روزها آنچنان شفاف كنيم كه انتخابات به تعبير يكي از تحليل گران "بازي شطرنج در تاريكي نباشد." اين كار نيازمند فرهنگ سازي عميقي است و تحولي كه بايد از نخبگان و برگزيدگان فكري جامعه آغاز شود و به همه اقشار مردم تسري يابد. بجاي آنكه تسليم فضاهاي پرفشار انتخاباتي شويم ، بجاي آنكه اجازه بدهيم سناريوهاي غافلگير كننده بازيگران سياسي و رواني در آخرين لحظات ، از ما آدم هاي احساسي و دور از منطقي بسازند كه بدون انديشيدن ، كاري را كه ديگران مي خواهند ، انجام بدهيم بايد بر تجربه و عقل تكيه كنيم.
عقلانيت به ما مي گويد براي انتخاباتي صحيح ابتدا بايد بينديشيم كه امروز چه نيازهايي داريم و بر اساس آن نيازها افراد كارآمد را برگزينيم .
بي شك نياز امروز ما -نيازي كه همه آحاد ملت به فراخور دانش و آگاهي آن را با تمام وجود درمي يابند -بي كم و كاست در حوزه اقتصاد و مسايل اقتصادي جلوه گر است .
در شرايطي كه همه مردم صرفنظر از اينكه در چه طيف و طبقه اقتصادي باشند از روابط اقتصادي حاكم بر جامعه متضرر مي شوند ، در شرايطي كه توليد به محاق مشكلات مختلف مي رود در وضعيتي كه اشتغال بزرگترين دغدغه مردم است طبعاً در رويكرد عقل گرايانه بايد بدنبال فردي براي سپردن زمام مديريت كلان اجرايي كشور به او بود كه اين مشخصات را داشته باشد .
1-به روابط و ساز و كارهاي اقتصادي كشور كاملاً آگاه باشد.
2-در بطن روابط اقتصادي ، جريان ها و جريان سازان اقتصادي كشور را بشناسد و با آنها تعامل موثر و مثبت داشته باشد.
3-از قدرت تحليل و ارائه راهبرد و ابتكار ارائه طرح هاي موفق اجرايي در مصاديق مشخص اقتصادي برخوردار باشد و تجارب قابل دفاعي در اين مقولات داشته باشد .
4-با مقوله توليد و مكانيزم هاي اصلي و جنبي آن كاملاً آشنا باشد و جامعه توليدگران كشور كه طيف گسترده اي از تشكل هاي كارفرمايي ، كارگري ، مهندسين و .. هستند او را به درايت و دانش بشناسند.
5- اشتغال كارآفريني ، ساز و كارها و عوامل موثر بر آن را بشناسد و صاحب خلاقيت كافي براي غلبه بر چالش هاي امروز آن باشد .
با اين اوصاف تلاش براي برنامه ريزي و سامان دهي اوضاع كنوني چاره اي جز كلان نگري در مقوله ي اجراء و تسلط بر نقاط ضعف و مشكلات بر آمده از عدم آگاهي كامل از شرايط كشور به ويژه بحث اشتغال و توليد نيست. بدين منظور توجه وعميق و ريشه اي در سايه تئوري هاي علمي و استفاده از صاحبان علم و انديشه ضروري به نظر مي رسد كه بي گمان اين شيوه تنها راه نجات و به سر منزل مقصود رسيدن اهداف آرماني در كشور در حال توسعه ي ايران است.
سید مجتبی علوی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
