۱۰ سال از آغاز بحران سوریه گذشت

گروه بین الملل - علیرضا مجیدی پژوهشگر حوزه آسیای عربی، کارشناس ارشد سیستم‌های اقتصادی اجتماعی در صفحه شخصی توئیتر خود نوشت:رخدادی که از ثورة_الكرامة و ثورة_الياسمين تا الثورة_الفاضحة و الثورة_المخترقة خوانده می‌شود.از تظاهرات‌های خیابانی آغاز و با اقدامات تخریبی و ضدامنیتی تداوم یافت و بالاخره به جنگ خانمان‌سوز رسید

به گزارش بولتن نیوز،حالا علیرغم این‌که دولت مرکزی، صرفا بر حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد سرزمین سوریه سیطره دارد؛ اما مدت‌هاست سایه جنگ روزمره از این کشور دور شده است.

حکومت #بشار_الأسد امروز با چالش‌های دوره #پساجنگ دست و پنجه نرم می‌کند. چالش‌هایی که از همان سال‌های اوج جنگ قابل پیش‌بینی بود...

سال ۹۵ (حدودا یک سال پس‌از حضور نظامی روسیه) در یک کنفرانس، مهم‌ترین چالش‌های مقاومت و حکومت سوریه را نه جنگ نیابتی، داخلی و مبارزه با تروریسم؛ بلکه مواردی دانستم که این روزها #دمشق با آن دست و پنجه نرم می‌کند.

بدون توجه به این مسائل، هیچ ثبات پایداری واقع نخواهد شد!

مهم‌ترین چالش‌ها:

۱- تأمین بودجه بازسازی زیرساخت‌ها:
در کم‌ترین برآوردها: بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار

۲- خروج از بحران اقتصادی و سقوط ارزش پول ملی:
هر دلار برابر با ۴۱۰۰ لیره
{پیش از آغاز بحران: هر دلار برابر با ۴۷ لیره}

۳- بازگشت آوارگان:
در نیمه دوم دهه پیشین، درصد آوارگان (داخلی و خارجی) به بیش از ۵۰ درصد جمعیت سوریه رسید!

حجم نفرت و خشونت انباشته شده در پس این آوارگی را تصور کنید.

۴- احیای جایگاه دمشق در مناسبات بین المللی (اعادة التأهیل)

۵- عبور از چالش دادگاه‌ها و محاکم بین المللی

امروزه سه چالش دیگر در ادامه چالش‌های فوق، دردسر جدی برای دمشق ایجاد کرده‌اند:

۱- تحریم شدید و بی‌رحمانه #قیصر

۲- معضل حضور مستقیم ارتش‌های خارجی (ترکیه و ائتلاف تحت فرماندهی آمریکا)
مجموع تعداد پایگاه‌های خارجی (اعم از متحدین و رقبا) ظاهرا به عدد مهیب ۴۷۷ می‌رسد!

چالش سوم جدیدتر است و به ۲۰۲۱ برمی‌گردد:
«سلب جنسیت (بریتانیایی) از اسماء الاسد»

آیا بریتانیا می‌تواند فشار جدید و مؤثری بر خانواده اسد وارد سازد؟

آیا دوگانه #رامي_مخلوف علوی و #اسماء_السنية را جدی‌تر خواهد کرد؟