جدالی با ماهیت تاریخ در زمان

گروه بین الملل: جدال لفظی مقامات ایران با مقامات رژیم صهیونیستی بعد از سخنان تهدید آمیز ینی گانتس، وزیر دفاع صهیونیست در مورد آمادگی برای حمله‌های پیشگیرانه به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی، در صورتیکه جهان نتواند برنامه‌های هسته‌ای ایران را متوقف نکند با واکنش تند و به موقع وزیر دفاع جمهوری اسلامی همراه شد که از نشان عزم جدی ایران در عرصه رویارویی با هرگونه تهدید امنیتی – نظامی از خارج ولو در حد حرف و سخن داشت.در واقع امیر حاتمی وزیر دفاع جمهوری اسلامی به دنبال تهدیدات اسرائیل علیه ایران و در واکنش به آن، اعلام کرد که طرحی برای نابودی تل‌آویو و حیفا آماده شده و "با یک اشاره" فرمانده کل قوا اجرا می‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، و اما تحلیل گزاره خبری مذکور در یک اشاره کوتاه و اجمالی به شرح زیر می باشد:

1- ارزیابی ماهیت تعارضات میان تهران و تل آویو بیش از آنکه در قالب تئوری ها شناخته شده در عرصه روابط بین الملل قابل رصد باشد بیشتر بر مبنای جهان بینی های طرفین و اصول تاریخی قابل بررسی است. از این رو آنچه در عرصه تعارضات میان آنها رخ می دهد ریشه در افق های ایده ای – ارزشی آنها دارد.

2- تل آویو در طول این سال ها همواره تلاش کرده است تا با مظلوم نمایی از خود آنچه را که ادعا می کند و یا بدان مبادرت می ورزد را تلاشی جهت دفاع از خود و امنیت خود نشان دهد. از این رو کنش های خود را واکنشی در برابر تهدیدات وجودی علیه خود عنوان می کند.

3- با توجه به تعریف شاخص های امنیتی و تهدیدات مبتنی بر آن، رژیم صهیونیستی همواره در راهبرد امنیتی خود جمهوری اسلامی ایران را به عنوان دشمن متخاصم و تهدید اول امنیتی خود تعریف کرده است؛ بطوریکه در این راستا علاوه بر تبلیغات رسانه ای و دروغ پردازی ها برای تحت فشار قرار دادن ایران در عرصه بین المللی و در مسیر حمایت از تل آویو، اقداماتی را نیز در عرصه میدانی به منصه اجرا رسانده است. از جمله ترور شخصیت های علمی ایران و تخریب وجهه بین المللی ایران.

4- اولویت‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در وهله اول تأمین امنیت به هر طریقی و با هر ابزاری است. یکی از این ابزارها طراحی و استفاده از پروژه های ایران هراسی و ایران ستیزی است. در واقع تل آویو با توجه به ماهیت تهدید قلمداد کردن تهران، همواره تلاش کرده است تا ضمن فراهم کردن فشارهای تحمیلی به ایران از طریق رایزنی با غربی ها در عرصه های نرم و سخت، کمربند عبری – غربی – عربی را که با ایران در تضاد و تعارض هستند را تقویت کند.

5- انگیزه های تهدید ایران از سوی تل آویو تبلیغاتی است؛ در واقع این تهدیدات بیش آنکه واقعی باشد رویکردی انگیزشی برای مجاب کردن غربی ها به تهدیداتی است که ایران برای تل آویو دارد و تل آویو همواره تلاش کرده است از قبال این موضوع انتفاعاتی را برای خود کسب کند.

6- در واقع تل آویو به اندازه ای از تهدیدات ایران علیه خود سود می برد که در قالب راهبردهای امنیتی خود نمی تواند بدان نائل شود. از این رو با دست به کار شدن گاه و بیگاه به تهدید ایران، تلاش می کند هم روند اقناع و مجاب سازی غرب به دروغ پردازی های خود را فراهم کند هم ایران را به واکنش وادارد.

7- تهران نیز از آنجایی که شأن برخورد و تقابل با تل آویو را کمتر از آن می داند که بطور مستقیم وارد نبرد شود آنچه را که برای تل آویو تدارک می بیند در قالب نبردهایی است که صهیونیست با محور مقاومت دارند. از این رو نیرومند شدن روزافزون مقاومت به عنوان بخشی از توان عملیاتی ایران روز به روز به ترس و بیم صهیونیست ها می افزاید.

8- پس با توجه به آنچه گفته شد نبرد رسانه ای میان تهران و تل آویو یک پیشینه تاریخی دارد و به علاوه اینکه تهران همواره در تقابل با تل آویو از موضع قدرت سخن گفته است. این درحالی است که برای تل آویو وضعیت برعکس بوده و خود نیز سعی کرده است از موضع ضعف و با نمایه مظلوم نمایانه کنش کند تا از این طریق نگاه غرب را به سود خود و برای خود بخرد.