ایران حمایت می‌کند، ترکیه بهره برداری

گروه بین الملل: حواشی مربوط به توافق صلح قره باغ میان ایروان و باکو هنوز در جریان است؛ در ارمنستان معترضان به توافق، با اقدامات اعتراضی و حضور در خیابان ها خواهان استعفا و کناره گیری پاشینیان از قدرت هستند؛ دامنه اعتراضات عمومی در ارمنستان آنقدر شدید است که افکار عمومی نخست وزیر را مسبب اتفاقات موجود در قره باغ می دانند؛ بطوریکه تاکنون وزرای خارجه و دفاع و تعدادی از فرماندهان نظامی برکنار شده‌اند و افراد سیاسی که در پذیرش توافق نقش داشته اند از سِمت خود استعفا داده اند.

به گزارش بولتن نیوز،شرایط در باکو که نقطه مقابل آنچه می باشد که در ارمنستان در حال وقوع است. علیف در جایگاه فاتح و پیروز و در ذیل تهییج افکار عمومی رجز خوانی می کند و تا جایی پیش رفته است که روز امضای توافق قره باغ، دهم نوامبر (۲۰ آبان) را در تقویم ملی آذربایجان به نام روز ملی و پیروزی نام گذاری کرده است.

اما ترکیه به عنوان حامی باکو در نبرد قره باغ و ناظر در کنار روسیه در بخش اجرای توافق، به دور از هیاهوی موجود در ایروان و باکو به فکر اجرا و توسعه اهداف و برنامه های خود در آسیای مرکزی است که به لطف توافق قره باغ بدان دست یافته است.

نکته مهم درباره آغاز نقش آفرینی های ترکیه، دسترسی به آسیای مرکزی از طریق گذرگاه نخجوان بر طبق بند نهم توافق قره باغ می باشد که در اختیار باکو قرار گرفته است؛ بطوریکه بنا بر این بند اگرچه ایجاد گذرگاه زمینی میان جمهوری آذربایجان و نخجوان از درون خاک ارمنستان میسر می شود اما در مقابل باکو نیز اتصال زمینی میان قره‌باغ با ارمنستان را تضمین کرده است که پرداختن به آن در مجال و حوصله این یادداشت نیست.

واقعیت این است که گذرگاه زمینی اتصال آذربایجان به نخجوان که ترکیه نیز در جهت ساخت آن(راه آهن) اعلام آمادگی کرده و آن را فرصتی تاریخی عنوان کرده است گذرگاه «مغری»، نام دارد. این گذرگاه علاوه بر اینکه برای اولین بار زمینه های برقراری ارتباط زمینی میان ترکیه و آذربایجان را فراهم می کند از مزیت های دیگری نیز برای ترکیه برخوردار است. بطوریکه برای اولین بار یک مسیر زمینی مستقیم را میان آنکارا و آسیای مرکزی ایجاد خواهد کرد.

در واقع به لطف این گذرگاه ژئوپلیتیکی زمینی است که ترکیه خود را در مرحله تازه ای از نفوذ در سطوح چندگانه اقتصادی، انرژی، سیاسی و ژئواقتصادی میان خود و جمهوری‌های آسیای مرکزی می بیند؛ به موجب همین دستاورد مهم تلاش خواهد کرد تا افق های جدیدی را برای خود با هدف نفوذ منطقه‌ای و بین‌المللی به کمک متغیرهای ارتباطی در عرصه های ذکر شده اقتصادی – سیاسی – انرژی بازگشایی کند. این بدان معناست توافق صلح قره باغ، علاوه بر آنکه موجب تقویت جایگاه ترکیه در میان مردم آذربایجان شده است بلکه این شرایط را برای آنکارا فراهم ساخته تا به رویای آنها جهت نفوذ در قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی با اهداف سیاسی – ژئوپلیتیکی و اقتصادی جامه عمل بپوشاند و بر وزن ژئوپلیتیکی آنکارا در رقابت با بازیگران دیگر بیافزاید.