اکسیژن خون در بیماران کرونا چه قدر است؟

به گزارش بولتن نیوز، هرچه پزشکان بیشتر و بیشتر بیماران مبتلا به COVID-۱۹ را مشاهده می‌کنند، روند عجیب و غریبی را مشاهده می‌کنند که براساس آن بیمارانی که میزان اشباع اکسیژن خون آن‌ها بسیار کم است، به راحتی می‌توانند نفس بکشند. وضعیت این بیماران کاملاً حاد است، اما بیماری آن‌ها مانند سندرم پریشانی حاد (ARDS) – نوعی نارسایی ریه ناشی از شیوع بیماری سارس و سایر بیماری‌های تنفسی در سال ۲۰۰۳ – نیست. ریه‌های این افراد به وضوح از اکسیژن خون استفاده نمی‌کند، اما این بیماران هوشیار هستند و نسبتاً خوب به نظر می‌رسند.

حسین کرمانپور، مدیر بخش اورژانس بیمارستان سینا، گفت: برای اینکه بدانیم میزان اکسیژن بدن در شرایط طبیعی است، ارزیابی‌هایی وجود دارد که به آنها استناد می‌کنیم.

وی با اعلام اینکه عدد بالای ۹۳ برای اکسیژن طبیعی بدن مد نظر قرار می‌گیرد، افزود: اگر پایین‌تر از این عدد و تا مرز ۸۹ باشد، حالت هشدار است و اگر پایین‌تر از ۸۹ باشد، فرد باید بستری شود.

کرمانپور با عنوان این مطلب که میزان تنفس طبیعی افراد بین ۱۳ تا ۱۶ بار در دقیقه است، گفت: وقتی میزان اکسیژن بدن پایین بیاید، میزان تنفس را تا ۲۸ بار بالا می بریم و در صورتی که اکسیژن بدن در شرایط عادی قرار نگرفت، فرد باید بستری شود.

مدیر بخش اورژانس بیمارستان سینا، در ارتباط با دستگاه‌های سنجش اکسیژن بدن، افزود: برای اندازه گیری اکسیژن بدن با استفاده از دستگاه‌های انگشتی، باید یک دقیقه بالانس شود تا بتوان ضربان و اکسیژن بدن را ارزیابی کرد.

کرمانپور با عنوان این مطلب که میزان ضربان با اکسیژن بدن ارتباطی ندارد، گفت: پایین بودن ضربان ارتباطی با اکسیژن بدن ندارد، به طوری که ضربان ورزشکاران حرفه‌ای همیشه بین ۵۰ تا ۵۴ است، اما اکسیژن بدن آنها طبیعی است.

نگرانی اصلی از این کمبود اکسیژن خون که «هیپوکسی خاموش» نامیده می‌شود، این است که بیماران در شرایط بدتر از آنچه به نظر می‌رسند، در بیمارستان حضور پیدا می‌کنند. اما طبق گفته‌ی نیویورک تایمز به نقل از پزشک بخش اورژانس، «ریچارد لویتان»، ممکن است راهی برای جلوگیری از این امر وجود داشته باشد. اگر به بیماران مجهز به دستگاه‌های کنترل اکسیژن بنام پالس اکسیمتر، برای نظارت بر علائم آن‌ها در خانه شوند، ممکن است بتوانند زودتر به دنبال معالجه پزشکی باشند و در نتیجه از قرار گرفتن در وضعیت بسیار حاد پیشگیری کنند.

دکتر «مارک ماس»، رئیس بخش علوم ریوی و دارو‌های مراقبت‌های بحرانی در دانشگاه کالرادو، در این خصوص گفت: این پدیده جدیدی نیست. ماس در گفتگو با Live Science اظهار داشت: شرایط دیگری نیز وجود دارد که در آن بیماران اکسیژن خون بسیار کمی دارند، اما هیچ احساس خفگی یا کمبود هوا احساس نمی‌کنند. به عنوان مثال، برخی از نقایص مادرزادی قلب باعث می‌شود که گردش خون از ریه‌ها دور شود که این امر باعث کاهش اکسیژن خون می‌شود. با این حال، افزایش درک اینکه افراد مبتلا به COVID-۱۹ ممکن است این علائم غیر معمول را نشان دهند، منجر به تغییر روش پزشکان در درمان آن‌ها می‌شود.

دکتر ماس می گوید: سطح طبیعی اکسیژن خون تقریباً ۹۷ ٪ است و وقتی مقدار آن به زیر ۹۰ ٪ کاهش می‌یابد، نگران کننده می‌شود. در سطوح زیر ۹۰ ٪، مغز ممکن است اکسیژن کافی نداشته باشد و بیماران ممکن است علائمی همچون سرگیجه، بی حالی و یا سایر اختلالات روانی را از خود نشان دهند. با پایین آمدن سطح اکسیژن در میزان ۸۰ یا پایین تر، خطر آسیب رسیدن به اعضای حیاتی بدن نیز افزایش می‌یابد.
با این حال، بیماران ممکن است به همان اندازه که بیمار هستند، احساس ناراحتی نکنند.

دکتر «آستا چیچرا»، یک پزشک مراقبت‌های ویژه در دانشکده پزشکی ییل گفت: بسیاری از بیماران کروناویروس با میزان اکسیژن خون ۸۰ درصد در بیمارستان ظاهر می‌شوند درحالی که نسبتاً راحت و هوشیار به نظر می‌رسند. ممکن است آن‌ها در حال نفس کشیدن عادی باشند، اما این میزان متناسب با کمبود اکسیژن دریافتی آن‌ها نیست.

دکتر ماس گفت، سه دلیل عمده وجود دارد که افراد احساس تنگی نفس یا به سختی نفس کشیدن، بکنند. یکی از این دلایل، ایجاد مانعی در مسیر تنفس است که البته مربوط به مسئله‌ای COVID-۱۹ نیست. مورد دیگر وقتی است که دی اکسید کربن در خون ایجاد می‌شود. مثال خوب برای این پدیده در هنگام ورزش است: افزایش متابولیسم به معنای تولید بیشتر دی اکسید کربن است که منجر به تنفس سنگین می‌شود تا تمام CO۲ را بازدم کند.

پدیده سوم، به ویژه در بیماری تنفسی، کاهش انطباق ریه‌ها است. انطباق ریه به سهولتی که ریه‌ها با هر نفس در داخل و خارج ایجاد می‌کنند، اشاره دارد. در پنومونی و در ARDS مایعات موجود در ریه‌ها کیسه‌های هوای میکروسکوپی به نام آلوئول را پر می‌کنند، جایی که اکسیژن موجود در هوا به داخل خون پخش می‌شود. از آنجا که ریه‌ها با مایعات پر می‌شوند، سفت‌تر و سفت‌تر می‌شوند و عضلات قفسه سینه و شکم فرد باید برای گسترش و انقباض ریه‌ها به منظور تنفس بیشتر تلاش کنند. این اتفاق در COVID-۱۹ شدید نیز رخ می‌دهد. اما در بعضی از بیماران، تشکیل مایعات به اندازه کافی صورت نمی‌گیرد. میزان اکسیژن آن‌ها ممکن است به دلایلی نامعلومی که باعث ایجاد مایعات نمی‌شود، پایین باشد و احتمالاً به همین دلیل است که این افراد دچار زحمت زیاد در نفس کشیدن نمی‌شوند.