چرا برخی از مردم به تذکرات مسئولین عمل نمی کنند

گروه اجتماعی- رحیم رضاخانی کارشناس مسائل سیاسی  طی یادداشتی پیرامون علت عمل نکردن مردم به دستورات کرونایی نوشت: با توجه به شیوع کرونا در کشور و افزایش روزانه تعداد قربانیان و مبتلایان، هنوز برخی شهروندان موضوع ابتلا به این ویروس را جدی نگرفته اند. براساس آخرین آمار وزارت بهداشت در روز 21 اسفند، آمار مبتلایان به این ویروس بیش از 7000 هزار نفر و قربانیان به 429 نفر رسید,اما با وجود تذکر مداوم مسئولان مربوطه و رسانه‌ها و متخصصان، برخی شهروندان نسبت به منزل ماندن، شستشوی مداوم دست‌ها، رعایت نکات بهداشتی توصیه شده و حتی سفر نرفتن بی توجهی نشان می‌دهند,واقعا علت عمل نکردن برخی به دستورات و تقاضای دلسوانه مسئولین به رعایت کردن مسادل بهداشتی و بخصوص در خانه ماندن چیست؟

به گزارش بولتن نیوز، در این بهبوحه بروز مشکلات متعدد برخی عملکرد صداوسیما را درست نمی دانند و برخی انتقاد بر اعلام نکردن آمار واقعی تعداد مبتلایان و یا فوت کرده ها به علت بیماری کرونا را مورد نقد خود قرار داده اند و برخی کمبود امکانات بهداشتی و امکانات مربوط به بیمارستانها را ایراد گرفته اند و گوش خود را به بلندگوهای و تریبونهای دشمن تیز کرده اند. واقعا مشکل کجاست؟ کشور برای مبارزه و مقابله با این ویروس منحوس چه کند؟ آیا دشمن که در 40 سال گذشته نشان داده هیچ کمکی برای ملت انجام نداده بلکه موجب همه مشکلات مردم از دشمنی دشمنان کشور می باشد چه شده است که یهویی به فکر ملت افتاده و لحظه به لحظه آمار مبتلایان و فوت شده های این بیماری را در سرخط خبرهایش قرار داده اند، آیا جز مردم و اتحاد ملت و عمل نمودن به دستورات مسئولین دلسوز کاری دیگری می تواند این مشکل را برطرف نماید.

برخی از مردم هنوز این بیماری را جدی نگرفته اند و منتظرند خدای نکرده یکی از اعضای خانواده و یا اقوامشان دچار این بیماری شوند تا موضوع را جدی بگیرند در واقع تا بلا به سرشان نیاید گوش بدهکار به هیچ کاری در خصوص مقابله با این بیماری ندارند. در شرایط کنونی لازم است مردم حال خود و کشور را دریابد و برای بهبود حال کشور چاره‌ای بیندیشد و اهل نظر و تدبیر هم به دولت و حکومت راه صلاح و اصلاح را نشان دهند. گرچه کارها دشوار شده است اما نباید نومید شویم اگر دولت و مسدولین بتوانند به مردم اعتماد کند و مردم به درخواست های مسئولین عمل کنند و عزم اصلاح داشته باشد، در رفع بسیاری از مشکلات موفق می‌شویم. از این اصل روشن نباید غافل شد که کشور برای رفتن به سوی کمال مطلوب باید تخته‌پرش زیر پای خود را محکم کند. اکنون مهم این است که کشور از تفرقه و اختلاف و در نتیجه هزار درد بی‌درمان دیگر نجات یابد؛ زیرا اختلاف و تفرقه و فقر و پریشانی و نومیدی بلای کشور است. در این اختلاف متأسفانه کسانی که مدعی فکر و تدبیر و برنامه‌ریزی برای اصلاح امور نیز بوده‌اند، در هنگام سختی یاران و همراهان سابق خود را ملامت می‌کنند و آنها را بی‌تدبیر و نالایق می‌خوانند. باید از آنان پرسید شما که دانا و توانا و لایق بودید و هنوز هم مدعی دانایی و توانایی هستید در این سال‌ها کجا بوده‌اید و چه کرده‌اید. اگر راه و رسم منزل‌ها را می‌دانستید و می‌دانید چرا سکوت کرده‌اید و راه نشان ندادید و نمی‌دهید.

امکانات‌ و شرایط کشور و این انتظار که کسی از راه برسد و مشکل‌هایی را که بدخواهان و بداندیشان ایجاد کرده‌اند رفع کند، هرگز ما را به مقصد نخواهد رساند. اینکه مقصّر نقص‌ها و بدی‌ها را از نظام و مسئولین بیندازیم درست نیست. بلکه همین کشور با اتحاد ملت خواهند بود که این مشکل و این بیماری را شکست خواهند داد.تنها راهی که برای کشور می‌ماند اتخاذ تصمیم و عزم و دولت و ملت و مسئولین برای بیرون شدن از این وضع خطیر و بحرانی است و اتخاذ این تصمیم و عزم هرچه به تأخیر بیفتد کارها دشوارتر می‌شود. هر کاری که باید بشود همین ملت و دولت و حاکمیت جمهوری اسلامی باید انجام دهد.

انتهای پیام/