اتحاديه دامدران يا صنايع شير ايران؛پرتقال فروش ماجراي افزايش قيمت شير كجاست؟
چه کسی مسبب افزایش قیمت شیر است
شرايط ادامه توليد براي دامداران به صرفه نيست و آنان نيز ناچار به كاهش عرضه و نهايتا افزايش قيمت بوده اند و مي توان نتيجه گرفت كه دعوای دامداران و صنایع شیر نزاعي است كه طرفين هردو در آن بي تقصيرند و بايد درجاي ديگري به دنبال پرتقال فروش ماجرا گشت.
چند وقتی است که باز هم در ميانه افزايش قيمت شير دعوای دامداران و صنایع شیر بالا گرفته و هر یک دیگری را به نقض حقوق هم متهم می کنند.
به گزارش «تابناك»، از یکسو رئیس اتحادیه دامداران صنایع شير ايران را به ارزان خریدن شیر متهم می کند و معتقد است که بر اساس مصوبات کارگروه عمل نمی شود و از سوی دیگر صنایع شیر ایران بر این ادعاست که دامداران با مدیریت عرضه، قیمت فروش شیر خام را افزایش داده اند. اما آنچه در این بین مهم و سرنخ همه این درگیری ها است، «حذف یارانه شیر و عدم تحقق کامل بسته های حمایتی وعده داده شده» می باشد؛ چرا که تولید شیر ارزان تر هم به نفع دامدار و هم به نفع صنعت شیر کشور است.
داستان اينجاست كه ستاد هدفمندی یارانه ها در هر استان با تشكيل كارگروهي در استانداري و با حضور نماینده دامداران، سازمان بازرگانی استان و ساير مسئولين ذي ربط نسبت به تعيين قيمت شير اقدام نموده است كه البته قيمت شير تعيين شده در استانهاي مختلف نيز در عمل زیاد متفاوت نیست ولي متاسفانه شير در اكثر استانها به قيمت تعيين شده در اختيار صنايع شير ايران قرار نمي گيرد .
بلكه با كاهش عرضه اي كه از سوي دامدارن صورت گرفته قيمت شير افزايش پيدا كرده است. طبق گفته هاي حسين چمني مشاور صنايع ششير ايران در گفتگو با خبرنگار تابناك در چنين شرايطي كه عرضه كاهش يافته شركت ناچار است شير را با هركيفيتي و هر قيمتي بتهيه كند.
از اين روست كه خريد شير با قيمت بالا طبيعتا بر روي قيمت تمام شده شير براي مصرف كنندگان نيز اثر مي گذارد و شايد بتوان گفت تا حدودي بايد به صنايع شير ايران در افزايش قيمت شير حق داد اما همه ماجرا به اين جا ختم نمي شود و بايد پرسيد كه دليل كاهش عرضه شير چيست؟
چرا عرضه شير كم شد؟
با اجراي قانون هدفمندي يارانه ها و افزايش هزينه هاي دامداران صرفه توليد شير براي بسياري از دامداران تاحدودي از بين رفت و همين مساله سبب كاهش توليد و به تبع كاهش عرضه شير در بازار شد امري كه در نهايت منجر به افزايش قيمت شير گرديد.
سعيد سلطاني مدير عامل اتحاديه دامداران كشور طي سخناني سه دليل عمده را براي كاهش عرضه شير توسط داداران عنوان كرد:
الف ) افزايش هزينه هاي توليد سبب غير اقتصادي شدن توليد شير با استفاده از گاو هاي كمتر شيرده شده و به همين سبب بسياري از دامداران با فرستادن گاو های شیری غیر اقتصادی به کشتارگاه به نوعي از تداوم توليد غير اقتصادي خود جلوگيري كردند و با وجود از دست دادن بخشي از سرمايه خود هزينه اقتصادي ماندن توليد را پرداخته اند اما طبيعي است كه در چنين شرايطي درصد توليد شير اين دامداران نيز كاهش يافته و عرضه را كاهش مي دهد.
ب ) همچنين به دليل افزايش قيمت جيره غذايي دام در سال جاري بسياري از دامداران براي فرار از هزينه مضاعف به تغيير جيره غذايي يا تركيب موجود در غذاي دام روي آورده اند كه البته در تركيب هاي ارزان تر اثراتي مثل كاهش توليد شير و همچنين كاهش كيفيت مترتب است.
ج ) برخي از دامداران در ماههاي گذشته اقدام به توليد مستقيم شير خشك از شير خام نموده اند كه به عنوان يك استراتژي براي جبران ضرر هاي اخير دنبال شده ولي در هر صورت اين اقدام نيز نهايتا به كاهش عرضه شير خام به صنايع شير منجر گرديده است خصوصا كه ميزان 120 هزار تن در مورد حجم اين اقدام در سه الي چهار ماه گذشته تخمين زده مي شود.
پس مشخص شد كه شرايط ادامه توليد براي دامداران به صرفه نيست و آنان نيز ناچار به كاهش عرضه و نهايتا افزايش قيمت بوده اند و مي توان نتيجه گرفت كه دعوای دامداران و صنایع شیر نزاعي است كه طرفين هردو در آن بي تقصيرند و بايد درجاي ديگري به دنبال پرتقال فروش ماجرا گشت.
در حقيقت اين عدم تحقق بسته هاي حمايت از توليد يا همان يارانه توليد است كه چنين شرايطي را تحميل مي كند و به افزايش قيمت شير منتهي مي گردد؛ البته اين همه زيان ماجرا نيست زيرا چنانكه در خبر گفته شد بسياري از دامداران گاوهاي كمتر شيرده خود را به دليل عدم صرفه به كشتارگاهها فرستاده اند و اين عدم صرفه مي تواند ناشي از شرايط بد اقتصادي باشد نه الزاما ضعف يا بيماري دامهايي كه ديگر بخشي از نهاده هاي توليد و نهاده هاي سرمايه اي كشور نيستند.
گفتني است در صورت ادامه روند موجود در صنف دامدار مي توان انتظار از بين رفتن بخش بيشتري از دامهاي شيري كشور را داشت؛ نهادهايي كه اگرچه با دشواتري شرايط در اندك زماني به كشتارگاه رفته و به پول تبديل مي شوند اما هنگام بهبود مجدد شرايط به همان راحي قابل جايگزيني نيستند.
به گزارش «تابناك»، از یکسو رئیس اتحادیه دامداران صنایع شير ايران را به ارزان خریدن شیر متهم می کند و معتقد است که بر اساس مصوبات کارگروه عمل نمی شود و از سوی دیگر صنایع شیر ایران بر این ادعاست که دامداران با مدیریت عرضه، قیمت فروش شیر خام را افزایش داده اند. اما آنچه در این بین مهم و سرنخ همه این درگیری ها است، «حذف یارانه شیر و عدم تحقق کامل بسته های حمایتی وعده داده شده» می باشد؛ چرا که تولید شیر ارزان تر هم به نفع دامدار و هم به نفع صنعت شیر کشور است.
داستان اينجاست كه ستاد هدفمندی یارانه ها در هر استان با تشكيل كارگروهي در استانداري و با حضور نماینده دامداران، سازمان بازرگانی استان و ساير مسئولين ذي ربط نسبت به تعيين قيمت شير اقدام نموده است كه البته قيمت شير تعيين شده در استانهاي مختلف نيز در عمل زیاد متفاوت نیست ولي متاسفانه شير در اكثر استانها به قيمت تعيين شده در اختيار صنايع شير ايران قرار نمي گيرد .
بلكه با كاهش عرضه اي كه از سوي دامدارن صورت گرفته قيمت شير افزايش پيدا كرده است. طبق گفته هاي حسين چمني مشاور صنايع ششير ايران در گفتگو با خبرنگار تابناك در چنين شرايطي كه عرضه كاهش يافته شركت ناچار است شير را با هركيفيتي و هر قيمتي بتهيه كند.
از اين روست كه خريد شير با قيمت بالا طبيعتا بر روي قيمت تمام شده شير براي مصرف كنندگان نيز اثر مي گذارد و شايد بتوان گفت تا حدودي بايد به صنايع شير ايران در افزايش قيمت شير حق داد اما همه ماجرا به اين جا ختم نمي شود و بايد پرسيد كه دليل كاهش عرضه شير چيست؟
چرا عرضه شير كم شد؟
با اجراي قانون هدفمندي يارانه ها و افزايش هزينه هاي دامداران صرفه توليد شير براي بسياري از دامداران تاحدودي از بين رفت و همين مساله سبب كاهش توليد و به تبع كاهش عرضه شير در بازار شد امري كه در نهايت منجر به افزايش قيمت شير گرديد.
سعيد سلطاني مدير عامل اتحاديه دامداران كشور طي سخناني سه دليل عمده را براي كاهش عرضه شير توسط داداران عنوان كرد:
الف ) افزايش هزينه هاي توليد سبب غير اقتصادي شدن توليد شير با استفاده از گاو هاي كمتر شيرده شده و به همين سبب بسياري از دامداران با فرستادن گاو های شیری غیر اقتصادی به کشتارگاه به نوعي از تداوم توليد غير اقتصادي خود جلوگيري كردند و با وجود از دست دادن بخشي از سرمايه خود هزينه اقتصادي ماندن توليد را پرداخته اند اما طبيعي است كه در چنين شرايطي درصد توليد شير اين دامداران نيز كاهش يافته و عرضه را كاهش مي دهد.
ب ) همچنين به دليل افزايش قيمت جيره غذايي دام در سال جاري بسياري از دامداران براي فرار از هزينه مضاعف به تغيير جيره غذايي يا تركيب موجود در غذاي دام روي آورده اند كه البته در تركيب هاي ارزان تر اثراتي مثل كاهش توليد شير و همچنين كاهش كيفيت مترتب است.
ج ) برخي از دامداران در ماههاي گذشته اقدام به توليد مستقيم شير خشك از شير خام نموده اند كه به عنوان يك استراتژي براي جبران ضرر هاي اخير دنبال شده ولي در هر صورت اين اقدام نيز نهايتا به كاهش عرضه شير خام به صنايع شير منجر گرديده است خصوصا كه ميزان 120 هزار تن در مورد حجم اين اقدام در سه الي چهار ماه گذشته تخمين زده مي شود.
پس مشخص شد كه شرايط ادامه توليد براي دامداران به صرفه نيست و آنان نيز ناچار به كاهش عرضه و نهايتا افزايش قيمت بوده اند و مي توان نتيجه گرفت كه دعوای دامداران و صنایع شیر نزاعي است كه طرفين هردو در آن بي تقصيرند و بايد درجاي ديگري به دنبال پرتقال فروش ماجرا گشت.
در حقيقت اين عدم تحقق بسته هاي حمايت از توليد يا همان يارانه توليد است كه چنين شرايطي را تحميل مي كند و به افزايش قيمت شير منتهي مي گردد؛ البته اين همه زيان ماجرا نيست زيرا چنانكه در خبر گفته شد بسياري از دامداران گاوهاي كمتر شيرده خود را به دليل عدم صرفه به كشتارگاهها فرستاده اند و اين عدم صرفه مي تواند ناشي از شرايط بد اقتصادي باشد نه الزاما ضعف يا بيماري دامهايي كه ديگر بخشي از نهاده هاي توليد و نهاده هاي سرمايه اي كشور نيستند.
گفتني است در صورت ادامه روند موجود در صنف دامدار مي توان انتظار از بين رفتن بخش بيشتري از دامهاي شيري كشور را داشت؛ نهادهايي كه اگرچه با دشواتري شرايط در اندك زماني به كشتارگاه رفته و به پول تبديل مي شوند اما هنگام بهبود مجدد شرايط به همان راحي قابل جايگزيني نيستند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
