آکادمی اسکار ۲۰۲۰ این ستاره‌ها را نادیده گرفت {قسمت دوم}

گروه فرهنگ و هنر: مسیر بازیگران تا نامزدی اسکار بسیار طولانی است. در حقیقت طولانی‌تر از این که فقط یک بازی فوق‌العاده از خودشان روی پرده سینما نشان بدهند. اینکه نامزد جایزه اسکار شوید، مستلزم کمپین‌های گسترده‌ای از سوی استودیو‌ها و البته شور اصیل و واقعی از طرف رأی‌دهندگان است. به علاوه همیشه یک‌سری ژانر‌ها و شیوه‌های بازیگری هستند که از مباحث فصل جوایز به دور می‌مانند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از هفت صبح، برای بازیگران کمتر شناخته شده، سخت است که بتوانند راهشان را به این رقابت باز کنند؛ و اغلب جوایز تمایل دارند که انواع آشنای نقش‌ها را به جای بازیگرانی انتخاب کنند که خودشان را به چالش کشیده‌اند. اگر بخواهیم مقدمه را کوتاه کنیم، باید بگوییم که هر سال بازی‌های فوق‌العاده زیادی از بازیگران می‌بینیم که نامزد جایزه اسکار نمی‌شوند. امسال اجرا‌های مستعد زیادی داشتیم که به حق در فصل جوایز سروصدا به پا کردند، اما به‌رغم این موضوع تعداد زیادی بازی فوق‌العاده هم بود که در فهرست جوایز قرار نگرفتند. این تعدادی از بازی‌های خوب سال ۲۰۱۹ است که نتوانستند راهشان را به اسکار باز کنند.

پنه لوپه کروز

فیلم: درد و شکوه

کارگردان: پدرو آلمادووار

از زمانی که آخرین شاهکار پدرو آلمادووار در جشنواره کن به نمایش در آمد، آنتونیو باندراس برای بازی در نقش سالوادور مالوی فیلم‌ساز، تحسین‌های زیادی دریافت کرد. اما این وسط پنه لوپه کروز از نقد‌های مثبت بی‌نصیب ماند. در حالی که او به عنوان مادر مالو نقش محوری و اساسی دارد. کروز باید آن احساسی را در بازی‌اش ثبت کند که برای بقیه زندگی مالو روی او تاثیر می‌گذارد. سکانس‌های فلاش‌بک با بازی کروز قدرتمند هستند.

"درد و شکوه" حرف‌های زیادی در مورد طبیعت حافظه برای گفتن دارد و سکانس آخر نشان می‌دهد که مالو چطور از تجربیات کودکی‌اش به عنوان الهام‌بخش خلاقیتش استفاده می‌کند. در نتیجه این ماجرا، کروز کار سختی دارد و باید نسخه‌ای از مادر مالو را ارائه بدهد که مالو همیشه او را به یاد می‌آورد.

ماتیو رایز

فیلم: روزی زیبا در محله

کارگردان: ماریل هلر

تام هنکس برای بازی در نقش فرد راجرز، مجری محبوب برنامه‌های کودک در فیلم "روزی زیبا در محله" تحسین‌های زیادی دریافت کرد و یکی از پیشگامان فصل جوایز در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بود. اما داستان "روزی زیبا در محله" در حقیقت حول کاراکتر اصلی یعنی لوید ووگل (با بازی ماتیو رایز) می‌چرخد. یک روزنامه‌نگار عیب‌جو و غرغرو که او را برای گفتگو با آقای راجرز انتخاب می‌کنند. در حالی که راجرز به لوید کمک می‌کند که بسیاری از مسائلش را حل کند، داستان اول و بیش از هر چیزی درباره طبیعت والد بودن و بخشش است.

لوید در تلاش است تا پدرش (کریس کوپر) را که زمانی رهایش کرده بود، ببخشد. از طرف دیگر اضطراب‌ها و نگرانی‌هایش همان‌طور که شروع می‌کند به بزرگ کردن و تربیت بچه خودش افزایش پیدا می‌کند. از آن نقش‌هایی است که کسی بابتش تشکر نمی‌کند. بیشتر توجه منتقدان حول و حوش اجرای گرم تام هنکس می‌گردد.

کاراکتری که مخاطبان با شخصیت‌هایی شبیه آن آشنایی دارند، اما رایز بار احساسی سنگین‌تری به دوش می‌کشد در حالی که تلاش دارد با تصمیماتی که هم او و هم پدرش گرفته‌اند، کنار بیاید. لوید آدم کامل و بی نقصی نیست، اما دیدن او که چطور در طول فیلم رشد می‌کند و یاد می‌گیرد که چطور تعالیم فرد راجرز را وارد زندگی‌اش کند، قابل ستایش است. لذت‌بخش بود اگر می‌دیدیم که رایز هم کنار هنکس در فصل جوایز قرار می‌گرفت.

برد پیت

فیلم: به سوی ستارگان

کارگردان: جیمز گری

برد پیت یکی از مشهورترین ستارگان تاریخ سینماست، اما علاوه بر آن یکی از پیگیر‌ترین و با استعدادترین بازیگران ۲۰ سال گذشته هم محسوب می‌شود. پیت امسال برای اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در فیلم "روزی روزگاری در هالیوود" پیشتاز است، اما علاوه بر آن استحقاقش را داشت که برای بازی در نقش اصلی فیلم "به سوی ستارگان" جیمز گری در فیلم حماسی فضایی "به سوی ستارگان" هم مورد توجه قرار بگیرد.

پیت نقش روی مک براید را بازی می‌کند. فضانوردی که برای کنترل احساساتش مشهور است و قرار می‌شود به اعماق فضا سفر کند تا پدر گمشده اش را پیدا کند. به عنوان یک کاراکتر، مک براید نسبت به احساساتش بی‌حس است و آن حس حیرت و شگفتی که زمانی به سفر‌های فضایی داشت، در او از بین رفته است. پیت با شکوه بیدار شدن احساسات این شخصیت را به تصویر می‌کشد و مواجهه پایانی او با پدرش نتیجه رابطه پیچیده‌ای است که پیش‌تر نشانه‌هایی از آن را دیده بودیم. پیت مخاطبان را فرماندهی می‌کند و به یکی از علمی‌ترین جنبه‌های ماجراجویی، حس انسانی می‌بخشد.

فلورانس پیو

فیلم: نیمه تابستان

کارگردان: آری آستر

بدون تردید فلورانس پیو یکی از ستاره‌های برجسته سال ۲۰۱۹ است. بیشترین تحسین‌ها را برای بازی در فیلم "زنان کوچک" دریافت کرد، اما واقعیت اینجاست که بازی برجسته‌اش در فیلم آری آستر بود. پیو به احساسات دنی، زنی که با یک زخم تراژیک خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کند و در یک رابطه بدون عشق گیر افتاده است، زندگی می‌بخشد. پیو کار حیرت‌انگیزی در کشف این که چطور یک نفر می‌تواند بعد از گذراندن یک‌سری زخم‌ها مضطرب و عصبی شود، انجام می‌دهد.