آتش سرسپردگی به آمریکا بر دامن مکرون

گروه بین الملل: اگر پیگیر اعتراضات فرانسه باشید، حتما اخبار درگیری های گسترده معترضین با نیروهای امنیتی این کشور را شنیده اید. درگیری هایی که به شدت خشن بوده اند و حتی تعداد قابل توجهی از افراد معترض کشته و مجروح گشته اند.

 

به گزارش بولتن نیوز، این اعتراضات به دولیل عمده در فرانسه آغاز گشتند و همچنان نیز ادامه دارند. دلیل اول وضعیت اقتصادی نامساعد این کشور و سیاست های اقتصادی اتخاذشده از سمت دولت فرانسه است که باعث ایجاد فشار اقتصادی شدید و افزایش بیکاری در این کشور شده. دلیل دیگر که خود معترضین جلیقه زرد مطرح کرده اند، اعتراض به سرسپردگی سیاسی رهبران این کشور در مقابل ایالات متحده آمریکاست.

جالب است که از سویی معترضین از میزان تاثیرپذیری دولتشان از آمریکا شاکی هستند و از طرف دیگر دونالد ترامپ، رییس جمهور ایالات متحده علیه فرانسه و امانوئل مکرون موضع گیری می کند و او را مدیری ضعیف می داند. در واقع مکرون هم از جهت بی اختیاری در مقابل ترامپ و آمریکا تحت فشار مردم خویش است و هم از سوی ترامپ مورد حمله قرار می گیرد.

اما دو نکته مهم در این اعتراضات را نباید نادیده گرفت. نخست اینکه دولت فرانسه در مقابل این گروه از مردم با کمال خشونت رفتار می کند و هیچ مدارا و رحمی در مقابل ایشان از خود نشان نمی دهد. با بررسی آمار افرادی که از ابتدای اعتراضات جلیقه زردها در فرانسه کشته و مجروح گشته اند، می توان به راحتی پی برد که شدت برخورد نیروهای امنیتی این کشور چگونه بوده است. جالب است که رییس جمهور همین کشور، از معترضین در ایران حمایت می کند و برخورد جمهوری اسلامی با اغتشاش گرانی را که نه به دنبال اعتراض، بلکه به دنبال براندازی هستند را محکوم می کند. این وقاحت حاکمان فرانسه در حالی که خودشان نه در مقابل براندازان بلکه در قبال تعدادی معترض به برخی از سیاست هایشان، نمی توانند مسالمت آمیز رفتار کنند و با شدیدترین حالت به مقابله با آن ها می پردازند.

 

نکته دیگر اما واکنش رسانه ها به شلوغی های فرانسه علی الخصوص در همین ماه گذشته بوده است. سکوت خبری گسترده شبکه های خبری در مقابل جنایات دولت فرانسه امری است که اگر در کنار خط دهی مستقیم رسانه ها و جوسازی های کاذب در اغتشاشات آبان ماه ایران قرار بگیرد، روشن کننده این قضیه خواهد بود که چرا گفته می شود جمهوری اسلامی در حال جنگی تمام عیار در مقابل دشمنان است. کوچک ترین اتفاقی در ایران ضریب رسانه ای هزار پیدا می کند و بنگاه های خبری جهان با بدترین حالت، روایتی دروغین را تنظیم و به مخاطبان عرضه خواهند کرد. اما حمله به مردم و کشتار و مجروح کردن آن ها در فرانسه را با یک سکوت خبری محض لاپوشانی می کنند.

از این مساله نیز نمی توان گذشت که کشوری با مشکلات جدی اقتصادی و سیاسی و بین المللی که از پس اداره خود بر نمی آید، به چه علت به خود اجازه می دهد در امور داخلی ایران دخالت کند و برای جمهوری اسلامی شاخ و شانه بکشد؟! آیا در این زمینه می توان از دولت انتظار داشت که کمتر به تعامل با فرانسه بپردازد و به بهانه تعامل و مذاکره به رییس جمهور این کشور اجازه دخالت در امور داخلی ایران را ندهد؟!