نیم‌بهاهای پوپولیستی سنگلج

به گزارش بولتن نیوز، روز گذشته اداره کل هنرهای نمایشی فروش هفته گذشته سالن‌های تحت نظارت خود را اعلام کرد که نشان می‌داد تماشاخانه سنگلج تا 20 آبان ماه برای اجرای نمایش «آهسته با گل سرخ» هادی مرزبان به فروش 351میلیون و 430 هزار ریالی رسیده است. طبق این آمار این نمایش میزبان 1775 تماشاگر بوده است که به تفکیک برای این نمایش 637 بلیط تمام بها (422 بلیط 40 هزار تومانی – 119 بلیط 30 هزار تومانی و 96 بلیط 25 هزار تومانی)، 609 بلیط نیم‌بها (287 بلیط 20 هزار تومانی – 151 بلیط 15 هزار تومانی و 171 بلیط 12 هزار و 500 تومانی ) و 461 بلیط میهمان ارائه شده ارائه شده است.

سنگلج 236 صندلی دارد که براساس 10 روز اجرای نمایش هادی مرزبان و با احتساب قیمت 40هزار تومانی بلیت نمایش، این سالن می‌توانسته در این مدت به فروش 94 میلیون و 400 هزار تومانی دست یابد. این در حالی است که از ظرفیت موجود مرزبان تنها 38درصد استفاده کرده است.

اما این حساب و کتاب به چه معنایی است؟ چرا باید در وضعیتی که رقم فروش سنگلج از قضا درشت و جذاب به نظر می‌رسد، باید نگاهی موشکافانه به فروش نمایش هادی مرزبان داشت؟ پاسخ را باید ابتدا در گفتگوی مرزبان درباره قیمت‌گذاری بلیت‌ها جستجو کرد، جایی که او به کنایه گفته بود «خیلی از دوستان گمان می‌برند تئاتر هم هندوانه است که اگر گران‌تر باشد، پس لزوماً بهتر است! با آنکه اجرای نمایش ما با استقبال مردم همراه است؛ اما وقتی دیدیم در روز یکشنبه که تئاتر نیم‌بها است مردم از 10 روز جلوتر برنامه‌ریزی می‌کنند، خودمان اجرای دوشنبه‌ها را نیز نیم‌بها کردیم.»

این گفته هادی مرزبان در حمایت از مخاطب مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت؛ اما بودند در این میان کسانی که گفتار مرزبان را پوپولیستی توصیف کردند و برای آن دلایل جذابی داشتند. مهمترین دلیل آن بود که مرزبان با حضورش در سنگلج رکورد قیمت بلیت سنگلج را شکسته است. نمایش‌های پیش از «آهسته با گل سرخ» با قیمت حداکثری 25هزار تومانی به فروش می‌رفتند و البته بخش مهمی از فروش کماکان روی دوش بلیت‌های نیم‌بهایی بود که در قالب بلیت دانشجویی در تمام روزها و تخفیف‌های تشویقی تیوال رخ می‌داد.

صحبت‌ها و رفتارهای هادی مرزبان از دید هنرمندان یک تناقض آشکار بود؛ اما کسی به بخش متناقض ماجرا دقت نداشت. با این حال فروش نمایش نیز نشان می‌دهد که استراتژی غلط مرزبان در قیمت‌گذاری سنگلج موجب می‌شود که تنها 38درصد از ظرفیت فروش متصور از گیشه حاصل شود. به آمار ارائه شده دقت کنید. تنها 35درصد بلیت‌های فروخته شده با صفت تمام‌بها توسط مخاطب خریداری شده است. کما اینکه از این تعداد تنها 24درصد بلیت‌ها به قیمت واقعی تمام‌بها فروخته شده است. در مقابل 46 درصد بلیت‌ها با قیمت شکسته شده به فروش رفته است، به عبارتی گیشه در اختیار همان مخاطبی است که پیش از این هم با بلیت‌های زیر 20هزار تومانی به این قدیمی‌ترین سالن تهران پا می‌گذاشته است.

استراتژی فروش هادی مرزبان در ایرانشهر نیز موجب شد، نمایش «آمیز قلمدون» دچار شکست تجاری شود و نمایش با فروش نازلی به کارش خاتمه دهد. اگرچه نکته مغفول ماجرا آن است که چگونه در عرض کمتر از یکسال هادی مرزبان موفق می‌شود در سنگلج روی صحنه رود، روندی که به شکل عرفی دو سال فاصله نیاز دارد. هادی مرزبان در اجرای اخیرش بدون داشتن نمایش جانبی روی صحنه رفته است، امری که برای گروه‌های جوان‌تر ممکن نمی‌باشد.