آرامشی که احمدی‌نژاد به خبرنگاران داد

** احمدی‌نژاد در بدو ورود مورد استقبال امام جمعه، استاندار و سایر مقامات محلی یزد قرار گرفت. نخستین پروژه که قرار بود توسط رییس جمهوری افتتاح شود، فولاد غدیر ایرانیان در اردکان بود که احمدی نژاد قرار بود برای افتتاح این طرح با هلیکوپتر به اردکان برود.

**پس از پیاده شدن از هواپیما به سمت اتوبوسی که در گوشه‌ای از باند ایستاده بود حرکت کردیم؛ چند هلیکوپتر در گوشه‌ای دیگر از باند فرودگاه به چشم می‌خورد. سوار بر اتوبوس به سمت هیلکوپترها حرکت کردیم. از اتوبوس که پیاده شدیم همراه با عکاسان به سمت هیلکوپترها رفتیم اما وقتی به ما گفتند که فقط عکاسان مجوز سوار شدن بر هلیکوپتر را دارند، ناامید به سمت اتوبوس بازگشتیم.

**سه خبرنگار سوار بر یک خودروی سواری به سمت دومین پروژه یعنی نیروگاه 486 مگاواتی سیکل ترکیبی یزد که در خارج از شهر واقع بود حرکت کردیم. در مسیر توصیف‌هایی که برای شهر یزد شنیده بودم در ذهنم تداعی شد، شهر قنات، قنوت، قناعت و دارالعلم، به راستی که زیبایی‌های ایران ما بی‌شمار است.

**وارد سالنی شدیم که قرار بود رییس جمهوری پس از افتتاح این نیروگاه در آنجا سخنرانی کند، احمدی نژاد وارد سالن شد و برنامه به صورت رسمی آغاز گشت. طبق معمول ابتدا سرود پرافتخار جمهوری اسلامی ایران نواخته و سپس آیاتی چند از کلام‌الله مجید قرائت شد.

**محمدرضا فلاح‌زاده استاندار یزد نخستین سخنران جلسه بود، مجید نامجو وزیر نیرو نیز یکی دیگر از سخنرانان بود. وزیر نیرو در سخنان خود به رتبه اول استان یزد در ذخایر صنعتی و معدنی اشاره کرد و گفت که 44 درصد مردم یزد در حوزه صنعت مشغول به کار هستند.

**پس از آن احمدی نژاد برای سخنرانی به جایگاه آمد. او مردم و دیار یزد را انگیزاننده، همت‌آفرین و امیدبخش توصیف کرد و گفت که این مردم در ایمان، صداقت، پشتکار و ایستادگی زبانزدند.

**وی با بیان اینکه سرعت کارها در یزد بسیار خوب است، بهره برداری از دو پروژه بزرگ 'فولاد غدیر ایرانیان اردکان' و 'نیروگاه سیکل ترکیبی یزد' را به مردم این استان تبریک گفت.

**برنامه به پایان رسید، برای اینکه از هواپیما جانمانیم، با سرعت به سمت دو خودرویی که قرار بود ما را به فرودگاه برساند حرکت کردیم.

** با استرس جاماندن از هواپیما، سوار بر خودرو شدیم؛ از راننده خواهش کردم که با سرعت ما را به فرودگاه برساند، خودروی سواری جلوتر از ما برای آنکه زودتر به فرودگاه برسد به سرعت از ما دور شد. یکی از مسئولان ارتباطات با رسانه‌ها مدام با موبایلم تماس می‌گرفت که چرا نمی‌رسید. فکر کردم که دیگر جامانده‌ایم و به هواپیما نمی‌رسیم.