شاعران در وصف بهار
یاران! نزول معجزه گل مبارک است
سال 95 با همه افتاقات تلخ و ناراحت کننده اش، گذشت. امیدوارم سال ١٣٩٦ سالی پر از لبخند باشد. به مناسبت فرا رسیدن بهار و سال جدید، مجموعه ای از شعرهای زیبا را که از شاعران بزرگ سروده شده است، در ادامه تقدیم مخاطبان خوبمان می کنیم.
گروه ادبیات، نشر و رسانه: سال 95 نیز گذشت، هرچند هم به‌دلیل اتفاقاتی که در عرصه فرهنگی – هنری افتاد و هم به دلیل ازدست‌دادن برخی از هنرمندانمان اتفاقات تلخ و ناراحت‌کننده‌ای را رقم زد. امیدوارم سال ١٣٩٦ سالی پر از لبخند باشد. امید است که جنگ، درگیری و دشمنی کمتر و دوستی و همدلی بیشتر شود.
به گزارش بولتن نیوز، به مناسبت فرا رسیدن بهار و سال جدید، مجموعه ای از شعرهای زیبا را که از شاعران بزرگ سروده شده است، در ادامه تقدیم مخاطبان خوبمان می کنیم.
خواجوی کرمانی
این بوی بهاراست که از صحن چمن خاست
یا نکهت مشک است کز آهوی ختن خاست
انفاس بهشت است که آید به مشامم
یا بوی اویس است که از سوی قرن خاست
این سرو کدام است که در باغ روان شد
وین مرغ چه نام است که از طرف چمن خاست
بشنو سخنی راست که امروز در آفاق
هر فتنه که هست از قد آن سیم بدن خاست
سودای دل سوخته لاله سیراب
در فصل بهار از دم مشکین سمن خاست
تا چین سر زلف بتان شد وطن دل
عزم سفرش از گذر حب وطن خاست
آن فتنه که چون آهوی وحشی رمد از من
گویی ز پی صید دل خسته من خاست
هر چند که در شهر، دل تنگ فراخ است
دل تنگی ام از دوری آن تنگ دهن خاست
عهدی است که آشفتگی خاطر خواجو
از زلف سراسیمه آن عهدشکن خاست
مولانا
اندر دل من مها دل‌افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی
سنایی غزنوی
با تابش زلف و رخت ای ماه دلفروز
از شام تو قدر آید وز صبح تو نوروز
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
وز تابش روی تو برآید دو شب از روز
خواجه حافظ شیرازی
ساقیا آمدن عید مبارک بادت
وآن مواعید که کردی مرواد از یادت
در شگفتم که در این مدت ایام فراق
برگرفتی ز حریفان، دل و دل می‌دادت
برسان بندگی دختر رز گو به درآی
که دم و همت ما کرد ز بند آزادت
شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست
جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت
شکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت
چشم بد دور کز آن تفرقه‌ات بازآورد
طالع نامور و دولت مادرزادت
حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح
ور نه توفان حوادث ببرد بنیادت
ملک الشعرای بهار
رسید موکب نوروز و چشم فتنه غنود
درود باد بر این موکب خجسته، درود
به هرکه درنگری، شادی پزد در دل
به هرچه برگذری، اندُهی کند بدرود
فروغی بسطامی
عید آمد و مرغان ره گلزار گرفتند
وز شاخه گل داد دل زار گرفتند
نوروز همایون شد و روز می گلگون
پیمانه‌کشان ساغر سرشار گرفتند
رضا اسماعیلی
یاران! نزول معجزه گل مبارک است
در این بهار، شورش بلبل مبارک است
در باغ گل، زیارت سوسن تبرک است
در صحن گل، تلاوت سنبل، مبارک است
بر غنچه‌ای که در به بهاران گشوده است
آزادی از حصار تغافل، مبارک است
در این بهار، سمت شکفتن سفر کنید
گلگشت باغ، در سفر گل مبارک است
منوچهری دامغانی
نوروز، روزگار نشاط است و ایمنی
پوشیده ابر، دشت به دیبای ارمنی
از بامداد تا به شبانگاه می خوری
وز شامگاه تا به سحرگاه گل چنی
سعدی شیرازی
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز
عبید زاکانی
چو صبح رایت خورشید آشکار کند
ز مهر قبله افلاک زرنگار کند
رسید موسم نوروز و گاه آن آمد
که دل هوای گلستان و لاله‌زار کند
نظامی گنجوی
بهاری داری از وی بر خور امروز
که هر فصلی نخواهد بود نوروز
گلی کو را نبوید آدمیزاد
چو هنگام خزان آید برد باد
سلمان هراتی
دل باغ تا سبزه را آرزو کرد
بهار آب و آیینه را رو به رو کرد
زمین را در اطراف باران رهانید
تن خسته ی خاک را زیر و رو کرد
تشر زد به تالاب های زمین گیر
دل قطره ها را پر از جستجو کرد
خیابان پر از خلوت و خامشی بود
خم کوچه ها را پر از های و هو کرد
نگاهم پی خواهشی سبز می رفت
بهار آمد و با دلم گفتگو کرد
مرا با صدای تر آب ها خواند
مرا با دل خسته ام رو به رو کرد
چنان با من از مرگ آلاله ها گفت
که روحم تب مرگ را آرزو کرد
سعید بیابانکی
شیشه های خانه بی غبار شد
آسمان نفس کشید
دشت بی قرار شد
بهار شد!
منبع: خراسان
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
