آیا بوتاکس افسردگی را درمان می‌کند؟

گروه اجتماعی: دکتر نورمن روزنتال سال‌هاست روی افسردگی و همچنین خودکشی کار کرده است. این روانپزشک که آزمایشان خاصی را در نرت بتزدا ایالت مریلند آمریکا انجام می‌دهد مثل همه پزشکان داروهای ضدافسردگی برای بیمارانش تجویز کرده و جلسات درمانی می‌گذارد، اما او یک روز به بیمارش چیز دیگری برای درمان پیشنهاد کرد. روزنتال به او گفت: «باید بوتاکس بزنی. در راه برگشت به خانه برنامه یک قرار دیگر را هم تنظیم کن.»

به گزارش بولتن نیوز به نقل از نشریه ی همشهری تندرستی، این توصیه بسیار عجیب و غریب بود، اما این کار خیلی هم بدون پیش‌زمینه پیشنهاد نشد. در سال 2014 میلادی دکتر روزنتال استاد روانپزشکی بالینی دانشکده پزشکی جورج واشنگتن و دکتر اریک فینزی استادیار روانپزکی همین دانشکده، تحقیقی را منتشر کردند که نشان می‌داد افرادی که افسردگی حاد داشته و بوتاکس تزریق کرده‌اند، بعد از گذشت شش هفته علایم کمتری در مقایسه با کسانی داشتند که به آن‌ها شبه دارو تزریق شده بود. روزنتال که به عنوان متخصصی مطرح سال‌ها روی افسردگی کا کرده می‌گوید: «من همیشه به دنبال پیزهایی غیرمعمول و جالب برای افسردگی بودم. دریافتم که بوتاکس می‌تواند به کمک این بیماری بیاید اما به نظرم هنوز روشی متداول نیست.»

با این که بوتاکس هنوز برای افسردگی مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا نیست، اما این موضوع جلوی پزشکان را برای تجویز این روش نمی‌گیرد. بوتاکس یکی از داروهایی است که در غیر این موارد تأیید شده سازمان غذا و دارو استفاده می‌شود، داروهایی که این سازمان تأیید کرده است، گاهی فقط برای تجویز برای موقعیت خاصی تأیید می‌شود با این حال پزشکان به صورت قانونی اجازه دارند بدون در نظر گرفتن این موضوع که دارو روی موقعیت دیگری جواب داده یا نه آن را تجویز کنند.

امروزه بوتاکس شکل فزاینده‌ای در درمان‌های دیگر – رفع چین و چروک‌ها و یک پدیده فرهنگی و پیروزی پزشکی است – و موقعیت‌های غیر از زیبایی به کار برده می‌شود. افسردگی که بیمار روزنتال از آن رنج می‌برد یک نمونه از لیستی بلند بالا است. بوتاکس می‌تواند در موقعیت‌هایی دیگری مثل عرق کردن، گرفتگی‌های گردن، ترشح مثانه گرفته انزال زودرس، سردی دست‌ها و حتی وضعیت قلبی خطرناک، فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل قلب هم مؤثر واقع شود.

در سال 2015 میلادی بوتاکس توسط شرکت داروسازی آلرگان تولید و عواید جهانی آن 2 میلیارد و 45 میلیون دلار شد؛ البته بیش از نیمی از آن صرف موارد درمانی شد تا استفاده‌های زیبایی. به احتمال زیاد در طول سال‌ها درآمد حاصل از این دارو برای زیبایی در صدر استفاده پزشکان بود، اما در همان زمان، آن‌ها در تلاش بودند که از بوتاکس برای موراد دیگری استفاده کنند، از این رو آلرگان مطالعاتی را روی تولیداتش از سر گرفت.

مین دانگ محققی که در دانشگده پزشکی هاروارد روی سموم بوتولینیوم در آزمایشگاه کار می‌کند و ضمنا هیچ رابطه مالی با آلرگان ندارد می‌گوید: «در بسیاری موارد، پزشکانی بودند که در استفاده از این دارو در موقعیت‌های دیگر غیرمعمول پیشرو بودند، سپس ما درمان‌هایی با این دارو دیدیم که هرگز انتظارش را نداشتیم. من با پزشکانی ملاقات کردم که از این سم در نقاط مختلف بدن برای بهبود امراضی که چیزی در موردش نمی‌دانید استفاده می‌کردند.»

پتاتنسیل‌های این دارو بسیار گسترده است اما این را هم باید گفت که بدون خطر هم نیست. اغلب متخصصان که با آن‌ها صحبت کرده‌ایم با دوزهای پایین این دارو موافق هستند، «بوتاکس وقتی سالم و امن است که توسط یک فرد مجاز حرفه‌ای تزریق شود.» اما در عین حال همه موافق این موضوع نیستند که امن بودن در تمام موارد استفاده از این دارو، همیشگی باشد.

در سال‌های اخیر، تعدادی از پرونده‌های حقوقی برعلیه آرگان دعوی حقوق کرده و شاکیان مدعی شده‌اند که استفاده غیرمعمول از این دارو برای دردهایی مثل علایم فلج مغزی کودکان یا لرزش دست در بزرگسالان اثرات جانبی مخربی را به همراه داشته است.

با این حال همچنان پذیرش این دارو در مطب پزشکان سراسر دنیا روبه افزایش است و به همان نسبت مییزان درآمد حاصل از آن هم رشد می‌کند و نشانه‌هایی از کند شدن این روند دیده نمی‌شود.

بوتاکس تا چند سال قبل دارویی بود که فقط در مهمانی‌های درجه بالای هالیوودی روی پیشانی پر تز تزریق مهمان‌ها دیده می‌شد بنابراین از این دارو فقط برای زیبایی بهره‌برداری می‌شد. نکته جالب این است که موارد استفاده‌های دیگر بوتاکس وقتی پدیدار شد که پزشکان، به دنبال درمان‌های جدید برای بیماران‌شان بودند.

وقتی پزشکان درصدد پیدا کردن روش‌های جدید درمانی برای بیماران هستند، استفاده‌های تازه از داروهای تأیید شده را کشف کرده و باعث پیشرفت‌هایی در علم پزشکی می‌شوند. اساسا تجربیات دنیای واقعی ورای قوانین سازمان‌های نظارتی عمل می‌کنند، اما به نوبه خود، سؤالات بسیاری هم درباره افزایش خطرات داروهای در حال گسترش در روش‌های جدید بررسی نشده هم به وجود می‌آورند. اما این اتفاق همیشگی است. این دارو از وقتی که اولین بار به صورت اتفاقی توانایی از بین بردن چروک‌های صورت را به دست آورد تا امروز راه درازی را پیموده است. در دهه 1970 میلادی، دکتر آلن‌بی.اسکات چشم‌پزشک روی این این سم به عنوان یک درمان برای افرادی که دچار لوچی چشم بودند تحقیق کرد.

دکتر اسکات در سال 2012 میلادی گفت: «بعضی از این بیماران که مراجعه می‌کنند مثل یک جوک می‌ماند و می‌گویند: «اومدم صاف ببینم» و من می‌خندم، اما خودم هم قبلا این موضوع را واقعا کاربردی ارزشمند نمی‌دانستم.» اسکات نام این دارو را اکولینوم می‌نامد که شرکتی با همین نام را در سال 1987 میلادی شکل داد. در سال 1989 میلادی این دارو تأیید شازمان غذا و دارو را برای درمان لوچی (اختلال انحراف چشم) و اسپاسم غیرطبیعی پلک دریافت کرد.

دو سال بعد آلرگان اکولینوم را با قیمت نه میلیون دلار خرید و نام دارو را به بوتاکس تغییر داد. در آن زمان، آلرگان در درجه اول شرکت مراقبت چشمی بود که محصولاتی مانند تمیز‌کننده لنزهای چشم، محلول‌هایی برای خشکی چشم تولید می‌کرد که برایش درآمد سالانه 500 میلیون به همراه داشت. الرگان دید که بوتاکس به عنوان دارو در آمریکا تقاضا دارد: تخمین زده شد که چهار درصد از مردم در آمریکان انحراف چشم دارند که قبلا بوتاکس برای درمان‌اش تأییذ شده بود. آلرگان توانست در پایان 1991 میلادی از این دارو در حدود 13 میلیون دلار درآمد به دست آورد.

در سال 1998 میلادی دیوید ای.آ پیوت مدیرعامل اجرایی آلرگان شد. او علاقمند به خاطر پتانسیل از بین بردن چروک‌ها توسط بوتاکس به این دارو علاقمند بود به همین دلیل عده‌ای را در شرکت، مأمور سلسله مطالعات و تحقیقاتی درباره این موضوع کرد.

در سال 2002 میلادی سازمان غذا و دارو اولین بار بوتاکس را به عنوان یک داروی شیمیایی که مورد استفاده اهداف آرایشی قرار می‌گیرد تأیید کرد. در این سال به بوتاکس به عنوان از بین برنده خطوط اخم – چروک‌های میان ابروها – چراغ سبز داده شد. در سال 2001 میلادی یک سال قبل از این که بوتاکس برای از بین بردن چروک ها تأیید شود، حدود 310 میلیون دلار فروخته شود. در سال 2013 میلادی یعنی همان سالی که این دارو برای مثانه بیش فعال تأیید شد، آلرگان گزارش کرد که نزدیک دو میلیارد دلار از بوتاکس درآمد داشته است.

بعد از گذشت تنها یک دهه، تعداد افرادی که در آمریکا سم بوتولینوم آرایشی تزریق می‌کنند – بیشتر بوتاکس تا دیسپورت، برند دیگری که کمتر ز ده درصد بازار را در اختیار دارد – در حال گسترش است. از سال 2000 ال 2015 میلادی استفاده از توکسین‌ها برای چروک‌ها 795 درصد افزایش یافت.

اما این نکته را هم باید در نظر داشت که امروزه استفاده‌های غیرپزشکی از این دارو بسیار پول‌ساز است. یک دلیل آن هم به خاطر این است که پزشکان تسلط بیشتری در چونگی استفاده از آن دارند. توکسین بوتولینوم از نوع A، یکی از هفت نوروتوکسینی است که از کلستریدیوم بوتولینوم تولید می‌شود. بوتولیسم چیز خوبی نیست: می‌تواند باعث تاری دید، مشکلات بلع و از این‌ها بدتر هم شو. در یک مورد اخیر نزدیک 30 نفر در سال 2015 میلادی در اوهایو بعد از حضور در کلیسا و خوردن غذایی مختصر در بیمارستان بستری شدند.

شیوع بیماری در نهایت به یک سالاد سیب‌زمینی نادرست کنسرو شده خانگی نسبت داده شد که به باکتری‌ها پناه داده بود. با توجه به سطح سمی بودن، بعضی از کشورها بررسی کرده‌اند که پتانسیل آن‌ها به گونه‌ای است که می‌توان از آن به عنوان یک سلاح بیوتکنولوژیکی استفاده کرد. در بوتاکس اما مقدار کمی از سم استفاده می‌شود به همبن خاطر اغلب متخصصان تصور می‌کنند که بوتاکس دارویی امن است. دانگ محقق هاروارد می‌گوید: «بسیار جالب است که این سم شدیدترین نوع سمی است که برای انسان شناخته شده است اما از سوی دیگر، آن‌ها مفیدترین سم‌هایی هستند که امروزه استفاده دارویی می‌شوند.»

بوتاکس به صورت موقت فعالیت عضله‌ها را متوقف می‌کند این دارو با مسدود کردن ارتباط اعصاب عضله عمل می‌کند و باعث می‌شود عضلاتی که به آن‌ها تزریق شده قادر به منقبض شدن نباشند. فلج کردن فعالیت عضله همان دلیلی است که می‌توان گفت بوتاکس چگونه انحراف چشم یا اسپاسم‌های پلک یا عرق کف دست را به وسیله مسدود کردن سیگنال‌هایی که از اعصاب می‌رسد از بین ببرد.

بوتاکس چیست؟

بوتاکس از یک باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم به دست می‌اید که می‌تواند باعث مسمومیت شدشد غذایی شود. این ماده زمانی که به عنوان دارو با دز بیار کم به بدن تزریق شود. توکسین ارتباط بین اعصاب و ماهیچه‌ها را مسدود می‌کند. عموما از همین خاصیت برای درمان استفاده می‌شود.

آیا بی‌خطر است؟

سازمان غذا و دارو برای بوتاکس باکس هشداری را لازم دانست که استفاده از این دارو ممکن است خطرای به همراه داشته باشد اما بیشتر متخصصان بر این باورند که اگر این دارو برای موقعیت‌هایی که تأیید شده درست استفاده شود ایمن است. اما همچنان بعضی اثرات سوء این دارو هم گزارش شده است.

نشان داده شده است که بوتاکس از سردردهای میگرنی هم جلوگیری کرده اما همچنان این که بوتاکس دقیقا چطور عمل می‌کند نامشخص است. دکتر میشل معاون ارشد توسعه دارو ر آلرگان و رییس ارشد علمی بوتاکس می‌گوید: «در مورد میگرن‌ها اغلب با شکست مواجه می‌شویم. زمان زیادی می‌برد تا بفهمیم که کجا و چقدر باید تزریق کنیم.» امروز مردمی که به خاطر پیشگیری از میگرن بوتاکس می‌زنند 31 تزریق در نقاط مختلف سر و گردن‌شان دریافت می‌کنند. تأثیر بوتاکس در حدود سه تا شش ماه بسته به موقعیت باقی می‌ماند.

استفاده از بوتاکس برای میگرن‌ها مانند بسیاری از استعمال‌های جدید برای دارو، یک اتفاق خوشحال‌کننده است. جراح پلاستیک بورلی هیلز مشاهده کرده افرادی که برای چروک‌ها بوتاکس تزریق کرده‌اند سردردهای کم‌تری داشته‌اند که این موضوع را را برای مطالعاتی درباره میگرن هموار کرد. به طور مشابه، وقتی پزشکان در اروپا به بیماران‌شان برای انقباض عضلات صورت بوتاکس تزریق کرده و دیدند که کمتر از معمول عرق می‌کنند شیفته این دارو شدند.

گرچه اغلب کشفیات دارویی با آزمایشگاه‌های صنعتی و گران همراه بوده است اما گاهی با آزمایش‌های بالینی داروهای تأیید شده در موارد غیرمعمول می‌توان به کشفیات تازه‌ای رسید، همان‌طور که این اتفاق برای بوتاکس افتاد.

پزشکانی که از بوتاکس برای درمان‌های دیگری که سازمان غذا و دارو تأیید نکرده استفاده می‌کنند، می‌گویند که به دنبال درمان‌های تازه‌ای برای بیمارانشان هستند.

دکتر لیندا بروباکر رییس و مسئول بخش‌های گوناگون دانگشاه پزکی شیکاگو که در سال 2013 میلادی قبل از تأییدیه سازمان غذا و دارو به صورت ویژه‌ روی بوتاکس برای بیش‌فعالی مثانه کار می‌کرد می‌گوید: «در طول سی سال کار پزشکی‌ام، بوتاکس یکی از تأثیرگذارترین درمان‌هایی بوده که تاکنون دیده‌ام.»

بسیاری از زنانی که او روی آن‌ها کار می‌کرد دلشان نمی‌خواست که برای این اختلال به صورت درازمدت دارو مصرف کنند. بروباکر دریافت حدود 70 درصد از زنانی که بوتاکس تزریق کرده‌اند گزارش دادند که به صورت میانگیم سه قطره در روز غیرادراری ترشح می‌کنند که در مقایسه با میانگین پنج قطره در روز در ابتدای این پژوهش در نوع خود قابل توجه است.

بعضی از صنعت‌گران داخلی می‌گویند گرچه قوانین مبهم است اما غیرمعمول نیست که نمایندگان شرکت‌های دارویی و پزشکان، اطلاعاتی را باهم به اشتراک بگذارند. اگر پزشکی متوجه شود که این دارو روی انحراف چشم تأثیر دارد، این موضوع را به ویزیتورهای دارو بگوید و ویزیتورها هم ممکن است این را با یکی دیگر از مشتریانش در میان گذاشته و همین‌طور کار ادامه یابد.

شرکت‌های دارویی آمریکا تا زمانی که شاهد تأثیر این دارو را به سازمان غذا و دارو ارایه ندادند و چراغ سبز این سازمان را دریافت نکردند، از بازاریابی دارو برای مقاصدی که تأیید نشده منع شدند.

آلرگان در سال 2010 میلادی در دادگاه گناهکار شناخته شد و پذیرفت که 600 میلیون دلار برای رفع اتهام‌ها بپردازد. اتهام این شرکت ترویج غیرقانونی بوتاکس برای موقعیت‌هایی چون سردرد، درد، اسپاسم و فلج مغزی کودکان بود که در آن زمان از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید نشده بو. در یکی از شکایت‌ها، دادستان گفت که آلرگان «غیرقانونی، سرسختانه و بدون هیچ فکری به اثرات منفی که ممکن است بر سلامت بیماران تأثیر بگذارد» دارو را برای موارد تأیید نشده استفاده کرده است. وزارت دادگستری آمریکا همچنین این بحث را مطرح کرد که آلرگان از این دارو برای دیستونی گردن – اختلالی که با انقباض‌های شدید عضلات گردن شناته می‌شود – بهره‌برداری کرده و فروش دارو برای این نوع استفاده تأیید نشه، افزایش یافته است. دادستان این موضع را مطرح کرد که آلرگان به گروهی از پزشکان پول داده بود تا سایر پزشکان را با مصرف‌های متفاوتی از بوتاکس آشنا کنند و به آن‌ها آموزش‌های مربوطه را بدهند در حالی که کاربردهای تبلیغ شده، آن زمان از طرف اداره غذا و دارو آمریکا مورد تأیید نبود.

آلرگان پذیرفت که گناهکار است و به خاطر جرم مرتکب شده باید 375 میلیون دلار بپردازد. شرکت مدعی شد که بازاریابی بوتاکس آن‌ها را به استفاده کابردهای دیگری که مورد تأیید نبود سوق داده است. آلرگان همچنین پذیرفت که 225 میلیون برای حل و فصلل اتهامات مدنی مطرح شده که بازاریابی بوتاکس سبب شده بپردازد. آلرگان این تخلف را نپذیرفت. شرکت در بیانیه‌ای اعلام کرد که منافع سهام‌داران در نظر گرفته شده است و خواهان اجازه تمرکز روی درمان‌های دیگر با استفاده از این دارو شد.

مانند هر دارویی، آلرگان هم نیاز دارد که عوارض جانبی بالقوه شدید بوتاکس را به عموم و پزشکان بشناساند. در سال 2009 میلادی سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد که بوتاکس باید یک باکس علامت هشدار را – شدیدترین نوع برچسب هشدار برای دارو – روی جعبه منتشر و اعلام خطر کرده که شواهدی وجود دارد این دارو اثرات جنبی جدی دارد. این موضوع شامل تأثیراتی است که از طریق تزریق به یک نقطه در بخش‌های دیگر بدن هم تأثیر می‌گذارد و امکان دارد باعث ضعف ماهیچه‌ها، دوبینی دید، افتادگی پلک شود.

در مطب، بیماران معمولاً باکس هشدار روی شیشه را نمی‌بینند و ممکن است از هشدار شدید بی‌خبر باشند در نتیجه پزشکان تعهد دارند تا خطرات بالقوه رابا بیمارانی که بوتاکس را انتخاب می‌کنند و این که سازمان غذا و دارو بوتاکس را برای آن موقعیت تأیید کرده یا نه از پیش مطرح کنند.

ری‌چستر وکیل اهل آستین که نماینده چند پرونده حقوقی برعلیه آلرگان بوده می‌گوید که در تمام موارد او درگیر استفاده از دارو در موارد تأیید نشده بوده است. در سال 2014 میلادی یک زوج نیویورکی مطرح کردند که بوتاکس روشی بود که آن‌ها برای علایم فلج مغزی روی فرزندشان امتحان کردند و این موضوع باعث عوارض تهدیدکننده زندگی فرزندشان شد. هیئت منصفه به دریافت شش میلیون و هفتاد و پنج هزار دلار از سوی شرکت به این خانواده رأی داد. آلرگان در ابتدا قصد درخواست تجدیدنظر داشت، اما در نهایت به شکل خصوصی، مسأله را با خانواده شاکی حل و فصل کرد و شرایط توافق محرمانه باقی ماند.

گرچه استفاده از داروها به غیر از کاربرد تایید شده، سختی‌های برای متخصصان - از جمله بعضی‌ها در سازمان غذا و دارو - دارد، اما آزمایشات روی داروها ناگزیر است. چنان که این موضوع باعث شد که پزشکاری دریافتند Lyrica برای درمان دردهای عصبی موثر است. و می‌تواند اضطراب را درمان کند، و یا آن‌ها دریافتند که finasteride دارویی است که بزرگی پروستات را درمان کرده و طاسی مردان را کاهش می‌دهد.

سارا پدیکورد مسوول رسانه سازمان غذا و دارویی آمریکا می‌گوید: «موازنه جداگانه‌ای از خطرات و سودها برای هر دارو، حتی اگر یک بار هم تایید شده باشد وجود دارد.» یکی از مواردی که شرکت آلرگان آن را پیگیری می‌کند. کاربردی کردن داروهایی است که در موارد غیر تایید شده سازمان غذا و دارو استفاده می‌شود. به همین منظور آزمایشات بالینی خود را برای استفاده ایمن از آنها گسترش داده است. آلرگان تحقیق و توسعه بودجه‌ای که به طور خاص تزریق بوتاکسی یا یک دارونما مشخص شدند. شش هفته بعد ۵۲ درصد از افرادی آزمایشی بوتاکسی را دریافت کردند. علایم افسردگی کمتری داشتند و در مقابل تنها ۱۵ درصد از آن‌هایی که دارونما دریافت کرده بودند، علایم افسردگی‌شان کم شده بود.

حالا آلرگان امیدوار است که یافت‌ها را در مقیاس بزرگ‌تری دوباره تکرار کند و شرکت، اخیرا فاز دوم آزمایشات بالینی‌اش را راه انداخته است. اگر با روزنتال و فینزی نتایج در مسیر درستی پیش برود، هموار کردن راه برای دریافت تایید رسمی این دارو برای درمان افسردگی بسیار دستاورد بزرگی خواهد بود. این موضوع هیچ چیزی را برای پزشکان تغییر نمی‌دهد، آن‌ها همچنان می‌توانند کاربردهای دیگری برای بوتاکس تجویز کنند و نتایج عالی به دست بیاورند. این موضوع به آلرگان اجازه خواهد داد که بازاریابی بوتاکس برای افسردگی را شروع کند، تغییری که می‌تواند پذیرش و شروع آن را افزایش دهد.

همچنان استفاده از بوتاکس برای افسردگی جای سوال دارد و نیازمند تحقیقات بیشتری است. در بعضی موارد چگونگی کارکرد بوتاکس کاملاً شخصی است. توکسین می‌تواند سیگنال‌های میان اعصاب و ماهیچه‌ها را مسدود کند و این جوابی است که چرا می‌تواند به بیش فعالی مثانه کمک کرده یا لوچی چشم یا چروک‌ها را از بین ببرد. در موارد دیگر مثال میگرن و همین‌طور افسردگی دانشمندانی از جواب دادن عاجز هستند. پزشکان تنها می‌دانند که دارو برای موقعیت در نظر گرفته شده کارگر می‌افتد اما همیشه از چرایی آن برای اطمینان ندارند و از نظر علمی مکانیسم آن را نمی‌دانند. برای افسردگی روزنتال و فینری فکر می‌کنند ممکن است ماجرا به فرضیه بازخورد صورت ربط داشته باشد.

تئوری‌ایی که توسط چارلز داروین و بعدا توسط فیلسوف و روان‌شناس ویلیام جیمز تحقیق و بررسی شد. این تئوری ثابت کرد حالات صورت می تواند روی خلق‌وخوی شما اثر بگذارد. لبخند به لب داشتن ممکن است باعث شود احساس بهتری داشته باشید؛ اگر شما نتوانید اخم کنید. یا شیاری از نگرانی روی پیشانی داشته باشید، شاید احساس نگرانی یا غم نخواهید داشت. در سال ۲۰۰۴ میلادی ماتئو کالئو محققی در موسسه تحقیقات ملی علوم اعصاب در پیزا یک مقاله بحث برانگیر منتشر کرد که نشان می‌داد وقتی به موش‌ها بوتاکس تزریق شده، شواهدی از تاثیر دارو روی ساقه مغز یافته است. او همچنین بوتاکس را به یک قسمت از مغز موش تزریق کرد و دریافت که در بخش دیگر هم پخش شده است. او ادعا کرد که توکسین می‌تواند در سیستم عصبی و مغز وارد شود.

دکتر ادوین چایمن استاد اعصاب دانشگاه ویسکونسین بعد از خواندن مقاله کالئو گفت: «ما بسیار در این باره دیرباور هستیم.» اما در آگوست ۲۰۱۶ میلادی چاپمن و اوا بومیا وارکزاک دانشجوی او، مقاله‌ای در سل ریپورت منتشر کردند که تاثیرات مشابه در سلول‌های حیوان در آزمایشگاه را نشان می‌داد. در این مقاله او توضیح داده بود که چگونه از پزشکان شنیده است که: بوتاکس می‌تواند بر سیستم مرکزی اعداد تاثیر گذاشته و این تأثیر تنها در محدوده تزریق شده نیست.

از قضا، تاثیرات خارج از منطقه تزریق شده بعضی محققان را سر ذوق آورد. بومبا وارکزاک می‌گوید: «بوتاکس می‌تواند در روشی متفاوت از چیزی که ما فکر می‌کنیم کاربرد داشته باشد. حتی می‌تواند بسیار پیجیده تر هم باشد.»

چاپمن و وارکزراک هر دو فکر می‌کنند که ولی از بوتاکس به شیوه درست استفاده کنیم ایمن است. اما آن‌ها بعد از انتشار این مقاله‌ای میل‌های بسیاری دریافت کردند که پیام‌های متفاوتی داشت. چایمن می‌گوید: «ما از تعداد زیاد افرادی که احساس می‌کردند با دریافت بوتاکس صدمه دیده‌اند مبهوت شدیم. ما فکر می‌کردیم که این روش کاملا ایمن است .

حالا به نظر می‌رسد که برای بعضی مردم این گونه نیست و آن‌ها اعتقاد دارند که گاهی اوقات این سم باعث می‌شود اتفاقات برگشت ناپذیری رخ دهد که پیچیدگی موضوع را بیشتر می‌کند.» آلرگان می‌‌گوید که بوتاکسی به عنوان دارو به خوبی جا افتاده است و مزایا و خطرات این اسم کاملا درک شده است. یکی از نمایندگان آلرگان می‌گوید: «با بیش از ۲۵ سال آزمایشات جهانی بالینی ... به طور میانگی انتشار ۳۲۰۰ مقاله به طور خاص و تحقیقات میان تخصصی پزشکی، بیشترین تحقیقات پزشکی در دنیا روی بوتاکس صورت گرفته است.» گرچه مکانیسم بوتاکسی همیشه کاملا قابل فهم نیست و بعضی از کاربردهای غیرمعمولی هنوز تایید نشده است اما سرمایه‌گذاری روی این دارو افول نکرده است. بوتاکس همچنان درآمد خوبی برای پزشکان به همراه دارد.

در ماه نوامبر، سازمان غذا و دارو یک جلسه دو روزه پرسش و پاسخ برای متخصصان درباره قوانین کاربرد دارو غیر از موارد تایید شده و بازاریابی آن گذاشت. بعضی گفتند که آزمایشات راه را برای پیشرفت علمی هموار کرده و به پزشکان و بیماران جایگزین‌هایی برای بیماری‌های صعب العلاج داده است. دیگران گفتند که استفاده از داروها در مواردی که تایید نشده در درجه اول انگیزه مالی داشته و در درجه بعدی تهدیدی جدی برای سلامت عمومی دارد به خصوص وقتی به صورت آزمایشی روی کودکان امتحان می‌شود.

مشخص نیست که چگونه سازمان غذا و دارو با دولت بعدی کنار خواهد آمد. چهل و پنجمین رییس جمهور آمریکا - دونالد ترامپ - قول داده که در صد روز اول ریاست جمهوری‌اش «کاغذ بازی‌های اداری را جمع کند» و داخلی‌ها امیدوارند که دولت ترامپ نظارت‌هایی که اکنون بر استفاده از داروها غیر از کاربرد تأیید شده وجود دارد محدود کند. اما حتی اگر قوانین تغییر نکرده باقی بماند، تا زمانی که استفاده از داروها غیر از موارد تایید شده مجاز باشد، انتظار می‌رود پزشکان را برای کاربردهای بوتاکس حفظ کنند و بعضی اوقات به نام پیشرفت پزشکی و گاهی نتایج چشمگیر از مرز عبور نکنند.

نورمن روزنتال روانپزشک مریلند کسی که بوتاکس را برای بیماری که خودکشی کرده بود، تجویز کرد می‌گویند: «مستقیما تاثیر این دارو را دیده‌ام.» بیماری که از سوی روزنتال تشویق به تزریق بوتاکس روی پیشانی و میان ابروهایش شد روزها بعد به او میل زد. یک نامه قدردانی بود. در پایان بیمار نوشته بود: «احساس بهتری دارد.»

کاربردهای بوتاکس

چین و چروک‌ها را فراموش کنید. بوتاکس حالا برای درمان میگرن، افسردگی، پرش چشم، بیش‌فعالی مثانه، عرق کف دست و موقعیت‌های دیگر استفاده می‌شود. بعضی‌ها آن را داروی معجزه‌گر می‌نامند؛ از سوی دیگر بعضی هشدارهایی درباره خطرات ناشناخته آن می‌دهند. این روزها تجارت بوتاکس و علم عجیب آن غوغایی به وجود آورد ه است.

از سال 2000 تا 2015 میلادی استفاده از توکسین‌ها برای چروک‌ها 795 درصد افزایش یافت.