چندسطر درباره «ماجرای نیمروز»

گروه فرهنگ و هنر: کیوان کثیریان در یادداشت پیش رو که در مورد فیلم ماجرای نیمروز نگاشته معتقد است: ساختن فضایی چنین باورپذیر از اواخر دهه۵۰ و اوایل دهه ۶۰ از سوی کارگردانی که در آن دوران هنوز به دنیا نیامده است شگفت انگیز است. 
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:

این میزان دقت و تسلط برای یک کارگردان جوان-که البته تجربه های بسیار موفقی را در کارنامه دارد-  تاحدودی باورنکردنی است. ساختن فضایی چنین باورپذیر از اواخر دهه۵۰ و اوایل دهه ۶۰ از سوی کارگردانی که در آن دوران هنوز به دنیا نیامده است شگفت انگیز است.  بازی هایی تا این میزان خوب و درجه یک (همه بازیگران بی اندازه خوبند ولی هادی حجازی فر چیز دیگریست)، دوربینی بی تاب که گویا همواره از پس و پشت پنجره ای دارد وقایع را نظاره می کند، میزانسن های دقیق و نزدیک شدن خوشایند به یک تیم همدلی برانگیز اطلاعات و عملیات، "ماجرای نیمروز" را بدل به یک فیلم دست نیافتنی می کند.

فیلم، واقعه محور است ولی به اندازه کافی روی پرداخت شخصیت ها هم متمرکز شده است. به بهانه خط باریک داستانی فیلم با پسزمینه کمرنگ عاشقانه، می‌شود آن مقطع تاریخی را از زاویه ای متفاوت و تازه شناخت. بن مایه حادثه ای-جاسوسی فیلم، خوب از آب در آمده و بر جذابیت های فیلم افزوده است.

چه خوب که مهدویان روی تاریخ معاصر تمرکز کرده است. این جوان مستعد و خلاق با گروه بی نظیرش می تواند هربار غافلگیرمان کند و این برای سینمای ما نعمت بزرگی است.