ضرورت اطلاع‌رسانی بین‌المللی دربارة نقض آزادی‌های اساسی در غرب

اخراج یک خبرنگار ایرانی از فرانسه نشان داد که آزادی بیان در این کشور و بسیاری از کشورهای مدعی دموکراسی شعاری پوسیده و رها شده است.

کامران نجف‌زاده که به عنوان خبرنگار صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در فرانسه فعالیت می‌کرد با انبوهی از «اتهامات» عجیب و غریب از آن کشور اخراج شد. اتهاماتی که دولت فرانسه علیه نجف‌زاده مطرح کرد برای توجیه رفتار غیراخلاقی و ضد حقوق بشری خود بود وگرنه هیچ کسی نمی‌تواند با تهیه گزارش و خبر یک تنه یک کشور را به چالش بکشد و اقشار مختلف آن را علیه مقامات بشوراند!

در واقع این اقدام فرانسه تأییدی دوباره بر توخالی بودن دمکراسی در این کشور است و به طریق اولی نشان می‌دهد که دمکراسی ادعایی غرب در غرب وجود ندارد و دست کم با آن دمکراسی که آنها برای کشورهای دیگر تجویز می‌کنند تفاوت ماهوی دارد.

به یاد داریم که چند ماه پیش حمید معصومی‌نژاد، خبرنگار صداوسیما در ایتالیا، هم با محدودیت و زندان مواجه شد و اتهامت عجیب و غریبی علیه او مطرح گردید.

این رفتار ناقض ادعای آزادی بیان و ازادی پس از بیان از سوی غرب چگونه قابل تحلیل است؟ چرا کشورهایی که خود را داعیه‌دار حقوق بشر و دموکراسی می‌دانند به راحتی حقوق بشر را نقض و از گردش آزاد اطلاعات به راحتی جلوگیری می‌کنند؟

یکی از مهمترین دلایل چنین رفتاری از سوی کشورهای مدعی آزادی و حقوق بشر، سرپوش گذاشتن بر مشکلات و مسائل بسیار حادی است که در جوامعشان وجود دارد. به عبارت دیگر این کشورها می‌خواهند تصویری بهشت‌گونه‌ای که از آنها طی سال‌ها تبلیغات دروغین در اذهان مردم نقش بسته خراب نشود و واقعیت خشن این جوامع که در مشکلات گسترده و عمیقی گرفتارند آشکار نگردد.

به همین جهت از هر گونه تلاش مستقل برای اطلاع‌رسانی درست و دقیق جلوگیری می‌کنند. هیچ یک از این کشورها تحمل سخن مخالف را ندارند و آزادی را تنها تا جایی تحمل می‌کنند که در راستای سیاست‌ها و طرح‌هایشان باشد. آنها خطوط قرمز تندی دارند و هر کس از این خطوط قصد عبور داشته باشد با انواع تهمت‌ها طرد و بایکوت می‌شود و اگر کسی جرأت کند این خطوط را بشکند بی‌تردید نابود خواهد شد.

معیارهایی که غرب به عنوان آزادی بیان و حقوق بشر به کشورهای دیگر تحمیل می‌کند در خود کشورهای غربی رعایت نمی‌شود. سانسور، دروغ، کتمان و پنهانکاری رایج‌ترین رفتار دولت‌های غربی برای جلوگیری از آگاه شدن افکار عمومی از جنایت‌ها و خیانت‌ها و فسادهایشان است.

آنچه مسلم است با چنین رفتارهایی، نه تنها وجهة این مدعیان نزد افکار عمومی مردم جهان بهبود نمی‌یابد، بلکه تزویر و تناقض رفتار و گفتار مدعیان دروغین دموکراسی بر همگان آشکار می‌گردد.

واکنش خبرنگاران و فعالان مطبوعاتی ایرانی به این رفتار آزادی‌ستیز دولت فرانسه هر چند در امواج اخبار گوناگون از انقلاب‌های خاورمیانه‌ای و بحران‌های سربازکردة جوامع اروپایی و آمریکایی به چشم نیامده اما به عنوان سندی دالّ بر آزادی‌ستیزی دولت‌های مدعی دموکراسی غربی ثبت خواهد شد. بیش از 1700 خبرنگار ایرانی با صدور بیانیه‌ای مشترک اخراج کامران نجف‌زاده خبرنگار صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از فرانسه توسط رئیس جمهور این کشور را محکوم کردند. این بیانیه به امضای بیش از 1700 نفر از خبرنگاران خبرگزاری‌های مهر، فارس، ایرنا، برنا، ایسنا، باشگاه خبرنگاران جوان، و برخی دیگر از خبرگزاری‌های فعال کشور رسیده است. در این بیانیه آمده است که «در شرایطی که غرب غارتگر و در رأس آنها کشورهایی همچون آمریکا، انگلیس و فرانسه خود را داعیه‌دار آزادی بیان مطلق می‌دانند، شاهدیم که دولت‌های مدعی این کشورها ساده‌ترین و ابتدائی‌ترین اصول آزادی بیان را رعایت نکرده و مردم را از یکی از حقوق اساسی خود یعنی دانستن محروم می‌کنند. این مدعیان زورگو و ناقض حقوق بشر همواره ایران اسلامی را به نقض حقوق خبرنگاران متهم می‌کنند و این در حالی است که خبرنگارانشان همواره در کشورمان حضور داشته و حتی برخی از آنها به جای اطلاع‌رسانی به جمع‌آوری اطلاعاتی به منظور جاسوسی می‌پردازند اما در مقابل خبرنگار صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران تنها به دلیل پخش چند گزارش انتقادی از این کشور اخراج می‌شود. چگونه است که دولت‌های غربی در رویکردی ضداخلاقی و دوگانه در حالی که دست‌ رسانه‌های وابسته به خویش را در توهین به ادیان و مقدسات الهی به بهانه آزادی بیان باز می‌گذارند، کوچک‌ترین اطلاع‌رسانی را که افشاگر سیاست‌های ضدانسانی آنها از جمله استعمار ملت‌ها، اشغال کشورهایی نظیر افغانستان و عراق، قتل و کشتار مردم بی‌دفاع، حمایت از تروریسم دولتی، حمایت از تجاوز و وحشی‌گری باشد، برنمی‌تابند؟»

همچنین خبرنگاران سایت‌های خبری رجانيوز، تابناك، خبرنامه دانشجويان ايران، مشرق، جهان‌نيوز، الف، و... این اقدام سخیف دولت فرانسه را محکوم کرده‌اند.

امروزنامه ضمن اعلام انزجار از اقدام دولت فرانسه علیه آزادی بیان، بر ضرورت اطلاع‌رسانی بین‌المللی دربارة نقض آزادی‌های اساسی انسان توسط دولت‌های غربی تأکید می‌کند.