آلبوم «می رسد باران» منتشر شد

به گزارش بولتن نیوز، آلبوم «می رسد باران» به آهنگسازی سیامک جهانگیری و با صدای حسین علیشاپور در پاییز منتشر شد.

این آلبوم که همه قطعه های آن بر اساس شعرهای نیما یوشیج پدید آمده، 10 قطعه دارد که اغلب این قطعه ها در فضایی معلق بین آواز و تصنیف اجرا شده است و آنچه به آشکارا می توان از شنیدن این قطعه ها دریافت، تلاش آهنگساز برای نزدیک کردن موسیقی به شعرِ گاه سرد و سخت نیما است.

در آلبوم «می رسد باران» تنها صدای چهار ساز شنیده می شود؛ سه ساز ملودیک و یک ساز ریتمیک. در این اثر سیامک جهانگیری نی و سه تار زده و نگار بوبان عود نواخته است. بهزاد میرزایی نیز در این آلبوم نوازندگی تنبک را بر عهده داشته است.

سیامک جهانگیری، آهنگساز این آلبوم، در بروشور اثر درباره «می رسد باران» نوشته است: 

«می رسد باران»، روایتی است ساده از اشعار تصویرگونه نیما بر بستری از نغمه های آشنا و بی پیرایه موسیقی ایرانی که سعی در رهایی از قالب فرم ها و فضاهای آشنای سازی و آوازی دارد. این فضای تصویرگر و روایت گونه ی اشعار که با در هم آمیزی جمله های آوازی ساخته و طراحی شده، سعی در به هم پیوستگی موسیقی آوازی در لایه ها و خطوط مختلف سازها، از یک جهت؛ و عرضه ی بیان محتوایی شعر، از سوی دیگر دارد.

بنابراین، با قرار گرفتن پیاپی قطعه ها، این روایت به اوج خود رسیده، در نهایت به خاتمه می رسد و شاید شنیدن این قطعه ها، به تنهایی، از کم و کیف روایت داستان بکاهد. 

«قصه»، «بر فراز دشت»، «در فرو بند»، «باز آی»،‌ »نی تنها»،‌ »دیدار»، «عود تنها»، «پرده ی شب»،‌ »می رسد باران» و «توکا»، عنوان قطعه های این آلبوم است. پدید آورندگان این آلبوم قطعه «قصه» را به حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده نامدار تار ایران، تقدیم کرده اند و جلو نام این قطعه نوشته اند: «برای نیمای موسیقی، استاد حسین علیزاده».

قطعه «می رسد باران» نیز که با الهام از ملودی مازندرانی ساخته شده، به روانشاد استاد احمد محسن پور، موسیقی دان و نوازنده کمانچه ی مازندرانی، تقدیم شده است.

آلبوم موسیقی «می رسد باران» در پاییز 1392 ضبط شده و به همت نشر نوفه در پاییز 1395 منتشر شده است.