مواضع میرحسین سند اثبات خبر الجزیره

شبکه تلویزیونی الجزیره اخیرا چهارمین بخش از اسناد سری مذاکرات فلسطینی- اسرائیلی درباره جنگ غزه و گزارش گلدستون را منتشر کرد. در قسمتی از این اسناد اینطور آمده که صائب عریقات (مذاکره کننده ارشد تشکیلات خودگردان فلسطین) در گفتگو با جمیز جونز مشاور امنیت ملی آمریکا در دوازدهم اکتبر سال 2009 تصریح کرد: «محمود عباس برای همراه کردن جریانی در ایران که حامی سازش با اسرائیل بودند، یک تاجر فلسطینی را راضی کرد تا پنجاه میلیون دلار برای راه اندازی یک شبکه رادیویی یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران یعنی میرحسین موسوی پرداخت کند.»
گرچه میرحسین موسوی اسناد الجزیره را که حتی مورد تایید سران ارشد تشکیلات خودگردان هم قرار گرفته، گزارشی آشفته نامیده که توسط دروغگویان منتشر شده است، اما واکاوی این موضوع برای تنویر افکار عمومی لازم و ضروری است که آیا میرحسین موسوی و اطرافیان و حامیانش در پیشبرد براندازی نرم نظام از کمک های خارجی بهره مند بوده اند یا آنطور که موسوی مدعی شده این قبیل موارد سناریوی جمهوری اسلامی ایران علیه او و جریان حامی اش است؟.
دریافت کمک یک میلیارد دلاری
در مرداد ماه سال جاری آیت الله احمد جنتی دبیر شورای نگهبان در مراسم جشن میلاد حضرت ولی عصر(عج) در مسجد جمکران ضمن تبیین زوایای فتنه 88 در بخشی از سخنانش گفت: «آمریکایی ها یک میلیارد دلار از طریق افراد سعودی که هم اکنون عامل آمریکا در کشور‌های منطقه هستند، به سران فتنه دادند و همین سعودی ها که به نمایندگی آمریکا صحبت می کردند، گفتند اگر توانستید نظام را منقرض کنید تا پنجاه میلیارد دلار دیگر را هم می دهیم.» این خبر گرچه از سوی سران فتنه تکذیب شد اما چنان آشفتگی و بلوا میان آنان افتاد و با آنکه آیت الله جنتی نام کسی را در سخنرانی خود نیاورده بود، اما موسوی و کروبی ضمن واکنش نسبت به این سخن، شک خود به خاتمی را در این زمینه آشکار کردند.
تایید خبر توسط وزیر اطلاعات
بعد از خبر آیت الله جنتی درباره کمک یک میلیارد دلاری به سران فتنه، هجمه گسترده ای از سوی فتنه گران در راستای بی اعتبار کردن این خبر در کشور به راه افتاد. اما طولی نکشید که وزیر اطلاعات این مطلب را تایید کرد و گفت: «این موضوع واقعیت دارد بلکه می‌توانید بالاتر از آن را نیز حساب کنید.» حجت الاسلام حیدر مصلحی البته در اوایل مهرماه با حضور در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد که «سیستم های اطلاعاتی الزاما کمک‌ها را به شکل مستقیم به افراد نمی‌دهند بلکه راه‌های ارائه این کمک‌ها بسیار متنوع و پیچیده است.»
سندی آشکار که تکذیب هم نشد
به گفته مسئولان قضائی و مقامات امنیتی و نیز دبیر شورای نگهبان علاوه بر اعترافات حامیان سرآمد فتنه، اسناد فراوانی برای اثبات دریافت کمک یک میلیارد دلاری سران فتنه وجود دارد که در موقع لازم و به هنگام رسیدگی به جرائم سران فتنه افشا خواهد شد. اما در این میان یک سند، آشکار و غیرقابل انکار است. آن سند در واقع خبری است که خود غربی ها عنوان کردند. چنانکه روزنامه‌ فاینشنال تایمز اواسط مهرماه در خبری ادعا کرد که غربی‌ها در طول یک سال اخیر حداقل 70 قطعه از آثار هنری میرحسین موسوی را هر یک به بهای متوسط 20هزار دلار خریده اند! با یک حساب سرانگشتی، این خبر اثبات می‌کند که یکی از سران فتنه تنها از فروش ۷۰ اثرش قریب به یک میلیون و پانصد هزار دلار آنهم در اوج فتنه سبز بدست آورده است! مبلغی که برای فروش چنین آثاری در این سطح غیرمنطقی و غیرقابل قبول است.
سازش با اسرائیل در نطق های انتخاباتی موسوی
حال با نگاه به این سابقه و توجه به تقلای موسوی برای تکذیب خبر کمک پنجاه میلیون دلاری محمود عباس، لازم است اسنادی که خود میرحسین افشا کرده (!) را بازبینی کرد. اسنادی که نهفته در نطق های انتخاباتی اوست و این احتمال را شدت می بخشد که وی در صورت پیروزی در رقابت های مرتبط با انتخاب دهمین رئیس جمهور، به دنبال تشکیل دولتی بوده که حامی سازش با اسرائیل باشد. وی در نطق تلویزیونی جمعه شب در اول خرداد 88 در بخشی از حرف هایش درباره فلسطین می گوید: «ما موقعی می‌توانیم از آرمان‌های فلسطین دفاع کنیم که خودمان قوی باشیم». در آن مقطع زمانی یکی از واکنش ها به این اظهارنظر که عمق ماجرا را نشان می داد، از سوی حسین شریعتمداری با تحریر یادداشتی بود که در بخشی از آن آورد: «مهندس موسوی تاکید می‌کند، "دفاع از آرمان‌های فلسطین" و نه کمک‌های احتمالی دیگر به آنها- که به عقیده نگارنده واجب و ضروری است - یعنی از نظر آقای مهندس موسوی ایران اسلامی باید از مواضع اسلامی و انقلابی خود در حمایت از آرمان فلسطین و مقابله با صهیونیست‌های وحشی و کودک کش دست بردارد!» اما این تنها اظهارنظر میرحسین درباره مساله فلسطین نبود. وی در مناظره تلویزیونی با محمود احمدی نژاد ضمن اتهام زدن به دولت نهم، مسائلی را مطرح کرد که شایان توجه است. «مدیریت ماجراجویانه»، «احساس خطر از آینده»،«فراز و نشیب و ایجاد تنش در سیاست خارجی»، «اشتباه بودن طرح مساله هولوکاست» و مهمتر از همه «اشتباه خواندن موضع گیری رئیس دولت نهم در اجلاس دوربان سوئیس که در دفاع از فلسطین و مردم غزه بود» نکاتی است که موسوی در مناظره با احمدی نژاد مطرح کرد و از این بابت که اظهارات وی به نقطه نظرات برخی مقامات و مسئولان کشورهای غربی بسیار شباهت داشت و نیز در فاصله گیری عمیق با آموزه های امام و رهبری بود، موجب اعجاب مخاطبان شد. علاوه بر این موارد موسوی عقاید و اندیشه های خود در رابطه با موضوع فلسطین و اسرائیل را در مقاطع دیگر نیز نشان داد. وی در سفرهای استانی برای تبلغات انتخاباتی، با حضور در دانشگاه ارومیه در واکنش به دانشجویانی که با در دست داشتن پرچم فلسطین و پلاکاردهایی شعار در مخالفت با وی سر می دادند، گفت: «بنده ریشه برخی مشکلات در این سالن را وجود پرچم فلسطین در دست دوستان به جای پرچم ایران می دانم.» میرحسین موسوی در سفر خود به استان مرکزی نیز در جمع دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اراک در بخشی از سخنانش ابراز کرد: « دولت با شعارهای احساسی در مورد فلسطین فضاحت به بار آورده ‌است».
تمامی این اظهارات و نیز اتهامات علیه دولت نهم در حالی بود که سیاست خارجی دولت نهم مطابق با آموزه ها و شاخص های خط امام و مورد تایید مقام معظم رهبری بود.
نه غزه، نه لبنان، شعاری از طرف حامیان موسوی
یکی دیگر از مواردی که می توان آن را به مثابه سندی مرتبط با کمک پنجاه میلیون دلاری محمود عباس به موسوی دانست، شعاری است که سال گذشته در روز قدس از سوی حامیان میرحسین مطرح شد و فریاد «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» را برپا داشت. ابراز و اصرار حامیان موسوی بر این شعار به هنگام روزه خواری زیر پارچه سبز رنگ در روزی بود که در دنیا به عنوان حرکتی در راستای حمایت از مردم مظلوم فلسطین و برائت از مستکبران خصوصا اسرائیل غاصب شناخته می شود. موضوع مهم آنکه میرحسین موسوی که خود را همچنان در خط امام می داند در مقابل این شعار انحرافی و ستیز حامیانش با تظاهرات جهانی روز قدس که برپایی و آغاز آن از ابتکارات امام (ره) بود، نه تنها واکنش قاطع و ملموسی نشان نداد که بسان گذشته در صدد تبرئه گناه حامیان خود برآمد.
ارائه کمک ها از راه های غیرمستقیم
اکنون با این واقعیات می توان ادعای اخیر شبکه الجزیره و تکذیب موسوی را آسانتر تفسیر کرد.
بی تردید اگر برخی سران فتنه در وقت رسیدگی به جرائم خود به سوالاتی پاسخ دهند، موضوع روشن تر هم خواهد شد.
سوالاتی از این قبیل که حجم عظیم بودجه های مصوب در مجالس و جلسات سران نظام سلطه از جمله آمریکا و اسرائیل در راستای جنگ نرم علیه ایران و کمک به فتنه گران، چگونه هزینه شد؟ آیا بخشی از این مبالغ در جیب شورشگران و شیاطین شبکه های مجازی ریخته نشد؟
آیا انتظارتان بر این بود که میلیون ها و میلیاردها دلار کمک به فتنه سبز در قالب چک نقدی و یا چندین کامیون و تریلی یا هواپیمای پر از پول نقد که از مرز گذشته و به ایران آمده تا به دست شما و اغتشاشگران رسد، تحقق پیدا می کرد؟ آیا متوجه کمک های «غیرمستقیم» غرب که از «کانال های مختلف» نظیر خرید نقاشی و «خرد خرد» به شما و حامیانتان اهدا می شد، نبودید؟ آیا همه این موارد و کمک های مادی و معنوی غرب از تحرکات ساختارشکنانه خود را تکذیب می کنید؟
منبع :جوان