در محضر علامه جوادی آملی/
همیشه می توان چله گرفت اما بهارش این 40 شب است
در طول سال آدم مي تواند چله بگيرد، ولي بهارش اين ۴۰ شب است؛ يعني از اوّل ذي قعده تا دهم ذيحجّه،آدم مواظب دهانش باشد كه غذاي بد وارد نشود؛ مواظب زبانش باشد كه حرف بد نزند؛ مواظب گوشش باشد كه حرف بد نشنود؛ مواظب چشمش باشد كه نگاه بد نكند؛ آنوقت سائر كارها خوب است.
گروه دین و اندیشه: به مناسبت فرارسیدن ماه ذیقعده که اول ماه های حرام است و اعمال پرفضیلتی نیز در آن وارد شده، مروری خواهیم داشت بر بیانات آیت الله جوادی آملی در جلسه دروس اخلاق ایشان پیرامون اهمیت شبهای ذیقعده.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، علامه جوادی آملی در یکی از دروس اخلاق خود می فرمایند: آنچه كه در سوره مباركه بقره است، (اتّقوا الله و یعلّمکم الله) است كه به صورت شرط و جزا نيست ! امّا آن كه در سوره مباركه انفال است، خيلي پر محتواست؛ (إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا). آدم، فارق بين حقّ و باطل باشد، صدق و كذب باشد، خير و شر باشد، سعادت و شقاوت باشد، حسن و قبيح باشد؛ اين عالي ترين كمال اوست. فرمود : اين در مدرسه تقوا به دست مي آيد؛ نه در حوزه، گيرتان مي آيد، نه در دانشگاه ! اگر اهل تقوا بوديد؛ چه در حوزه، چه در دانشگاه، اين نصيب تان مي شود.
فرمود: او ۴۰ شب مهمان ما بود. چون بركاتي كه در شب نصيب انسان مي شود، در روز نمي شود. روز مشغول كار و گفتن و خريدن و فروختن است؛ در قرآن كريم فرمود: شب را در يابيد. إِنَّ لَكَ فِي اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلا. درس است، بحث است، گفتن است، شنيدن است، ديدار است، مصاحبه است، مناظره است؛ با يك كثرت همراهيد. ان ناشئة الليل هى اشد وطئا و اقوم قيلا. شب يك نشئه اي دارد، شب يك حسابي دارد، يك كتابي دارد ؛ شب كجا، روز كجا ! فرمود: روز، كار فراواني داريد؛ مي گوئيد، مي شنويد، مي خوانيد، مي خوريد؛ اين كارهاي روزتان است. به وجود مبارك پيامبر (ص) فرمود: روز، كارهاي فراواني داري، شب را درياب! هر كس به جائي رسيد، از شب زنده داري به جائي رسيد.
به وجود مبارك موساي كليم فرمود: تو ۳۰ شب مهمان مائي، ۱۰ شب هم اضافه مي كنيم. و واعدنا موسي ثلاث ين ل يلهً، با اينكه شب و روز بود. نفرمود : يوماً، نفرمود : ل يلاً و يوماً ! فرمود : ۳۰ شب؛ آن روزش هم شب بود، شبش هم شب بود. براي اينكه بيگانه راه نداشت ! وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَةً. باز ۴۰ شب شد؛ نه ۴۰ روز، نه ۴۰ شب و روز ! شب را گفت در يابيد. اين اربعين است ! معناي اربعين هم اين نيست كه آدم از جامعه جدا شود؛ بايد در متن جامعه و زندگي باشد، در متن خدمتگزاري به مردم باشد؛ امّا كاسب نباشد، بيگانه اي در راهش نباشد، جز رضاي حق چيزي را نداشته باشد؛ اين اربعين گيري است. از اوّل ذيقعده تا دهم ذيحجّه، اين دوره ۴۰ شبانه روزي مي شود أربعين!
در طول سال آدم مي تواند چله بگيرد، ولي بهارش اين ۴۰ شب است؛ يعني از اوّل ذي قعده تا دهم ذيحجّه،آدم مواظب دهانش باشد كه غذاي بد وارد نشود؛ مواظب زبانش باشد كه حرف بد نزند؛ مواظب گوشش باشد كه حرف بد نشنود؛ مواظب چشمش باشد كه نگاه بد نكند؛ آنوقت سائر كارها خوب است. اينقدر كارهاي حلال هست كه آدم فرصت نمي كند به سراغ كار حرام برود ! فرمود : لزومي ندارد كه آدم كار خلافي رامرتكب شود، مثل اينكه اينقدر غذاي حلال هست كه ديگر آدم فرصت نمي كند به سراغ غذاي حرام برود!
اين كار اساسي است كه همه ما بايد انجام بدهيم، مخصوصاً آنهائي كه كارهاي علمي در حوزه و دانشگاه دارند، و عزيزاني كه در فضاي سپاه و بسيج و اينها كار مي كنند كه اساس كار ما و سرمايه ما اين است؛ و دنيا وآخرت ما در همين تأمين مي شود. براي اينكه خداي سبحان جائي را بدون چشمه نگذاشت !شما مي بينيد اين استخرها را كه درست مي كنند؛ اين استخر يك جدول هاي متعدد دارد كه ازچاه و نهر و بحر آب مي گيرد؛ امّا از درون استخر به عنوان چشمه آب نمي جوشد !
لكن ذات أقدس اله فرمود : اين قلب يك استخري است كه از مجاري چشم و گوش به بيرون راه دارد؛ آدم مطالعه مي كند، حرف استاد را مي شنود، از اين طريق علوم را در قلب مي ريزد؛ يك منبع جوشان هم آن درون هست كه چشمه وار مي جوشد؛ اين استخر هميشه پر است. اگر يك استخري زيرش چشمه باشد، راه بيروني هم داشته باشد؛ اين هميشه آب دارد، ديگر تشنه نيست! اين مي شود ( كوثر ). اگر كسي به دنبال تكاثر برود؛ هم دنيايش را باخته، هم آخرتش را باخته !! به دنبال كوثر برود؛ هم دنيا دارد، هم آخرت.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، علامه جوادی آملی در یکی از دروس اخلاق خود می فرمایند: آنچه كه در سوره مباركه بقره است، (اتّقوا الله و یعلّمکم الله) است كه به صورت شرط و جزا نيست ! امّا آن كه در سوره مباركه انفال است، خيلي پر محتواست؛ (إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا). آدم، فارق بين حقّ و باطل باشد، صدق و كذب باشد، خير و شر باشد، سعادت و شقاوت باشد، حسن و قبيح باشد؛ اين عالي ترين كمال اوست. فرمود : اين در مدرسه تقوا به دست مي آيد؛ نه در حوزه، گيرتان مي آيد، نه در دانشگاه ! اگر اهل تقوا بوديد؛ چه در حوزه، چه در دانشگاه، اين نصيب تان مي شود.
فرمود: او ۴۰ شب مهمان ما بود. چون بركاتي كه در شب نصيب انسان مي شود، در روز نمي شود. روز مشغول كار و گفتن و خريدن و فروختن است؛ در قرآن كريم فرمود: شب را در يابيد. إِنَّ لَكَ فِي اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلا. درس است، بحث است، گفتن است، شنيدن است، ديدار است، مصاحبه است، مناظره است؛ با يك كثرت همراهيد. ان ناشئة الليل هى اشد وطئا و اقوم قيلا. شب يك نشئه اي دارد، شب يك حسابي دارد، يك كتابي دارد ؛ شب كجا، روز كجا ! فرمود: روز، كار فراواني داريد؛ مي گوئيد، مي شنويد، مي خوانيد، مي خوريد؛ اين كارهاي روزتان است. به وجود مبارك پيامبر (ص) فرمود: روز، كارهاي فراواني داري، شب را درياب! هر كس به جائي رسيد، از شب زنده داري به جائي رسيد.
به وجود مبارك موساي كليم فرمود: تو ۳۰ شب مهمان مائي، ۱۰ شب هم اضافه مي كنيم. و واعدنا موسي ثلاث ين ل يلهً، با اينكه شب و روز بود. نفرمود : يوماً، نفرمود : ل يلاً و يوماً ! فرمود : ۳۰ شب؛ آن روزش هم شب بود، شبش هم شب بود. براي اينكه بيگانه راه نداشت ! وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَةً. باز ۴۰ شب شد؛ نه ۴۰ روز، نه ۴۰ شب و روز ! شب را گفت در يابيد. اين اربعين است ! معناي اربعين هم اين نيست كه آدم از جامعه جدا شود؛ بايد در متن جامعه و زندگي باشد، در متن خدمتگزاري به مردم باشد؛ امّا كاسب نباشد، بيگانه اي در راهش نباشد، جز رضاي حق چيزي را نداشته باشد؛ اين اربعين گيري است. از اوّل ذيقعده تا دهم ذيحجّه، اين دوره ۴۰ شبانه روزي مي شود أربعين!
در طول سال آدم مي تواند چله بگيرد، ولي بهارش اين ۴۰ شب است؛ يعني از اوّل ذي قعده تا دهم ذيحجّه،آدم مواظب دهانش باشد كه غذاي بد وارد نشود؛ مواظب زبانش باشد كه حرف بد نزند؛ مواظب گوشش باشد كه حرف بد نشنود؛ مواظب چشمش باشد كه نگاه بد نكند؛ آنوقت سائر كارها خوب است. اينقدر كارهاي حلال هست كه آدم فرصت نمي كند به سراغ كار حرام برود ! فرمود : لزومي ندارد كه آدم كار خلافي رامرتكب شود، مثل اينكه اينقدر غذاي حلال هست كه ديگر آدم فرصت نمي كند به سراغ غذاي حرام برود!
اين كار اساسي است كه همه ما بايد انجام بدهيم، مخصوصاً آنهائي كه كارهاي علمي در حوزه و دانشگاه دارند، و عزيزاني كه در فضاي سپاه و بسيج و اينها كار مي كنند كه اساس كار ما و سرمايه ما اين است؛ و دنيا وآخرت ما در همين تأمين مي شود. براي اينكه خداي سبحان جائي را بدون چشمه نگذاشت !شما مي بينيد اين استخرها را كه درست مي كنند؛ اين استخر يك جدول هاي متعدد دارد كه ازچاه و نهر و بحر آب مي گيرد؛ امّا از درون استخر به عنوان چشمه آب نمي جوشد !
لكن ذات أقدس اله فرمود : اين قلب يك استخري است كه از مجاري چشم و گوش به بيرون راه دارد؛ آدم مطالعه مي كند، حرف استاد را مي شنود، از اين طريق علوم را در قلب مي ريزد؛ يك منبع جوشان هم آن درون هست كه چشمه وار مي جوشد؛ اين استخر هميشه پر است. اگر يك استخري زيرش چشمه باشد، راه بيروني هم داشته باشد؛ اين هميشه آب دارد، ديگر تشنه نيست! اين مي شود ( كوثر ). اگر كسي به دنبال تكاثر برود؛ هم دنيايش را باخته، هم آخرتش را باخته !! به دنبال كوثر برود؛ هم دنيا دارد، هم آخرت.
انتهای پیام/
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
