پشت پرده سینمای وحشت درهالیوود
صحنه هايي همچون پوست كندن انسان در فيلم «سكوت بره ها» به نوعي سعي دارد به بيننده اين موضوع را بقبولاند كه كشتن يك انسان مانند بسياري از كارهاي ديگر آسان است تا شايد حتي پوششي باشد برجنايت هاي ضد بشري آمريكا و غرب.
خون خوردن، بريدن سر و دست، قطع كردن اعضا و مثله كردن بدن؛ اينها بخشي از كارهايي است كه به صورت فله اي در فيلم هاي ژانر وحشت در سينماي امروز هاليوود به نمايش گذاشته مي شود. صحنه هايي كه چيزي جز مازوخيسم ذهني را به ياد نمي آورد، اما حقيقتاً هدف از اين همه خشونت عريان چيست؟
آيا سينماي هاليوود از تبعات اين گونه نمايش عريان خشونت و جنايت آگاه نيست؟ به طور قطع نمي توان از اين موضوع چشم پوشي كرد كه سينماي هاليوود هدف مشخصي از اين كار دارد. به گونه اي كه مي توان مقاصد مختلفي را در كنار سودجويي هاي مادي شناسايي كرد. به واقع شايد بتوان روند انبوه اين فيلم ها را از زماني دانست كه دست هاي پشت پرده اي در سينماي هاليوود تلاش كردند فيلمسازان و به طور كلي سينماي انساني، واقع گرا و اجتماعي را كنار بزنند و ذهن مخاطبان را با مسائل بيهوده و ترسناك پر كنند. چرا كه اين جريان به خوبي آگاه بود كه انحراف ذهن مخاطب جهاني چقدر مي تواند به دستيابي آنها به اهداف سياسي كمك كند. به گونه اي كه از دهه 90 به بعد، فيلم هاي ترسناك با رويكردهايي مانند جن و نگاه شيطاني به اين ماجرا توليد شدند تا به نوعي، هم ذهن بيننده را دچار اغتشاش فكري كنند و هم تعبير جديدي از اين مسائل وارد فرهنگ مردم و حتي فرهنگ هاي ديني شود. زيرا صحبت در اين باره در تخصص اديان آسماني است و به همين دليل، هاليوود و دست هاي پشت پرده آن سعي كرده اند كه در اين باره حرف هاي جديدي كه آميخته با وهم و خيال است به مخاطب ارائه دهند.
پاياني پر از خشونت و وحشت!
اما داستان به همين جا ختم نشد و در سال هاي بعد از دهه 90 براي تغيير كامل ديدگاه هاي متافيزيكي در ذهن مخاطبان درباره عالم جنيان تلاش هاي فراواني شد كه نمونه هاي بارز آن را مي توان در فيلم هاي «جن گير» و «طالع نحس» به عينه مشاهده كرد. هرچند كه بعدها با اين مفاهيم، فيلم هاي ترسناك تري هم توليد شد، به گونه اي كه به تدريج روايت موجودات ماوراء الطبيعي، داستان بسياري از فيلم هاي ژانر وحشت هاليوود را تشكيل مي داد. به تدريج حتي موجودات ديگري كه ساخته ذهن بيمار دست اندركاران فكري هاليوود هستند، وارد عرصه سينماي آمريكا و غرب شد؛ موجوداتي مانند خون آشام ها، زامبي ها و آدمخوارها. اين موجودات، سوژه هاي بعدي ژانر وحشت در سينماي غرب را تشكيل دادند. به گونه اي كه طي سال هاي بعد، هزاران فيلم با اين محتوا توليد شد. فيلم هايي مانند «ملاقات با خون آشام»، «ماه جديد» و ... كه با بازيگري هنرمندان برجسته هاليوودي توليد شدند و در همه آنها، موج توهم و آشفته خيالي، اولين چيزي است كه در كنار ديگر عناصر وحشت مشاهده مي شود. به باور بسياري از كارشناسان، اين موضوع با هدف تعارض با مسائل ديني مطرح شد. چرا كه به اين موجودات در اديان مختلف به شكلي كاملاً متعارض با اين فيلم ها پرداخته شده است. در اكثر اين فيلم ها، مانند «طالع نحس» و «آخرين جن گير» اين موجودات را تنها و تنها در راستاي ضربه زدن به انسان مي بينيم و در هيچ يك از آنها راهي براي حفاظت از خود در مقابل اين موجودات وجود ندارد. حتي در بسياري از آنها پايان جهان محتوم به حكومت شيطان و موجودات اهريمني به نمايش گذاشته مي شود. اين پندار بخشي از جهان بيني صهيونيستي است. چرا كه به باور صهيونيست ها در پايان جهان، بدي و زشتي و به نوعي دجال بر جهان حاكم خواهد شد. به همين دليل اين فيلم ها در پي القاي اين نوع تفكرات هستند.
از طرف ديگر، نكته اي كه در نسل جديد اين فيلم ها وجود دارد، خشونت بي حد و اندازه آنهاست. مانند سري فيلم هاي «اره»، «كشتار در تگزاس» و يا «هالوين». به واقع خشونتي كه در اين فيلم ها وجود دارد آنقدر آزاردهنده است كه حتي در خود آمريكا هم با اعتراض خانواده ها روبه رو شدند. چرا كه در خود جامعه آمريكا هم خانواده ها به خوبي به اين موضوع آگاهند كه اين نوع فيلم ها و صحنه هاي خشني كه در آنها به نمايش گذاشته مي شود چه تأثير وحشتناكي بر افزايش خشونت در جامعه دارد. نشان دادن خشونت عريان و كشتن آسان انسان يكي از ويژگي هاي جدايي ناپذير نسل جديد فيلم هاي هاليوودي است. به گونه اي كه به راحتي مي توان گفت كه اين فيلم ها سعي در شكاندن قبح كشتن انسان و فجايع جنايي دارند. به طوري كه بي ترديد مي توان تأثير اين صحنه ها را به صورت چند برابر در مخاطب جهان سومي ديد.
مصداق هايي براي نمايش جنايت يا پوشش جنايت!
صحنه هايي همچون پوست كندن انسان در فيلم «سكوت بره ها» به نوعي سعي دارد به بيننده اين موضوع را بقبولاند كه كشتن يك انسان مانند بسياري از كارهاي ديگر آسان است تا شايد حتي پوششي باشد برجنايت هاي ضد بشري آمريكا و غرب. چرا كه وقتي كشتن فجيع در اين فيلم ها براي بيننده به نمايش گذاشته مي شود به تدريج ممكن است در بين بعضي افراد ناآگاه كه مسائل را زودتر باور مي كنند، كشتن در دنياي واقعي آن هم در يك جنگ، طبيعي جلوه كند. اين موضوع هم يكي از اهداف پشت پرده مهم ژانر وحشت هاليوود است. به تعبيري، ساختن فيلم هاي فله اي وحشتناك هاليوودي آن هم با هزينه هاي بالا، بي دليل نيست و در پشت همه آنها اهداف مشتركي نهفته است كه طبق برنامه ريزي مشخص هر چند سال يك بار جديد مي شود به گونه اي كه شايد بتوان گفت رويكرد آينده سينماي وحشت برمبناي دين زدايي باشد.
از سوي ديگر، يكي از اهداف صهيونيست ها از گسترش توليد چنين فيلم هايي افزايش خرافه گرايي در مقابل دين گرايي است. در واقع، مي توان ژانر وحشت را يكي از ابزارآلات مهم اين گروه از تئوري پردازان دانست.
با نگاهي به مستند «كابوس» كه بخشي از روانشناسان آمريكايي آن را ساخته اند مي توان به تاثيرات رواني منفي فيلم هاي وحشت بر افراد آگاه شد. به خصوص كه ضمير ناخودآگاه كودكان در اين فيلم ها هدف قرار مي گيرد و اين درحالي است كه چه به صورت سي دي و چه در شبكه هاي ماهواره اي اين فيلم ها به آساني در اختيار جوانان و نوجوانان قرار مي گيرد و آنها بدون نظارت والدين از اين گونه فيلم ها استفاده مي كنند تا جامعه ماهم از اين آسيب فرهنگي سينمايي بي نصيب نماند. چرا كه تحقيقات نشان مي دهد كه اين فيلم ها تا مدتها براي نوجوانان درگيري ذهني ايجاد مي كنند و حتي منجر به كابوس هاي شبانه و رفتار آميخته با خرافه در آنها مي شوند.
اين درحالي است كه در چند سال اخير در بخشي از سينماي ما هم تلاش شده كه در اين ژانر فيلم هايي ساخته شود، اما واقعيت اين است كه سينماي ما نياز چنداني به چنين فيلم هايي ندارد. چرا كه ماهيت سينماي پرمفهوم ديني با اين سوژه ها سازگاري ندارد و به همين دليل بايد براي جذب مخاطب تلاش خود را بر ژانرهايي بگذاريم كه علاوه بر بار مفهومي تطابقي مشخص با فرهنگ ايراني و اسلامي داشته باشد. چرا كه هزينه كردن براي سينما بايد مانند آنچه در غرب انجام مي شود هدفمند باشد و فيلم هايي به مخاطب ايراني ارائه شود كه در آن افكار و فرهنگ خود را ببيند. از طرف ديگر بايد فكري هم براي برآورده كردن حس هيجان طلبي مخاطب كرد.
آيا سينماي هاليوود از تبعات اين گونه نمايش عريان خشونت و جنايت آگاه نيست؟ به طور قطع نمي توان از اين موضوع چشم پوشي كرد كه سينماي هاليوود هدف مشخصي از اين كار دارد. به گونه اي كه مي توان مقاصد مختلفي را در كنار سودجويي هاي مادي شناسايي كرد. به واقع شايد بتوان روند انبوه اين فيلم ها را از زماني دانست كه دست هاي پشت پرده اي در سينماي هاليوود تلاش كردند فيلمسازان و به طور كلي سينماي انساني، واقع گرا و اجتماعي را كنار بزنند و ذهن مخاطبان را با مسائل بيهوده و ترسناك پر كنند. چرا كه اين جريان به خوبي آگاه بود كه انحراف ذهن مخاطب جهاني چقدر مي تواند به دستيابي آنها به اهداف سياسي كمك كند. به گونه اي كه از دهه 90 به بعد، فيلم هاي ترسناك با رويكردهايي مانند جن و نگاه شيطاني به اين ماجرا توليد شدند تا به نوعي، هم ذهن بيننده را دچار اغتشاش فكري كنند و هم تعبير جديدي از اين مسائل وارد فرهنگ مردم و حتي فرهنگ هاي ديني شود. زيرا صحبت در اين باره در تخصص اديان آسماني است و به همين دليل، هاليوود و دست هاي پشت پرده آن سعي كرده اند كه در اين باره حرف هاي جديدي كه آميخته با وهم و خيال است به مخاطب ارائه دهند.
پاياني پر از خشونت و وحشت!
اما داستان به همين جا ختم نشد و در سال هاي بعد از دهه 90 براي تغيير كامل ديدگاه هاي متافيزيكي در ذهن مخاطبان درباره عالم جنيان تلاش هاي فراواني شد كه نمونه هاي بارز آن را مي توان در فيلم هاي «جن گير» و «طالع نحس» به عينه مشاهده كرد. هرچند كه بعدها با اين مفاهيم، فيلم هاي ترسناك تري هم توليد شد، به گونه اي كه به تدريج روايت موجودات ماوراء الطبيعي، داستان بسياري از فيلم هاي ژانر وحشت هاليوود را تشكيل مي داد. به تدريج حتي موجودات ديگري كه ساخته ذهن بيمار دست اندركاران فكري هاليوود هستند، وارد عرصه سينماي آمريكا و غرب شد؛ موجوداتي مانند خون آشام ها، زامبي ها و آدمخوارها. اين موجودات، سوژه هاي بعدي ژانر وحشت در سينماي غرب را تشكيل دادند. به گونه اي كه طي سال هاي بعد، هزاران فيلم با اين محتوا توليد شد. فيلم هايي مانند «ملاقات با خون آشام»، «ماه جديد» و ... كه با بازيگري هنرمندان برجسته هاليوودي توليد شدند و در همه آنها، موج توهم و آشفته خيالي، اولين چيزي است كه در كنار ديگر عناصر وحشت مشاهده مي شود. به باور بسياري از كارشناسان، اين موضوع با هدف تعارض با مسائل ديني مطرح شد. چرا كه به اين موجودات در اديان مختلف به شكلي كاملاً متعارض با اين فيلم ها پرداخته شده است. در اكثر اين فيلم ها، مانند «طالع نحس» و «آخرين جن گير» اين موجودات را تنها و تنها در راستاي ضربه زدن به انسان مي بينيم و در هيچ يك از آنها راهي براي حفاظت از خود در مقابل اين موجودات وجود ندارد. حتي در بسياري از آنها پايان جهان محتوم به حكومت شيطان و موجودات اهريمني به نمايش گذاشته مي شود. اين پندار بخشي از جهان بيني صهيونيستي است. چرا كه به باور صهيونيست ها در پايان جهان، بدي و زشتي و به نوعي دجال بر جهان حاكم خواهد شد. به همين دليل اين فيلم ها در پي القاي اين نوع تفكرات هستند.
از طرف ديگر، نكته اي كه در نسل جديد اين فيلم ها وجود دارد، خشونت بي حد و اندازه آنهاست. مانند سري فيلم هاي «اره»، «كشتار در تگزاس» و يا «هالوين». به واقع خشونتي كه در اين فيلم ها وجود دارد آنقدر آزاردهنده است كه حتي در خود آمريكا هم با اعتراض خانواده ها روبه رو شدند. چرا كه در خود جامعه آمريكا هم خانواده ها به خوبي به اين موضوع آگاهند كه اين نوع فيلم ها و صحنه هاي خشني كه در آنها به نمايش گذاشته مي شود چه تأثير وحشتناكي بر افزايش خشونت در جامعه دارد. نشان دادن خشونت عريان و كشتن آسان انسان يكي از ويژگي هاي جدايي ناپذير نسل جديد فيلم هاي هاليوودي است. به گونه اي كه به راحتي مي توان گفت كه اين فيلم ها سعي در شكاندن قبح كشتن انسان و فجايع جنايي دارند. به طوري كه بي ترديد مي توان تأثير اين صحنه ها را به صورت چند برابر در مخاطب جهان سومي ديد.
مصداق هايي براي نمايش جنايت يا پوشش جنايت!
صحنه هايي همچون پوست كندن انسان در فيلم «سكوت بره ها» به نوعي سعي دارد به بيننده اين موضوع را بقبولاند كه كشتن يك انسان مانند بسياري از كارهاي ديگر آسان است تا شايد حتي پوششي باشد برجنايت هاي ضد بشري آمريكا و غرب. چرا كه وقتي كشتن فجيع در اين فيلم ها براي بيننده به نمايش گذاشته مي شود به تدريج ممكن است در بين بعضي افراد ناآگاه كه مسائل را زودتر باور مي كنند، كشتن در دنياي واقعي آن هم در يك جنگ، طبيعي جلوه كند. اين موضوع هم يكي از اهداف پشت پرده مهم ژانر وحشت هاليوود است. به تعبيري، ساختن فيلم هاي فله اي وحشتناك هاليوودي آن هم با هزينه هاي بالا، بي دليل نيست و در پشت همه آنها اهداف مشتركي نهفته است كه طبق برنامه ريزي مشخص هر چند سال يك بار جديد مي شود به گونه اي كه شايد بتوان گفت رويكرد آينده سينماي وحشت برمبناي دين زدايي باشد.
از سوي ديگر، يكي از اهداف صهيونيست ها از گسترش توليد چنين فيلم هايي افزايش خرافه گرايي در مقابل دين گرايي است. در واقع، مي توان ژانر وحشت را يكي از ابزارآلات مهم اين گروه از تئوري پردازان دانست.
با نگاهي به مستند «كابوس» كه بخشي از روانشناسان آمريكايي آن را ساخته اند مي توان به تاثيرات رواني منفي فيلم هاي وحشت بر افراد آگاه شد. به خصوص كه ضمير ناخودآگاه كودكان در اين فيلم ها هدف قرار مي گيرد و اين درحالي است كه چه به صورت سي دي و چه در شبكه هاي ماهواره اي اين فيلم ها به آساني در اختيار جوانان و نوجوانان قرار مي گيرد و آنها بدون نظارت والدين از اين گونه فيلم ها استفاده مي كنند تا جامعه ماهم از اين آسيب فرهنگي سينمايي بي نصيب نماند. چرا كه تحقيقات نشان مي دهد كه اين فيلم ها تا مدتها براي نوجوانان درگيري ذهني ايجاد مي كنند و حتي منجر به كابوس هاي شبانه و رفتار آميخته با خرافه در آنها مي شوند.
اين درحالي است كه در چند سال اخير در بخشي از سينماي ما هم تلاش شده كه در اين ژانر فيلم هايي ساخته شود، اما واقعيت اين است كه سينماي ما نياز چنداني به چنين فيلم هايي ندارد. چرا كه ماهيت سينماي پرمفهوم ديني با اين سوژه ها سازگاري ندارد و به همين دليل بايد براي جذب مخاطب تلاش خود را بر ژانرهايي بگذاريم كه علاوه بر بار مفهومي تطابقي مشخص با فرهنگ ايراني و اسلامي داشته باشد. چرا كه هزينه كردن براي سينما بايد مانند آنچه در غرب انجام مي شود هدفمند باشد و فيلم هايي به مخاطب ايراني ارائه شود كه در آن افكار و فرهنگ خود را ببيند. از طرف ديگر بايد فكري هم براي برآورده كردن حس هيجان طلبي مخاطب كرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
