"خسرو"که نباشد "شیرین"نیست +تصاویر

بولتن:زنده یاد «خسرو شكیبایی» هنرمندی بزرگ بود كه روحی بلند داشت. بی اغراق همه او را دوست داشتند. از سینماگران گرفته تا مردم كه سال ها، او ستاره محبوبشان بود. محبوب شدن دشوار است و محبوب ماندن دشوارتر. شكیبایی از معدود انسان های این سینما بود كه محبوب قلب های خاص و عام بود و ماند. از نقش هایش در فیلم های «هامون» گرفته تا «خواهران غریب»، «كیمیا»، «حكم»، «كاغذ بی خط»، «ستاره بود» و «اتوبوس شب»؛ شكیبایی سه دهه در سینما كار كرد و دل كسی را نرنجاند. مردم دار بود و خوب می دانست كه چگونه با دوستداران بی شمارش رفتار كند. هر چند كه پرواز عاشقی چون او برایمان غمی بزرگ به همراه داشت. حمید هامون سینمای ایران، سبك بال كوچ كرد و رفت. به منظور گرامی داشت  زنده یاد خسرو شكیبایی ۲۰ تن از اهالی سینما درباره خسرو شكیبایی اظهارنظر کردند.

                                 

امرا... احمدجو- «امرا... احمدجو» كه خسرو شكیبایی در دو سریالش با نام های «روزی روزگاری» و «تفنگ سرپر» بازی كرده بود، درباره او می گوید: زنده یاد شكیبایی سهم بزرگی در بازیگری داشت. این كارگردان به مؤلفه های مهم بازیگری شكیبایی اشاره می كند و می افزاید: با خلاقیت و ذوق به عرصه هنر وارد شده ؛ در این عرصه پس از استعداد، شرط مهم عشق به این حرفه است كه شكیبایی این شرط را دارا بود. او عاشق بازیگری بود و بی تابی می كرد كه جلوی دوربین بازی كند. به نقش می اندیشید و نقش را طراحی می کرد.

سیروس الوند- «سیروس الوند» که شکیبایی در دو فیلم او با نام های «یک بار برای همیشه» و «مزاحم» ایفای نقش داشت، می گوید: خسرو شکیبایی یک بازیگر مولف بود و در ساخت شخصیت حضور خلاق داشت.در تمریناتی که انجام می دادیم، پیشنهادهایی می داد و ابتکاراتی داشت و شکل های مختلفی از شخصیت را تداعی می کرد زیرا روی نقش فکر می کرد. وی معتقد بود که می توان به شخصیت، نگاه های مختلفی داشت.

عکس جالب از نوجوانی خسرو شکیبایی

او با شیوه های متفاوت ولی با یک هویت ثابت شخصیت را اجرا می کرد. شخصیتی را که گویاتر، کامل تر و دلنشین تر بود انتخاب می کرد و آن را مقابل دوربین می آورد. این کارگردان سینما درباره شیوه بازی شکیبایی می گوید: در ابتدا برای بازی در فیلم «یک بار برای همیشه»، پیشنهاد لکنت را به او دادم که نپذیرفت، چون تصور می کرد که برای لکنت باید دلیلی وجود داشته باشد. معتقد بود لکنت زبان و این شیوه حرف زدن در اجرا و بازی اش لطمه وارد می کند اما برایش تازگی داشت.

جمشید مشایخی- «جمشید مشایخی» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون که در سریال «بوی گل های وحشی» با این هنرمند بزرگ هم بازی بوده است، می گوید: خسرو یکی از بهترین بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون بود. به همین منظور سعی کردیم به مناسبت سالگرد درگذشت او دیدگاه های هنرمندان را در قالب یک سی دی با نام «ساکن صحرای سکوت» تهیه کنیم و در اختیار رسانه های تصویری قرار دهیم، تا همه مردم از آن بهره مند شوند.«مشایخی» با بیان این که «تواضع» مهم ترین خصیصه این هنرمند بزرگ بود، عنوان می کند: خسرو شکیبایی زمانی که به اوج شهرت رسید، هیچ گونه تغییری در رفتار و منشش به وجود نیامد. او پس از به شهرت رسیدن نیز متواضع و برای پیشکسوتان، احترام قائل بود. خسرو انسان بسیار هنرمند و دوست داشتی بود.

شالیزه عارف پور- «شالیزه عارف پور» کارگردان فیلم سینمایی «حیران» که شکیبایی در آن به عنوان یکی از بازیگران نقش آفرینی داشته است، می گوید: بی شک زنده یاد خسرو شکیبایی، یکی از قله های بازیگری در سینمای ایران است. او پایه گذار نوعی بدعت در بازیگری شد که تاثیر آن در این عرصه انکارناپذیر است.وی می افزاید: تجربه کار با شکیبایی در «حیران»، فرصت مغتنمی بود که بی اندازه برایم به یادماندنی شد. او با تمام وجود به عمق نقش نفوذ می کرد. وی خوب درمی یافت که چیزی در درون خود دارد که می تواند به نقش کمک کند. «عارف پور» تصریح می کند: بی نهایت مفتخرم که جان بخشی شخصیت «پدربزرگ»، مرهون وجود نازنین او بود.

محمود پاک نیت- «محمود پاک نیت» بازیگر سینما و تلویزیون که در سریال «روزی روزگاری» با خسرو شکیبایی هم بازی بوده است، می گوید: معتقدم زنده یاد شکیبایی یکی از اسطوره های تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است. وی می افزاید: او ستونی بود که زود ریزش کرد و خیلی زود، عرصه هنر این مملکت را از وجود خود محروم ساخت. وی اظهار می کند: به واقع از هم بازی بودنم با ایشان لذت بردم و خیلی چیزها یاد گرفتم.

علیرضا داوودنژاد- «علیرضا داوودنژاد» دیگر کارگردانی است که شکیبایی در فیلم «عاشقانه» او بازی کرده بود. او نیز در این باره می گوید: شکیبایی به واقع سینما را به زندگی ایرانی نزدیک کرد و از این بابت جایگاه باارزشی دارد. خاطره اش همواره برایم عزیز است.

ابوالقاسم طالبی- «ابوالقاسم طالبی» دیگر کارگردان کشورمان که خسرو شکیبایی در فیلم «دست های خالی» او حضور داشت، در پاسخ به این پرسش می گوید: خسرو انسانیت را، فدای بازیگری نمی کرد.طالبی می افزاید: خسرو به دلیل خصایص اخلاقی و انسانی اش، یکی از بهترین های این عرصه بود و من شناخت کاملی از او داشتم.

کیومرث پوراحمد- «کیومرث پوراحمد» دیگر کارگردانی است که فیلم «اتوبوس شب» و «خواهران غریب» را با نقش آفرینی شکیبایی ساخته است. او می گوید: شهریور پارسال در ماه نامه فیلم ویژه شکیبایی مطلب مفصلی با تیتر «غیرقابل رقابت بود و رقیب هیچ کس نبود» نوشتم.پوراحمد می افزاید: خسرو شکیبایی از معدود بازیگرانی بود که همان قدر که برای پلان خود انرژی می گذاشت، برای پلان بازیگر مقابلش هم وقت صرف می کرد. این یکی از بزرگ ترین امتیازاتش بود.وی با اشاره به خاطرات فیلم «اتوبوس شب» عنوان می کند: خسرو با وجود بیماری شدیدی که داشت همیشه به موقع سرصحنه فیلم برداری حاضر می شد. حتی هنگامی که بازی او تمام می شد، صحنه را ترک نمی کرد و پشت فرمان اتوبوس می نشست. به این دلیل که ما پلان «مهرداد صدیقیان» را بگیریم، تا روبه روی او باشد و به او حس بدهد.

مهرانه مهین ترابی- «مهرانه مهین ترابی» بازیگر سینما و تلویزیون کشور که در سریال های «خانه سبز» و «در کنار هم» با خسرو شکیبایی هم بازی بوده می گوید: خسرو شکیبایی بازیگر بزرگی بود و سال ها طول می کشد کسی با تجربه این هنرمند، جایگزین وی شود. او هنرمندی بود که طبع شاعرانه ای داشت و این یکی از وجوه بسیار باارزش، در کارهایش بود. «شکیبایی» صدای بسیار دلنشینی داشت و احساسات خیلی ظریفی، برای مشخص کردن هر شخصیتی در کارها نشان می داد. فکر می کنم سال ها طول می کشد کسی مانند شکیبایی در عرصه بازیگری داشته باشیم.

پرویز شیخ طادی- «پرویز شیخ طادی» کارگردان فیلم «دایناسور» که در آن زنده یاد شکیبایی ایفای نقش کرده است، با بیان این که شکیبایی نقش اساسی در سینمای ایران داشت، می گوید: معتقدم هر کسی که به عنوان بازیگر وارد سینما می شد، یکی از آرزوهایش این بود که روزی در کنار ایشان بازی کند و او را، به عنوان یکی از الگوهایش قرار می داد.وی می افزاید: شکیبایی الگوی بارزی، در عرصه بازیگری سینمای ایران بود. وقتی سینما الگوی رفتاری، تکنیکی و اخلاقی داشته باشد، به طور طبیعی پیش برنده است زیرا داشتن الگو، پشتوانه فرهنگی تربیتی محسوب می شود.

فاطمه گودرزی- «فاطمه گودرزی» بازیگر سینما و تلویزیون که با زنده یاد خسرو شکیبایی در آثاری چون «شیخ بهایی»، «دست های خالی» و «ازدواج صورتی» هم بازی بوده است، می گوید: در آموخته ها و تجربیاتم به این نتیجه رسیدم که اطلاق عنوان هنرمند به هر شخصی برازنده نیست. بیشتر هنرمندان ماندگار تاریخ از عنصر اخلاق گرایی، در کار و زندگی بهره مند بودند. یکی از افرادی که همواره عنصر انسانیت در او خودنمایی می کرد، شادروان خسرو شکیبایی بود. این بازیگر سینمای ایران می افزاید: او بدون این که قصد تعلیم یا آموزش داشته باشد، تجربیات هنرمندانه خود را با خلوص نیت در اختیار دیگران می گذاشت.

مهدی کرم پور- «مهدی کرم پور» کارگردان فیلم «چه کسی امیر را کشت» که در این اثر خسرو شکیبایی بازی کرده بود، می گوید: می توان گفت که شکیبایی یکی از سه بازیگر برتر مرد سینمای پس از انقلاب است.کرم پور از ویژگی های این هنرمند توانای کشور یاد می کند و می افزاید: مهم ترین ویژگی شکیبایی انگیزه و جدی بودن او در حرفه اش بود. او تا آخرین لحظه، از تلاش و آموختن بازنایستاد و پی گیری و یادگیری برایش جدی بود.«کرم پور» با اشاره به خاطره ای از فیلم «چه کسی امیر را کشت» ادامه می دهد: این فیلم در شب فیلم برداری می شد. خسرو در آن زمان از بیماری رنج می برد، ولی وقتی جلوی دوربین حاضر می شد، ما «خسرو»ی دیگری را می دیدیم که قابل مقایسه با خسرو پشت دوربین نبود. او همیشه جلوی دوربین سرشار از انرژی، امید و انگیزه بود و بیش از حد توانش برای بازی مایه می گذاشت.

پوران درخشنده- «پوران درخشنده» که کارگردانی فیلم های «عبور از غبار» و «رابطه» را با بازی زنده یاد خسرو شکیبایی بر عهده داشته است، می گوید: شکیبایی در خیلی از سکانس هایی که در سینمای ایران جاودانه شد، نقش سازنده داشت. وی می افزاید: حضور و نگاه مستند و واقع نگرش به بازیگری، تاثیر به سزایی داشت. خسرو در زمینه بازیگری یگانه بود.

یکتا ناصر- «یکتا ناصر» بازیگر فیلم سینمایی «نسکافه داغ داغ» که در این فیلم، با خسرو شکیبایی هم بازی بود می گوید: تاثیر ایشان روی سینما و هنر کشور واضح است و بر کسی پوشیده نیست. وی می افزاید: امیدوارم که نسل جوان بتواند از حساسیت و اهمیتی که شکیبایی، نسبت به حرفه و کار خود داشت، درس بگیرد.

                

محمد علی سجادی- «محمدعلی سجادی» که در فیلم سینمایی «اثیری» او زنده یاد شکیبایی به ایفای نقش پرداخت، می گوید: خسرو بازیگری است که به طور حتم جایش در سینمای ایران، خالی خواهد ماند. همین که شما خبرنگاران برای سالگرد او گزارشی تهیه می کنید نشان از خالی بودن جای او در میان ماست. این کارگردان سینما می افزاید: در حقیقت خسرو شکیبایی، لذت همکاری با یک بازیگر خلاق و مبدع را به من چشاند.

بیژن بیرنگ- «بیژن بیرنگ» کارگردان دو مجموعه تلویزیونی «خانه سبز» و «سرزمین سبز» که شکیبایی در این دو مجموعه پرطرفدار بازی درخشانی را ایفا کرد، می گوید: هیچ کس جای خالی زنده یاد شکیبایی را پر نمی کند. بیرنگ با اشاره به خصوصیات بارز اخلاقی هنرمند فقید کشورمان می افزاید: شکیبایی از لحاظ رفتاری و اخلاقی، زبانزد خاص و عام بود. اکنون جای ایشان در میان ما خالی است.

مهدی صباغ زاده- «مهدی صباغ زاده» که کارگردانی فیلم های «پیشنهاد پنجاه میلیونی»، «صبحانه ای برای دو نفر» و «جست وجو در جزیره» را، با بازی خسرو شکیبایی برعهده داشت می گوید: خسرو یکی از بهترین ستاره های سینما بود.«صباغ زاده» ضمن ابراز امیدواری از این که نسل جوانی که وارد سینما می شود، از شیوه بازیگری زنده یاد شکیبایی، به عنوان یک الگو بهره مند شود، اظهار می کند: تصور نمی کنم که بعد از خسرو کسی جایگزینش شود. همه بازیگران درخشان و برجسته کشور وقتی دار فانی را وداع می گویند، دیگر جایگزین ندارند.

داریوش مهرجویی- «داریوش مهرجویی» کارگردان سینمای ایران که خسرو شکیبایی در ۶ اثر ارزشمند وی ازجمله «هامون»، «بانو»، «سارا»، «پری»، «دختر دایی گم شده» و «میکس» نقش آفرینی کرده است، می گوید: خسرو افکار بسیار بزرگی داشت.

رسول صدرعاملی- «رسول صدرعاملی» کارگردان سینمای ایران که خسرو شکیبایی در فیلم «شب» او بازی کرده است، می گوید: خسرو نمونه بارز یک بازیگر موفق است که یک شبه چهره نشد و در واقع از دوران نوجوانی می دانست که بازیگری و حضور در عرصه هنر، آرام آرام و با صبر و پی گیری شکل می گیرد.صدرعاملی ادامه می دهد: خسرو برخلاف خیلی از بازیگران جوان که فکر می کنند می توانند با یک فیلم ناگهان ستاره شوند، چنین اعتقادی نداشت. او در طول بیش از ۳۵ سال بازی در تئاتر، تا رسیدن به «هامون» رنج های بسیاری کشید تا با فیلم «هامون» تبدیل به ستاره شد.

محمد کاسبی- «محمد کاسبی» بازیگر سینما و تلویزیون که در سریال «کاکتوس ۳» و فیلم «عروسک فرنگی»، با زنده یاد شکیبایی هم بازی بوده است، می گوید: خسرو شکیبایی هنرمندی باوقار بود.وی می افزاید: خسرو به هر حال خسرو بود. انسان وقتی چشمان خود را می بندد و به خسرو فکر می کند می بیند که او بازیگر خوب و آرامی بود.«کاسبی» اظهار می دارد: تصور می کنم که یک بازیگر برای این که بتواند خوب بازی کند، ابتدا باید انسان ها را بشناسد.