پس از اتمام نماز جماعت به امامت آیتالله جنتی ایشان سجده شکر میکنند و پس از آن با تسبیح ساخته شده از خاک کربلا ذکر میگوید. بالای حسینه امام خمینی (ره) پرچم «هذا عذاک یا حسین، روحی فداک یا حسین» نشان از برپایی مراسم خاصی دارد. ذاکر شروع میکند و دعای سلامتی امام زمان(عج) را نجوا میشود و اشک از دیدگان حاضران جریان مییابد. جوانان شروع به زمزمه میکنند و زیر لب، آقایشان را صدا میزنند. به یکباره صدای نهیبی در حسینه به گوش میرسد: "ای پسرفاطمه، تسلیت؛ تسلیت" جمعیت جوانان، بسیجیان، مسئولین ،میهمانان و عزاداران شروع به همراهی میکنند و یک صدا، شعار میدهند شعارشان بوی انتظار فرزند زهرا (س) و تسلیت به ایشان را میدهد ذاکر شروع میکند« السلام علیک یا آدم صفوة الله» ... دعای وارث را میخواند در این هنگام آقازاده میر تاجالدینی را میبینم که در میان جمع نماز میخواند. سوال پرسیدم چرا در حسینه نیستی و پاسخ میدهد: دیر آمدهام، نتوانستم داخل بروم. جوانان و حاضران یک صدا فریاد میزنند « ای پسر فاطمه، منتظر تو هستیم» جوانی با عکس کوچکی از رهبر فرزانه انقلاب نیم خیز ایستاده و به در ورودی خیره شده است. گویا همگی از یاد بردهاند که برای داخل شدن به درون حسینه به دلیل جمعیت بسیار زیاد مردم و مشتاقان اباعبدالله ساعاتی را بروی پاهایشان ایستاده و منتظر ورود بودهاند. یکی از اصفهان آمده، آن یکی از شیراز، جوانی میگوید عزاداران از شهرستان یبشتر از تهران میآیند.
همراهی بارش باران با شعار «ابوالفضل علمدار، خامنهای نگهدار»...
دیدن چهره فرزند فاطمه زهرا (س) و نایب حجت زمان (عج) این چنین نیرو و اشتیاقی را به آنان داده است. شعار «ابوالفضل علمدار، خامنهای نگهدار» با آهنگ بارش باران همراه میشود. گویا نام ابوالفضل(ع) در کنار نام زیبای آقا دل آسمان را به رحم آورده است و این بار آسمان میخواهد دین خود را به فرزندان زهرا (س) ادا کند. شروع باران همه را خوشحال میکند و همگی به شکرانه این نعمت الهی صلوات میفرستند. جمعیت به یکباره به روی پا میایستد، در حسینه باز میشود اما آن کسی که همه منتظر او هستند، وارد نمیشود . مردان سینه زنان "حسین، حسین شعار ماست" و زنان «شهادت افتخار ماست" را فریاد میزنند. غلغلهای در حسینه به پا میشود و حضار فریاد بر میآورند «صل علی محمد، یاور مهدی آمد» و نایب امام زمان (عج) وارد میشود. در ابتدا نظری به حاضران میکنند و به نشانه پاسخ به احساسات و شور آنان و دستشان را بالا میآورند و به آنان پاسخ میدهند و زیر لب چیزی میگویند. نگاهی به مسئولین میاندازم. آیتالله جنتی، محسن رضایی، ضرغامی، ناطق نوری، گلپایگانی، روحانی، حاجیبابایی، نجار، قرائتی، پورمحمدی، مهندس بذرپاش و برخی از نمایندگان مجلس در میان جمع حاضر هستند. شعار مردم « حسین، حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست» آغاز سینه زدن و اشک ریختنهاست. رهبر فرزانه انقلاب نیز دستشان را به سینه میزنند و مسوولین به پیروی از ایشان به سینه هایشان میزنند. شروع مراسم عزاداری با تلاوت قرآن توسط کریم منصوری است. "و الا تقوا لمن یقتل فی سبیلالله اموات بل احیاء ولکن لاتشعرون"، "بسم الله الرحمن الرحیم یا ایتها النفس المطمئنة، ارجعی الی ربک...» عزاداران یک صدا احسنت میگویند رهبر فرزانه انقلاب برای تایید و تاکید و تفکر سرشان را بالا میبرند. قرآن اولین روضه خوان فرزند زهرا (س) و سالار شهیدان است. جوانی چفیه مشکیاش را به صورت گرفته و گریه میکند. با اتمام آیات قاری قرآن پیش رهبر فرزانه انقلاب میرود به رسم ادب، دست ایشان را میبوسد و سلام میکند. صدایی در حسینه طنین انداز میشود «علمدار ولایت، بسیجیان فدایت» آیت الله صادق لاریجانی، علی لاریجانی، آیت الله شاهرودی، محمدی نماینده رهبر فرزانه انقلاب در دانشگاه نیز حضور دارند.
باید از مرز ظواهر آن طرف رفت...
حجت الاسلام پناهیان با اجازه از رهبر فرزانه انقلاب به روی منبر میرود و سخنانش را آغاز میکند. موضوع سخنانش صفات جمال خداوند و مربوط به رحمت و مهر و صفات جلال خداوند مرتبط با قهر خداوند است و در ادامه توضیح میدهد: انسان باید برای تعالی با هر دو بال جمال و جلال پرواز کند. پیامبر (ص) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نیز مظهر هر دو صفات هستند. مردم باید از امامی استقبال کنند که مقتدر است و مظلوم نیست. در کنار اقتدار امام زمان (عج) مهربانی هست اما مظلومیت جایگاهی ندارد . مردم کوفه با امام حسین (ع) مظلوم مشکلی نداشتند، اما با حسین (ع) مقتدر مشکل پیدا کردند و به همین جهت حاضر شدند ایشان را به شهادت برسانند. اگر بصیرت نباشد، این گونه مشکلات را پیش خواهد آورد. اگر صدایی توسط نخبگان در مقابل ولایت بلند شود و خفه نشود، امید دشمن بیشتر میشود. حاضران برای تایید و تاکید از سخنان پناهیان تکبیر میگویند و شعار میدهند: «خواص بی بصیرت، مایه ننگ ملت» پناهیان در ادامه می گوید: اگر درمقابل دشمن ذره ای کوتاهی شود، دشمن امید پیدا میکند، دانشمند هستهای ترور و تحریم کند. دشمن نخبگان کشور را رصد میکند. نخبگان باید ولایت را مایه اقتدار جامعه قرار دهند. این ها درس هایی است که ما از کربلا گرفته ایم. جوانان عاشق برای حسین(ع) قدرتمند گریه میکنند. مجلس به احترام سالار شهیدان و روضه خوانی تاریک میشود و سخنران در ادامه خطاب به رهبر فرزانه انقلاب می فرماید: آقای خوب ما، در میان جوانان علمدار و بصیر، تعداد بیشماری منتظر فرمان شما هستند. بالاترین بصیرت در طول تاریخ در جان جوانان و ملت ماست. پس از سخنرانی و توسل به علمدار کربلا و حضرت علی اکبر(ع) حجت الاسلام پناهیان به محضر رهبر فرزانه انقلاب می رود و به رسم ادب می خواهد دستان ایشان را ببوسد اما رهبر فرزانه انقلاب مانع ایشان می شوند. جمعیت چشم ها را به جلو خیره کرده اند و رهبر فرزانه انقلاب را میبینند .جوانی که از شهر دیگری آمده است از اول تا آخر مجلس را به چشمانی خیس به رهبر فرزانه انقلاب می نگرد و می خواهد آذوقه یک سالش را به نگاه به آقایش با خود به شهراش ببرد. حاج منصور ارضی شروع به خواندن روضه می کند.
باید از مرز ظواهر آن طرف رفت
زیرا که گاهی پشت آینه خبرهاست
باید که قبل از دیگران با نفس جنگید
نفس مهذب گشته در حکم سپرهاست
باید به عاشورا نظر کرد و نظر داد
نوعاً بصیرتها همان نوع نظرهاست
و نگاهی به رهبر فرزانه انقلاب در حسینه می اندازد و خطاب به ایشان می گوید:
ای پیر راه ما خیالت جمع باشد
ای پیر راه ما فهم جوانان آن قدرهاست
که با 9دی فتنه را در هم شکستیم
آری به دنبال بصیرت، ظفرهاست
مثل پدر ما را نوازش کن، بغل کن
امشب شب لطف پدرها بر پسرهاست
امشب نام حضرت علی اکبر (ع) جوان سالار شهیدان در تمامی مجالس و عزاداری می درخشد و چشم ها به یاد سلحشوری و مظلومیت ها میگریند . فرزند زهرا (س) نیز در میان عاشقان امام حسین (ع) لباس عزا برتن کرده و به سوگ جد بزرگوار خویش اشک می ریزد. حاج منصور در میانه روضه اشاره ای به باریدن باران می کند وپس از اتمام روضه خوانی به سمت رهبر فرزانه انقلاب اسلامی می روند و دست ایشان را می بوسند و عرض ارادت و تسلیت خدمت ایشان می نماید. ادامه مراسم سینه زنی و عزاداری با مداحی حسین سازور ادامه می یابد و دعای آخر مجلس خوانده می شود: خدایا جوانان ما را از فساد های آخر الزمان دور بدار.
سازور میگوید با آمین رهبر فرزانه انقلاب دعاهایمان مستجاب میشود. مردم و مسوولان دستهایشان را بالا آوردند. الهی آمین.