دادگان: دیگر از فوتبال رفتم؛ تمام!

به گزارش بولتن نیوز، در آن روزها و پس از ناکامی های ایران در صعود به جام جهانی 2010 و شکست در یک چهارم نهایی جام ملت های 2011 صحبت هایی مبنی بر بازگشت محمد دادگان به فوتبال به گوش می رسید. در روزهایی که محمود احمدی نژاد رییس جمهور کشور بود و محمد علی آبادی و علی سعیدلو نفرات اول ورزش ایران بودند، دادگان در گفتگو با همشهری تماشاگر چنین صحبت هایی را مطرح کرد:

 

بالاخره ماجرای بازگشت شما به فوتبال به کجا رسید؟

من هم مثل شما شنیده ام، اما می گویند سعیدلو باید از کسانی که اطلاعات شان در ورزش زیاد است، استفاده کند. به قول آقای علی آبادی تازه نفس ها باید بیایند. فوتبال برای امثال من تمام شده است.

 

گویا قرار بود با وساطت رییس جمهور به فوتبال برگردید.

خبری شنیدم که در مجلس جلسه ای بوده و آقای احمدی نژاد گفته که باید دادکان به ورزش بازگردد.

 

 با رفتن واعظ، جا برای بازگشت شما باز نشد؟

سعیدلو، واعظ را آورد که راحت تر با او کار کند، این که جا برای کسی باز شود مطرح نیست. من کلا از ورزش کنار کشیده ام.

 

 اما این طور به نظر می آید که با یک عذرخواهی به ورزش برمی گردید.

در هر کاری اولین فاکتور این است که باید عاشق آن کار باشید. من و همکارانم دیگر آن شوق را نداریم. وقتی هرچند وقت یک بار با هم می نشینیم، می بینم که هیچکدام مان علاقه ای به کار مجدد در این عرصه نداریم.

 

 فرض را بگیریم که شما به فوتبال برگردید، باز هم از همکاران سابق استفاده می کنید؟

هنوز هم فکر می کنم آنها بهترین نیروها بودند که من در کنارشان کار می کردم.

 

اما خیلی از آنها علیه شما موضع گرفتند و الان دیگر با شما نیستند و بعضی ها هم به وجهه شما ضربه زدند.

من آنها را که فکر می کردم برای فوتبال موثر هستند، به فوتبال آوردم. همه آنها این کار را دوست داشتند و عاشق بودند.

 

 یکسری از همین افراد در زمان شما دچار تخلفاتی شدند و برخی هم برابر شما ایستادند یا به اردوی رقیب پیوستند.

آنها حتما برای پیشرفت فوتبال رفته اند. یکسری هم شخصیت شان این طوری است که با همه کار می کنند، اشتباهات در فوتبال امری عادی و همیشگی است. مسوول کمیته مسابقات (نبی) اشتباه کرده بود. اما این دلیل نمی شد صنعت نفت برخلاف قوانین موجود به لیگ برتر صعود کند.

 

 یعنی این پول ها فوتبال را خراب کرده است؟

فساد در فوتبال از چی است؟ فساد از پول است. اولش و آخرش هم از پول است. تمام این دعواها به خاطر پول است. مربی که همکارش را می فروشد تا جای او را بگیرد به خاطر پول است، دیگر کسی دنبال سازندگی در فوتبال نیست. اصلا یکی نیست از این مربی که برای نیم فصل 300 میلیون تومان گرفته بپرسد این قدر می ارزی؟

 

شاید شما هم در پولکی شدن این فوتبال نقش داشتید.

زمان من مربی تیم ملی 15 میلیون تومان می گرفت. از این پول ها خبری نبود.

 

 برگردیم به بحث بازگشت به فوتبال...

گفتم که بر نمی گردم.

 

چند بار اعلام کردید که پرسپولیس را به شما بدهند بدون یک ریال و ...

اولا که من پرسپولیسی نیستم، هرچند که در این تیم بازی می کردم. من گفته بودم پرسپولیس و  استقلال را با هم به من بدهند. در دوران مدیریتی ام طوری بی طرف رفتار کردم که نه استقلالی ها مدعی بودند نه پرسپولیسی ها .

 

اگر این دو تیم را بگیرید، شما هم جزو چرخه 300 میلیارد تومانی این فوتبال می شوید و مجبورید از بودجه شهرستان های محروم برای فوتبال هزینه کنید.

هیچ زمان از این پول ها به کسی نمی دهم. ما یک فوتبالیست را که سالی 300 میلیون تومان قیمت داشت، یک سال و نیم در تیم ملی در اختیار داشتیم و در مجموع 100 میلیون تومان به او دادیم. شما اگر می دانستید به جام جهنی می روید، این هزینه را صورت نمی دادید؟ مربی ایرانی در زمان من 15 میلیون تومان می گرفت مایلی کهن 15 میلیون تومان، فرکی 15 میلیون تومان و ... حالا کاری کرده اند که مربی ایرانی برای تیم ملی حاضر نیست کمتر از 300 تا 400 میلیون تومان بگیرد.

 

خود شما در دوران بازی چه قدر می گرفتید؟

اولین قراردادم در سال 53 با ماهی 1035 تومان و 8هزار تومان هم پول پیش بود. بیشترین پولی را که در پرسپولیس گرفتم 40 هزار تومان قبل از انقلاب اسلامی بود. بعد از انقلاب هم 2 سال مجانی بازی کردم.

 

 

راستی، چرا هیچ وقت وارد عرصه مربیگری نشدید؟

مربیگری یک استعداد ذاتی است. دتمارکرامر، بزرگ ترین تئوریسین دنیاست. اما هیچگاه مربی خوبی نبوده، خیلی ها در فوتبال ما این گونه هستند، متاسفانه تنها جایی که پالایش نشده مربیگری در فوتبال است.

 

در زمان شما چرا این پالایش صورت نگرفت؟

شما اگر بهترین باشید و تمام دوره های اروپا را هم رفته باشید، اینها اجازه نمی دهند نوبت مربیگری شما هم برسد. ما در زمان خودمان مقابل اینها ایستادیم، البته مطبوعات هم به این چرخه فساد کمک می کنند. کدام باشگاه را سراغ دارید که به تعمق مربی بیاورد؟

 

یعنی مطبوعات این قدر قدرت دارند که سیاست های فوتبال را تعیین کنند؟

این مطلب را تا  حالا جایی نگفته ام. به اعتقاد من 3 گروه مربی در فتبال ایران حضور دارند؛ مربیان دولتی که مسوولان آنها را جابه جا می کنند و من اجازه نمی دادم. می خواستند یک ایرانی را بیاورند روی نیمکت تیم ملی، یک مربی که هیچ چیز بلد نبود، دیدند برانکو را عوض نمی کنم، خواستند دستیار ایرانی سفارشی آنها را قبول کنم. با غلام پیروانی صحبت کرده بودم و او گفت چون شما و برانکو را دوست دارم، نیایم بهتر است. بعد از آن هم دیگر پرونده مربی ایرانی را بستم. هرچه قدر فشار آوردند که این مربیان با ما هستند و از آنها استفاده کن قبول نکردم. مربیان گروه دوم از طریق برخی مطبوعات و دلال ها و تلویزیون تیم می گیرند. گروه سوم مربیانی هستند که بازی شان نمی دهند. آنهایی که کاربلد هستند دور نشسته اند. یعنی همین مربیانی که می بینید در این 20 سال دور فوتبال می چرخند. همین باقری نیا، مربی استقلال اهواز مگر طوری است که نگذاشتند زودتر وارد فوتبال شود؟ خب، چون با آنها نیست. مربی خارجی را می آوردند با 400 میلیون تومان آن وقت مربی بومی را که از او هم بهتر است کنار می گذارند و 100 میلیون هم نمی دهند. چرا مربی خارجی که از تیم اولش اخراج شده مجددا تیم می گیرد، اما مربیان وطنی مانند بوستانی، فرکی، پیروانی و ... بیرون مانده اند.

 

برگردیم سر سوال اول؛ فوتبال هم نیاز به همدلی ملی دارد و آن هم به تغییر بعضی ها پیشقدم شدن شما برای بازگشت.

اولا که خانه عروس گوسفند کشون است. خانه داماد هیچ خبر! همان طور که گفتم نه علاقه دارم و نه دوست دارم برگردم. ورزش مال علی آبادی، سعیدلو، کاشانی، واعظ و زریبافان است که استخوان خرد کرده فوتبال هستند. ورزش با وجود این آقایان دیگر نیاز به افراد متخصص، کارشناس و دانشگاهی ندارد و نیاز هم نیست این گونه افراد وارد ورزش شوند!

منبع:کاپ