دروازه‌بان شدم چون حال دویدن نداشتم!

کوین تراپ دروازه‌بان 25 ساله و آلمانی پاری‌سن‌ژرمن پیش از دیدار تیمش در لیگ قهرمانان اروپا مقابل شاختار گفت‌وگوی متفاوتی با «لوپاریزین» داشته که از نظر می‌گذرانید. 

چه شد كه تصميم گرفتي دروازه‌بان شوي؟

راستش را بخواهيد ابتدا مهاجم بودم و خيلي هم مهاجم بدي نبودم. بعد فهميدم كه براي بازي در اين پست بايد زيادي بدوي. من هم چون حال دويدن نداشتم فهميدم اين پست به درد من نمي‌خورد. در 7 سالگي دروازه‌بان تيم‌مان مصدوم شد و فرصتي به ‌دست ‌آوردم بروم جايش را بگيرم. اين‌طور شد كه همان‌جا ماندگار شدم!

در آن دوره الگويي هم داشتي؟

بله، الگويم اوليور كان، كاپيتان بايرن و تيم‌ملي آلمان بود. شخصيت و سبك بازي‌‌اش را دوست داشتم. مي‌خواستم مثل اوليور كان شوم. حالا الگوهاي ديگري مثل نوير دارم كه تعريف جديدي از پست دروازه‌باني كرده. او دقيقاً مثل يازدهمين بازيكن تيمش است. البته نگاهي هم به ايكر كاسياس و بوفون دارم.

چرا به دروازه‌بان‌هاي آلماني به عنوان آينده پست دروازه‌باني نگاه مي‌شود؟

به خاطر بازي با پا و مشاركت در بازي گروهي است. اين چيزها را در همان مدارس فوتبال آلمان ياد مي‌گيريم. كاري كه نوير كرده واقعاً شبيه يك انقلاب در اين پست است. حالا همه مي‌خواهند مثل نوير بازي كنند.

قبل از آمدن به پاري‌سن‌ژرمن پيشنهاد ديگري هم داشتي؟

بله، سه پيشنهاد ديگر داشتم ولي پاري‌سن‌ژرمن اين روزها يكي از 5 تيم قدرتمند دنياست و خيلي زود برايم قطعي شد كه مي‌خواهم به پاريس بروم.

ولي خب تا حالا دو گاف بد مقابل بوردو و رئال‌مادريد هم داده‌اي. با آن اشتباهات كنار آمده‌اي؟

دروازه‌بان‌ها هم مثل بازيكنان اشتباه مي‌كنند. گافم در بازي با بوردو بازي را مساوي كرد ولي در بازي مقابل رئال فرصت‌هاي زيادي را از دست داديم و در نهايت به خاطر اشتباه من باختيم. از دست خودم عصباني بودم. البته كم پيش مي‌‌آيد از دست خودم راضي باشم و هميشه گل‌هايي كه مي‌خورم را با كادر فني آناليز مي‌كنيم تا بهتر شويم. اشتباهات هميشه پيش مي‌آيند. فكر مي‌كنم با وجود اينكه اصلاً ميلي ندارم ولي باز هم پيش بيايد كه گاف بدهم. (مي‌خندد)

با اين وجود حمايت لوران بلان را داري. درست است؟

او نيازي نداشت با من صحبت كند كه اشتباهاتم را گوشزد كند. كمي حرف زديم ولي به من چيزي نگفت. بلان حرف‌هايش را در جمع مي‌زند. به ‌هر ‌حال بايد نشان بدهم كه شايستگي اعتماد مربي را دارم.

راحت با شرايط تيم سازگار شدي؟

راستش را بخواهيد بله چون اينجا همه شخصيت‌هاي خوبي دارند. كمي مشكل زباني ابتدا وجود داشت كه مجبور شدم فرانسوي ياد بگيرم. حالا زياد حرف نمي‌زنم ولي مكالمات را تا حدودي متوجه مي‌شوم.

ارزيابي‌ات از نيم‌فصل اول پاريس چطور است؟

بد نبوديم. فعلاً با 45 امتياز در ليگ يك صدرنشين هستيم و در ليگ قهرمانان اروپا هم توانسته‌ايم جواز صعود به يك‌هشتم را بگيريم. تنها نقطه منفي فصل ما همان شكست مقابل رئال‌مادريد بود. مي‌خواهيم قهرمان فرانسه شويم و در ليگ قهرمانان اروپا هم تا حد ممكن جلو برويم.

13 نوامبر تو به همراه تيم‌ملي آلمان در پارك دوپرنس بودي تا بازي دوستانه مقابل فرانسه را برگزار كني. همان شبي كه حملات تروريستي اطراف ورزشگاه صورت گرفت. آن شب را چطور سپري كردي؟

خب صبح آن روز ما را از هتل محل اقامت‌مان جابه‌جا كردند و گفتند خطر بمب‌گذاري وجود دارد‌؛ آن را جدي نگرفتيم و با بچه‌هاي تيم درباره‌‌اش شوخي كرديم. در طول مسابقه هم كه صداي انفجار را شنيديم فكر كرديم ترقه منفجر شده و باز هم با هم شوخي كرديم ولي وقتي به رختكن برگشتيم از تلويزيون ديديم چه اتفاقي افتاده. اوليوير بيرهوف به ما گفت شرايط وخيم است و نمي‌دانستيم بايد چه كار مي‌كرديم. در نتيجه به جاي رفتن به هتل تصميم گرفتيم همان‌جا در رختكن بخوابيم و فردايش به آلمان برگرديم.

بعد از آن روحيه‌ات چطور بود؟

خب وحشت‌زده بودم. وقتي به پاريس برگشتم حس عجيبي داشتم. نمي‌دانستم مي‌توانم بروم رستوران يا نه؟ پياده‌روي كنم يا نه؟ سر تمرين مي‌رفتم اوكي بود ولي وقتي برمي‌گشتم خانه و تلويزيون را روشن مي‌كردم، همه درباره اين موضوع حرف مي‌زدند. پس تلويزيون را خاموش مي‌كردم تا ديوانه نشوم. ناراحتم مي‌كرد. به ‌هر ‌حال حواسم را پرت مي‌كردم تا به اين موضوع فكر نكنم.

منبع:خبرورزشی