از قراردادی که سلطان بست تا طرح سیاسی

به گزارش بولتن نیوز؛ این اسپانسر، به دو بخش عمده تقسیم می‌شود؛ بخش اول یک شرکت تبلیغاتی بزرگ و نامدار است که طرف قرارداد باشگاه نامیده می‌شود و باید در مدت قرارداد، برای پرسپولیس حامی مالی پیدا کند و بخش دوم، یک اپراتور تلفن همراه است که به عنوان اولین حامی مالی باشگاه از طرف شرکتِ تحت قرارداد وارد عمل شده است. شنیدیم این قرارداد بسیار عجیب است و فرمولی پیچیده دارد که دانستن لایه‌های آن جالب به نظر می‌رسد. 

پيامك بزنيد تا پرسپوليس پولدار شود

گفته مي‌شود قضيه به همين سادگي است. يك سامانه پيامكي از سوي اپراتور تلفن همراه به هواداران پرسپوليس معرفي شده كه هواداران باشگاه پرسپوليس براي حمايت از باشگاه خود، بايد عدد 6 را به اين سامانه ارسال كنند. هزينه هر پيامك، چيزي حدود 150 تومان است. البته هيچ محدوديتي هم ندارد. يعني هر هوادار مي‌تواند يك، 5، 100 يا حتي هزاران پيامك به اين سامانه در جهت حمايت مالي از تيمش ارسال كند كه هزينه پيامك، روي قبض تلفن همراهش محاسبه خواهد شد. يعني هوادار پرسپوليس ضربه مالي شديدي در جهت كمك به باشگاه نمي‌خورد و باشگاه مي‌تواند از اين كار، به سود برسد. در واقع شركت تبليغاتي تحت قرارداد باشگاه پرسپوليس اعلام كرده هرچه تعداد پيامك‌ها بيشتر باشد، پرسپوليسي‌ها درصد بيشتري پول دريافت خواهند كرد. لازم به توضيح نيست كه فعاليت با سامانه‌هاي پيامكي به تازگي به تجارتي بسيار بزرگ بدل شده و برنامه خندوانه كه مخاطبان چند ده ميليون نفري داشت نيز از سامانه‌هاي پيامكي براي اسپانسرينگ خود استفاده مي‌كرد. البته شركتي كه با باشگاه پرسپوليس به عنوان طرف اصلي، امضاي قرارداد كرده، مي‌تواند طي هفته‌هاي آتي با هماهنگي اپراتور تلفن همراه كه حامي مالي باشگاه است، با شركت‌هاي ديگر نيز قرارداد بسته و نام آن شركت‌ها را به جمع اسپانسرهاي پرسپوليس اضافه كند. حالا كه با مدل پيچيده و در عين حال ساده درآمدزايي باشگاه پرسپوليس آشنا شديد، بد نيست چند قرارداد اسپانسرينگ طي سال‌هاي اخير اين باشگاه را نيز موشكافي كنيم زيرا شرايط عجيبي در آنها وجود داشت.

اسپانسر مشترك با رقيب قديمي

اولين شاهكار مديريتي در زمينه جذب اسپانسر طي سال‌هاي اخير نيز مثل اكثر اتفاقات جالب در باشگاه پرسپوليس، متعلق به محمد رويانيان است. او مديري بشاش و دوست‌داشتني بود اما مدل مديريتي‌‌اش چندان در بخش فوتبال كارآمد نشد. نمي‌توانستيم رفتارهاي مديريتي رويانيان را هضم كنيم. يكي از همين رفتارها، جذب اسپانسر مشترك براي باشگاه استقلال در كنار باشگاه پرسپوليس بود. اين دو باشگاه كه رقابت ديرينه‌اي داشتند، هرگز چشم ديدن موفقيت‌هاي همديگر را ندارند. در حالي كه باشگاه استقلال برخلاف باشگاه پرسپوليس، اسپانسر نداشت، رويانيان وارد عمل شد و درآمدزايي باشگاهش را به نصف كاهش داد تا شركتي كه براي اسقاط اتومبيل‌هاي فرسوده، اسپانسرينگ پرسپوليس را برعهده داشت را به استقلالي‌ها نيز معرفي كند! اين كار رويانيان، خشم هواداران پرسپوليس را دربر داشت و واقعاً عجيب به نظر مي‌رسيد.

قرارداد حيرت‌انگيز سلطان

علي پروين براي مدت كوتاهي مديرعامل باشگاه پرسپوليس شد اما قراردادي بست كه بايد آن را در تاريخ به ثبت برسانند. پروين در اواخر فصل سيزدهم، جانشين رويانيان شد اما هيچ پولي در بساط نداشت كه خرج پرسپوليس كند. از سوي نهادهاي دولتي نيز بودجه‌اي براي پرسپوليس در نظر گرفته نشد تا سلطان دست به كاري عجيب و خارق‌‌العاده بزند. او با همكاري دوستان مشتركش، با يك بانك خصوصي به توافق رسيد تا اين بانك را اسپانسر باشگاه كند. قرارداد نوشته شد و بدون اينكه با مسئولان وزارت ورزش هماهنگ شود، به امضا رسيد. پس از يك هفته، بندهاي قرارداد لو رفت تا همه دچار حيرت شوند زيرا اين قرارداد به صورت كامل به سود آن بانك خصوصي بود. به عنوان مثال، بانك متعهد شده بود 4 ميليارد تومان به حساب باشگاه پرسپوليس در گام اول واريز كند و در قبال آن، باشگاه پرسپوليس موظف است هوادارانش را تشويق به افتتاح حساب در اين بانك كند. اگر طي 4 ماه، كمتر از 5 هزار نفر از هواداران پرسپوليس در اين بانك حساب باز كنند، قرارداد به صورت يكطرفه لغو مي‌شود و باشگاه بايد 4 ميليارد تومان اوليه را به بانك برگرداند. بند ديگري از قرارداد نيز در نوع خود جالب بود‌؛ هر‌گاه بانك اقدام به افتتاح شعبه جديدي در هر نقطه از ايران (مثلاً زابل، بندرانزلي، تربيت حيدريه، كرمانشاه، اراك و... ‌) كرد، بايد حداقل 3 بازيكن سرشناس باشگاه پرسپوليس همراه با مسئولان عالي‌رتبه اين بانك براي افتتاح شعبه جديد به آن شهر سفر كنند و بالاخره‌ بندي كه واقعاً جالب بود: «اين بانك حق استفاده از برند، ساختمان باشگاه، سايت رسمي باشگاه، كانون هواداران، پيراهن، شورت ورزشي، جوراب ورزشي، تمام فضاهاي تبليغاتي درفشي‌فر و حتي بخشــــي از بليت‌فروشي را با همان مبلغ اوليه (يعني 4 ميليارد تومان) در اختيار مي‌گيرد و در صورت سوددهي، ارزش قرارداد تا 12 ميليارد تومان در يك ســال افزايش مي‌يابد!»

مدلي سياسي براي حمايت از پرسپوليس

حميدرضا سياسي ديگر مديرعامل باشگاه پرسپوليس بود كه براي اسپانسرينگ باشگاه، طرح و نقشه جالبي داشت. او يك هلدينگ يا شركت مادرتخصصي داشت. به اين معنا كه چند شركت با توليدات و فرآيند شغلي متفاوت در راستاي يك هدف و تحت تأثير يك مديريت واحد به كار مشغول باشند. سياسي با يكي از شركت‌هايش كه به نام برادرش بود، باشگاه راه‌آهن را خريد، با شركت ديگرش اسپانسر باشگاه پرسپوليس شد و با يك شركت ديگر، اسپانسرينگ باشگاه استقلال را به خود اختصاص داد. فعاليت اقتصادي هر سه شركت متفاوت بود اما سياسي اميدوار بود تا با هر 3 سرمايه‌گذاري خود به سود برسد و اين شرايط برايش بيشترين ميزان بازدهي مالي را داشته باشد. عجيب‌ترين بخش از طرح سياسي اين بود كه موافقت وزير ورزش را جلب كند و سه باشگاه استقلال، پرسپوليس و راه‌آهن را به صورت يكجا و از طريق مزايده خريداري كند! فقط چند ثانيه به اين موضوع فكر كنيد كه استقلال و پرسپوليس به بخش خصوصي واگذار شوند آن هم در شرايطي كه هر دو تيم، تحت مالكيت يك نفر به نام حميدرضا سياسي باشند.

منبع:خبرورزشی