تعدد سفرهاي تشريفاتي در سازمان سينمايي براي چيست؟

به گزارش بولتن نیوز، سفرهاي پرتعداد مديران سازمان سينمايي به كشورهاي خارجي كه بعضا همراه با عقد تفاهم نامه همكاري است، تا به حال چه سودي براي سينماي ايران داشته است؟

سفرهاي پرتعداد مديران سازمان سينمايي به كشورهاي خارجي كه بعضا همراه با عقد تفاهم نامه همكاري است، تا به حال چه سودي براي سينماي ايران داشته است؟ «فارس» طي گزارشي به اين موضوع پرداخته و اين پيشنهاد را به مديران سازمان سينمايي داده تا به جاي مديران، كارشناسان را به سفر بفرستند تا سفرشان دستاوردي نيز براي سينماي ايران داشته باشد.

در بخشي از اين گزارش مي‌خوانيم: سفر اخير حجت الله ايوبي به ايتاليا بيشتربه جهت بازديد از تجهيزات و امكانات سينمايي ايتاليا، بخش‌هاي آموزشي و مدارس سينمايي، ديدار و گفت و گو با مديران سينمايي ايتاليا و مذاكره در خصوص توليد محصول مشترك دو كشور عنوان شده است كه در اين سفر رئيس سازمان سينمايي را عليرضا تابش مديرعامل بنياد سينمايي فارابي و سيد روح الله حسيني رئيس مدرسه ملي سينما همراهي مي‌كنند اما به نظر مي‌رسد در اين سفر اگر قرار است تاثيري در روند آموزش سينمايي كشور داشته باشد بهتر بود مجيد مجيدي رئيس مدرسه عالي سينماي كشور نيز حضور داشته باشد تا بتوان به مؤثر بودن اين سفر در روند آموزش كشور اميدوار بود.

در بخش ديگري از اين گزارش مي‌خوانيم: معمولاً سفرهاي مديران فرهنگي در هر دوره‌اي بيشتر سفرهاي تشريفاتي است تا سفرهايي كه به نتيجه مطلوب و مؤثر ختم شود. تجربه‌اي كه از گذشته وجود داشته اينگونه بوده كه مديران به كشورهاي همسايه از جمله روسيه سفر كردند و توافق نامه‌هاي متعددي در حوزه‌هاي مختلف بسته شده است اما هيچ نتيجه ثمر بخشي براي سينماي ايران به همراه نداشته است. عدم حضور كارشناسان در حوزه‌هاي مختلف آسيب اصلي اين سفرهاست. حضور كارشناساني از بنياد سينمايي فارابي و هيئت مديره مدرسه عالي سينما بيشتر توجيه دارد تا سفر رئيس سازمان سينمايي و مدير عامل بنياد سينمايي فارابي. اگر فضاي مذاكرات كاملاً تخصصي باشد و دستاوردي براي سينماي ايران داشته باشد بهتر نيست به جاي مديران، كارشناسان اين حوزه به ديدارهايي از اين دست بروند تا بالاخره با حضورشان دستاوردي براي سينماي ايران داشته باشد. تجربه نشان داده است كه سفرهاي از اين دست تنها فرصتي براي ديد و بازديد و سفرهاي تشريفاتي است تا دستاوردي براي سينماي ايران داشته باشد. واقعيت اين است كه سفر كارواني از مديران سينمايي به ايتاليا فرصتي است براي آسيب‌شناسي پديده‌اي كه سال‌ها است در بطن سينماي ايران وجود داشته است، آن هم عدم حضور كارشناسان و فعالان سينمايي در اين دست سفرها، بهتر است تمام دستاوردهاي چنين سفرهايي را زير نظر بگيريم و اسير تبليغات و زرق و برق سفرها و ديدارها نشويم.