«سینماهای من» بر صحنه تئاتر، بلاتکلیفی «بوقلمون»، تعطیلی «آو» و انتقال «مصطفی عبدالهی» به I.C.U

به گزارش بولتن نیوز، تاکید بر حفظ ساختمان خانه تئاتر در مجمع عمومی سالانه، بالارفتن احتمال تعطیلی تماشاخانه «آو» زنگ خطری برای تماشاخانه‌های خصوصی، صحبت های «محمد رحمانیان» درباره «سینماهای من» اثری تلفیقی از تئاتر و سینما، ادامه بلاتکلیفی «بوقلمون»، نقد «تقدیر بازان» روی میز «مجله تئاتر»، برگزاری اردیبهشت تئاتر گیلان در صحنه‌ای پر از خاک و سیمان، و تاکید بر این که مردم جذب تئاتر دینی می‌شوند در نشست دهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی، مواجهه دو خانواده جنگ‌زده ایرانی و عراقی در نمایش «من تا مرز من» و درنهایت انتقال «مصطفی عبداللهی» به بخش I.C.U، سرخط اخبار «بولتن تئاتر» امروز بیستم اردیبهشت ماه را به خود اختصاص می‌دهند.

سهیل اعرابی از تعطیلی موقت تماشاخانه «آو» خبر داد.

مدتی قبل گروه نمایشی «آو» به سبب برخی مشکلات پیش آمده مجبور به تعطیلی تماشاخانه «آو» و همچنین تغییر سرپرست خود شدند و درهمین رابطه سرپرست پیشین گروه (بابک مهری) اعلام کرد که ممکن است تماشاخانه با همین کاربری یا با نامی دیگر باز هم به فعالیت خود ادامه دهد، اما فعلا خبر می‌رسد که این تماشاخانه موقتا تعطیل شده است،‌هر چند گروه نمایشی همچنان با همان نام کار خود را ادامه می‌دهد و حتی اخیرا با دعوت از یک زوج لهستانی کارگاهی را درباره تکنیک‌های نوین سیرک و دلقکی برپا کردند.

سهیل اعرابی سرپرست این گروه نمایشی درباره وضعیت تماشاخانه «آو» گفت: این تماشاخانه که به عنوان اولین تماشاخانه خصوصی و مستقل ایران پس از انقلاب زیرنظر و هدایت یک گروه نمایشی راه‌اندازی شد، به دلیل مشکلات مالی مجبور به تحویل دادن مکان خود شده و از آنجا که هیچ حمایتی هم از طرف ارگان‌های مربوطه صورت نگرفته است به ناچار در تعطیلی به سر می‌برد.

وی با اشاره به اینکه حضور گروه «آو» مبتنی بر مشارکت جمعی و نه سرمایه شخصی و اعتبار یک فرد بوده است، اضافه کرد: البته به دنبال فراهم شدن شرایطی هستیم تا محل دیگری را به عنوان تماشاخانه «آو» با همان ویژگی‌های قبلی، افتتاح کنیم.

اعرابی که به همراه امیر افشاری سرپرستی این گروه را بر عهده دارد با اشاره به اینکه چنین اتفاقی یک زنگ خطر مهم برای تماشاخانه‌های خصوصی دیگر هم هست، گفت: ما از ابتدا یک گروه نمایشی بودیم که تصمیم گرفتیم برای خودمان تماشاخانه‌ای مستقل راه بیاندازیم چون می‌خواستیم از صف سالن‌ها که برای وقت دادن به گروه‌های بی‌شمار آثار را قلع و قمع می‌کنند یا هر دوره سلیقه‌ای عمل می‌کنند، دور باشیم. ضمن اینکه می‌خواستیم نمایش‌های متفاوتی را در این محل به صحنه ببریم، به همین دلیل راه‌اندازی تماشاخانه «آو» یک اتفاق نو و دور از ذهن بود.

او با بیان اینکه آثاری در این تماشاخانه اجرا می‌شدند که اغلب سبک جدیدی داشتند و حالا نسل جوان هم چند سالی است بیشتر در این حیطه کار می‌کند، افزود: آنچه ما به دنبال آن بودیم و هستیم سبکی از اجرا با توجه ویژه به موسیقی، تبادل انرژی و ارتباط با تماشاگر است.

مدیر پیشین اجرایی مجموعه «آو» با اشاره به اینکه این گروه در ابتدا حتی اجازه بلیت فروشی هم در تماشاخانه نداشت، اظهار کرد: با شروع کار تماشاخانه «آو» هنرمندان حرفه‌ای و آماتور به اینجا آمدند و همکارهایی را انجام دادند و در نهایت کار ما به شکلی پیش رفت که تابوی حضور یک تماشاخانه خصوصی در جشنواره فجر شکست و علاوه بر برگزاری جشنواره مستقل مونولیو در تماشاخانه «آو»، میزبان جشنواره تئاتر فجر و جشنواره تئاتر دانشگاهی و جشنواره تئاترشهر هم بودیم. خوشبختانه در حال حاضر اینگونه همکاری‌ها با سالن‌های خصوصی امری عادی و جاریست.

این بازیگر و کارگردان تئاتر ادامه داد: یکی از دلایلی که باعث شد تماشاخانه دچار مشکل شود، علی‌رغم اینکه از تأمین هزینه‌های خود برمی‌آمد، این بود که یک جاهایی اولویت کسب و کار ما پایین‌تر از بخش هنری قرار گرفت. در واقع موقعیت‌هایی پیش آمد که برای اجرای نمایش‌مان و همکاری‌های نمایشی متحمل پرداخت هزینه‌های سنگین شدیم و همین قضیه مشکلات مالی را برای ما بوجود آورد.

او گفت: از آنجا که نسبت به این اتفاقات مخالفت‌هایی هم در داخل گروه بود، در سال گذشته با سخت‌تر شدن شرایط مالی تغییراتی در مدیریت و کارگردانی «آو» بوجود آمد ولی به ناچار از عوارض شرایط پیشین این شد که سردابه حمام قدیمی را که به عنوان تماشاخانه «آو» در اختیار داشتیم از دست دادیم.

سرپرست گروه «آو» با ابراز تاسف از عدم مدیریت درست مالی، اضافه کرد: این موضوع در کنار ارتباطاتی که منجر به از بین رفتن صداقت و همراهی در بین اعضا شد، از دیگر مشکلات بودند. گروه «آو» به معنای یک گروه از انسان‌های هنرمندی است که آمدند و رفته‌اند و مانده‌اند. این اعتبار و پیشرفت را نمی‌توان یک تنه به دوش کشید و وام دار خود کرد. توجه بیش از حد به خود و تمایلات فردی زنگ خطری برای یک گروه است. نتیجه کار گروهی آن چیزی که ایده‌آل یک نفر است، نمی‌شود. باید بگویم من خودم را هم در این کاستی‌ها و اشتباهات مقصر و سهیم می‌دانم.

مدیر پروژه اجرای «گیل گمش» در «آو» با تاکید براهمیت رسیدن به تدبیر و سیاست‌های عملی تئاتر خصوصی مبتنی بر تجربیات این قشر و نه از داخل اتاق‌های کهنسال اداره‌ها و مجلات تئاتری ‌گفت: مرکز هنرهای نمایشی یا وزارت فرهنگ باید از گروه‌های مستقل و هدفمند تئاتری و تماشاخانه‌های خصوصی حمایت کند. ما در این سال‌ها هیچ وقت کمک مالی نگرفتیم اما باید برای سالن‌های خصوصی فکری شود چون این شکل از رقابتی که در حال حاضر ایجاد شده کار را برای ادامه فعالیت این تماشاخانه‌ها و امکان ایجاد فرصت برای هنرمندان مختلف را از بین می‌برد. در واقع این رشد حبابی تعداد سالن‌های خصوصی کمکی به درمان سرطان‌های بدنه تئاتر ایران نمی‌تواند بکند.

سهیل اعرابی در پایان افزود: همین شرایط باعث شده بسیاری از تماشاخانه‌ها که تعداد آن‌ها از این پس بیشتر هم خواهد شد ریسک کمتری کنند و به جای فرصت دادن به گروه‌های جوان و تازه که هنوز اسم و رسمی دست و پا نکرده‌اند اما آثار خوب و جسورانه‌ای را اجرا می‌کنند با گروه‌هایی قرارداد ببندند که شناخته شده هستند و فروش گیشه را تضمین می‌کنند و گروه‌ها بیشتر به دنبال بازتولید کارهای قبل می‌روند. متاسفانه گاهی دوست داریم یادمان برود که هویت تئاتر خصوصی و مستقل را نمی‌توان لزوما با سالن‌داری و تماشاخانه‌داری تفسیر و برابر کرد.

کارگردان نمایش «سینماهای من» بیان کرد که این نمایش به نوعی با فیلم های سینمایی تلفیق شده است و به مرور حوادث اجتماعی و سیاسی چهار سینمای قدیمی شهر تهران می پردازد.

نشست خبری نمایش «سینماهای من» با حضور محمد رحمانیان کارگردان، سامان احتشامی نوازنده پیانو و چند تن از بازیگران این نمایش از جمله مهتاب نصیرپور، حبیب رضایی، اشکان خطیبی و بهنوش طباطبایی روز شنبه ۱۹ اردیبهشت‌ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

رحمانیان در ابتدای این نشست بیان کرد: «سینماهای من» به یک دغدغه قدیمی برمی گردد که دو اتفاق باعث شد اجرای این دغدغه کلید بخورد. اولین اتفاق، مراسم بزرگداشتی بود که سال گذشته برای سیدمحمد بهشتی مدیر یکی از مهمترین نهادهای سینمایی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، گرفته شد. من در آن مراسم اجرای نمایش کوتاهی را بر عهده داشتم و آن مدخلی شد تا به مسایل مربوط به سینما بپردازم. بعد از آن با خواندن مقاله ای از آیدین آغداشلو در مجله فیلم که با عنوان «سینماهای من» نوشته شده بود، جزییات بیشتری از این کار را وارد نمایش کردم.  با اجازه او عنوان مقاله اش هم برای نام این نمایش انتخاب شد.

وی ادامه داد: آغداشلو در این مقاله به تعدادی از سینماهای کودکی، جوانی و میانسالی خود می پردازد که به طور مثال بعضی از آنها سینماهای قدیمی تهران هستند و شماری هم به سینماهای جهان مربوط می شود. نثر جذاب و خواندنی وی در کنار پرداختن به مساله سینما که به گونه ای تاریخی اوضاع سیاسی اجتماعی آن دوران را نیز بررسی کرده است، مرا به این کار ترغیب کرد. من بسیار مرهون این مقاله هستم چراکه در آن از موضوعاتی چون فاصله طبقاتی تا اتفاقات سیاسی اجتماعی سال ۵۷، دیده می شود.

کارگردان نمایش «سینماهای من» به سینماهای پرداخته شده در نمایش خود اشاره و بیان کرد: سینما «کاپری» که اکنون به سینما «بهمن» تبدیل شده، سینما «شهر فرنگ»، سینما «رادیوسیتی» و سینما «متروپل» ۴ سینمای قدیمی هستند که در ۴ اپیزود از نمایش و در مقاطع مختلف به آنها پرداخته می شود. اپیزود سینما «کاپری» به ۱۲ سال رویایی سینمای ایران از ابتدای سال ۴۵ مربوط می شود. سینما «شهرفرنگ» نیز به سینمای دهه ۶۰ یعنی سال های ۶۲ تا ۷۲ نگاهی دارد و سینما «متروپل» هم سینمای دهه ۸۰ است با نگاهی به فیلم های زنانه که در آن دختران جوان نقش های اصلی را داشتند.

رحمانیان با اشاره به ویژگی های نمایش «سینماهای من»، توضیح داد: از جمله ویژگی های این نمایش تلفیق با فیلم هایی است که از آنها در نمایش صحبت می کنیم.

وی درباره علاقه خود به سینما عنوان کرد: وقتی راجع به سینما صحبت می کنید، نمی توانید وجه نوستالژیک آن را دنبال نکنید. در این نمایش هم بار نوستالژیک موضوع به دوش بخش مربوط به دهه ۵۰ و ۷۰ است. 

این کارگردان و نویسنده تئاتر با اشاره به دیگر پروژه‌های نمایشی خود که به حوزه سینما می پردازند، گفت: ما در آینده کارهای دیگری هم داریم که با سینما ارتباط دارد. از جمله نمایشی خواهیم داشت که بر اساس فیلم «گوزن ها» ساخته مسعود کیمیایی است و اجازه آن را از او گرفته ایم. همچنین نمایش دیگری هم با عنوان «طبیعت سهراب بی‌جان» داریم که درباره سهراب شهید ثالث است.

در این نشست سامان احتشامی که وظیفه تنظیم مجدد تعداد زیادی از موسیقی های فیلم‌های سینمایی قبل و بعد از انقلاب را برعهده دارد، گفت: من هیچ دخل و تصرفی در موسیقی ها انجام ندادم و موسیقی ها فقط برای نواختن با پیانو تنظیم مجدد شدند.

مهتاب نصیرپور بازیگر نمایش «سینماهای من» نیز در بخش دیگری از این نشست درباره نقش خود در این اثر، گفت: من در یکی از ایپزودها نقش زن بلیت فروشی در سینما «شهر فرنگ» را دارم. این زن همراه با کاری که می کند به تماشای فیلم ها هم می نشیند و سینما به نوعی خانواده او محسوب می شود. او با شخصیت ها همذات پنداری می کند و نمایش در‌واقع در ستایش سینمای ایران با توجه به رویارویی با بحران در دوره های مختلف است.

احسان کرمی دیگر بازیگر نمایش «سینماهای من» با اظهار خوشحالی از حضور در این کار، گفت: به نظر من محمد رحمانیان یک نابغه است. من تا امروز عضو خانه تئاتر نبودم اما منتظر بودم تا یک روز بتوانم به آنجا بروم. تا امروز شاید به این دلیل که خود را چندان بازیگر تئاتر نمی دانستم، به آنجا مراجعه نمی کردم. البته حالا هم خود را هنرجوی تئاتر می دانم اما با حضور در گروه رحمانیان و بعد از گرفتن بروشور این نمایش، حتما به خانه تئاتر خواهم رفت تا در آنجا عضو شوم.

رحمانیان در ادامه این نشست به اهمیت تاریخچه سینما و پژوهش برای این نمایش اشاره کرد و گفت: جمال امید و آیدین آغداشلو در این زمینه کمک های زیادی به ما داشتند. در خصوص تاریخچه سالن های سینمایی ما با اطلاعات محدودی روبرو هستیم، حتی بسیاری از اطلاعاتی که در سایت های رسمی آورده شده، داده هایی غلط هستند.

وی در پایان با اشاره به اجرای این اثر نمایشی به مدت ۱۱ روز، از ۳ تا ۱۲ خردادماه و از ساعت ۷ تا ۹ شب، گفت: سالن شماره یک پردیس چارسو ۳۲۲ صندلی دارد و جز ۱۰ صندلی آن که برای مهمانان کنار گذاشته می شود، باقی صندلی ها به فروش می روند. فکر می کنم این زمان برای نمایش ما کافی است چون نمایش مخاطب خاص‌تری دارد و ممکن است بسیاری از تماشاگران حوصله نداشته باشند که تا پایان آن را ببینند و ترجیح می دهم که مخاطب واقعی سینما به داخل سالن بیاید.

علی عمرانی، افشین هاشمی، علی تاجمیر، هانا کامکار، الهه حسینی، فرشته حسینی (بازیگر افغان) و هومن برق نورد از دیگر بازیگران این نمایش هستند.

یک کارگردان تئاتر که در جشنواره تئاتر فجر سال گذشته با نمایش «بوقلمون» حضور موفقی به لحاظ جذب تماشاگر داشت از وضعیتی که برای اجرای این نمایش و بی‌توجهی به نمایش‌های «ایرانی» می‌شود، گلایه کرد.

خیرالله تقیانی‌پور با بیان اینکه مدیریت تئاترشهر به وی اعلام کرده که نمی‌تواند در سالن «چهارسو» نمایش «بوقلمون» را اجرا کند، گفت: اطلاعاتی به من رسیده است، مبنی بر اینکه شورای هنری سالن «چهارسو» از اجرای این نمایش دفاع کرده اما با این حال با مخالفت‌هایی روبه‌رو شده‌اند. این در حالی است که برنامه نمایشی این سالن اخیرا اعلام شده و یکی از هنرمندان قرار است در این سالن اجرا داشته باشد که دو سال قبل در تئاترشهر اجرا رفته ولی طبق ضوابط جدید باید حداقل سه سال از آخرین تاریخ اجرا بگذرد.

وی افزود: مشخص نیست که آیا مواردی که به عنوان ضابطه برای اجازه اجرا در این سالن در نظر گرفته شده مصوب شده است یا خیر، چون حتی خبرهایی هم می‌رسد که برخی از اعضای شورا اصلا در جلسات حضور پیدا نمی‌کنند.

تقیانی‌پور در ادامه اظهار کرد:‌ واقعا برایم سوال است که استراتژی ما برای تئاتر چیست؟ آیا سلیقه‌گرایی است؟ تئاتر ایرانی-اسلامی جایگاهی ندارد؟ اگر این‌طور است پس چرا وقتی حرف از تئاتر ایرانی می‌شود نمایش‌هایی مثل «بوقلمون» را مثال می‌زنند؟

وی با اشاره به حضور معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در هنگام تمرین نمایش «بوقلمون» گفت: آن زمان معاون هنری تأکید داشت که چنین نمایشی باید در فستیوال‌های دنیا اجرا شود و باید حمایت شود تا شرایطی برای آن فراهم باشد، اما دیگر نمی‌خواهم این اثر نماینده ایران در جشنواره‌ خارجی باشد بلکه می‌خواهم اول توسط مردم ایران دیده شود.

او با انتقاد از برخی تصمیم‌گیری‌ها در حوزه تئاتر از جمله انتصاب مدیر اسبق اداره کل هنرهای نمایشی و اینکه معاون هنری وزارت ارشاد از این انتخاب عذرخواهی نکرد، بیان کرد: به نظر می‌رسد مسوولان باید نگاه‌شان به تئاتر ملی را مشخص کنند، چرا که ما برایندی نمی‌بینیم و فقط جملات قصار است که گفته می‌شود.

تقیانی‌پور با اشاره به اینکه تکلیف سالن‌های سایه و قشقایی در تئاترشهر مشخص شده و معلوم نیست کاری که در آن‌ آنجا قرار است اجرا شود خوب است با بد، گفت: نمی‌گویم تئاتر تجربی نباید باشد بلکه معتقدم انواع مختلف تئاتر باید روی صحنه رود، اما نکته اینجاست که بدانیم تئاتر ایران قرار است به چه سمتی رود. حرف من این نیست که تئاتر ایران فقط تخته حوضی باشد بلکه می‌گویم رویکرد مشخص شود.

این کارگردان در پایان درباره برنامه‌های آینده خود برای اجرای نمایش اظهار کرد:‌ احتمال دارد تیرماه به کشور آذربایجان بروم و نمایشی را با مضمون نادرشاه اجرا کنم.

این نمایش با یک گروه آذری اجرا خواهد شد و توافقی صورت گرفته تا از طرف کشور آذربایجان در جشنواره فجر امسال حضور داشته باشد که امیدوارم شرایط آن فراهم شود.

تقیانی‌پور در پایان خبر داد: نمایش دیگری را هم با عنوان «راه بی‌پایان» درباره عاشورا در برنامه دارم که در آذربایجان اجرا خواهد شد و پس از آن احتمالا در کشورهای دیگری همچون ترکیه و ترکمنستان به صحنه می‌رود.

نمایش «تقدیربازان» در دومین قسمت از سری جدید «مجله تئاتر» با حضور سیما تیرانداز نقد و بررسی می‌شود.

نیما دهقان تهیه‌کننده «مجله تئاتر» درباره سری جدید این مجموعه گفت: در این سری از برنامه از حضور هنرمندان تئاتر همچون وحید نفر، محسن حسینی، حسن باستانی، صبا کمالی، سیروس همتی و چهره‌های دیگر بهره برده‌ایم.

وی افزود: در این قسمت از برنامه که امشب روی آنتن می‌رود نیز بررسی ضرورت تئاتر را مورد توجه قرار داده‌ایم. همچنین گزارشی از سمینار «نمایشنامه نویسی و توسعه آن» با حضور فرهاد مهندس پور و علیرضا نادری نویسنده و کارگردان تئاتر برای علاقمندان به این حوزه نمایشی روی آنتن می‌رود.

دهقان ادامه داد: در بخش نقد برنامه «مجله تئاتر» میزبان سیما تیراندار هستیم و نمایش «تقدیر بازان» را بررسی و تحلیل می‌کنیم.

تهیه‌کننده «مجله تئاتر» یادآور شد: «تقدیر بازان» نوشته هاله مشتاقی‌نیا است و به کارگردانی سیما تیرانداز و با بازی یمین آتشی، روزبه حصاری، فرناز رهنما، هومن کیایی، بهاره مشیری و نورا هاشمی روی صحنه می‌رود. در این نمایش تنهایی آدم‌ها به تصویر کشیده می‌شود.

سری جدید برنامه «مجله تئاتر» به کارگردانی نیما دهقان، هر هفته شنبه‌ها ساعت ۲۳:۳۰ روی آنتن می‌رود و سه شنبه‌ها ساعت ۱۶ بازپخش می‌شود.

جشن اردیبهشت تئاتر گیلان، امروز در سالنی که صحنه آن پر از خاک و سیمان بود و سقف نداشت، با حضور جمعی از مسوولان و مدیران اداره‌کل هنرهای نمایشی، اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان و فعالان عرصه هنرهای نمایشی در فضایی متفاوت برگزار شد.

جشن اردیبهشت تئاتر گیلان شنبه 19 اردیبهشت برگزار شد، این جشن در تالار نیمه سازِ سردار جنگل رشت بود که صحنه آن سقف درستی نداشت و انباشته از تل خاک و سیمان بود برگزار شد.

با این‌‍‌حال، فعالان تئاتر استان از این کار استقبال و به عنوان بازگشت به خانه از آن یاد کردند. این جشن با حضور مهدی شفیعی، مدیر‌کل هنرهای نمایشی، فیروز فاضلی، مدیر‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، اتابک نادری، مدیر هماهنگی امور استان‌ها و جمعی از مسئولان و هنرمندان تئا‌تر استان برگزار شد.

در بخشی از این مراسم، فیروز فاضلی، مدیر‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان با اشاره به اهمیت هنر تئا‌تر در این استان اظهار کرد: «گیلان سابقه‌ای طولانی در تئا‌تر ایران دارد. بر این اساس، جشن اردیبهشت تئا‌تر ایران بهانه‌ای برای تجلیل از دست‌اندرکاران این هنر و تقویت این حوزه است.»

او ادامه داد: «تئا‌تر گیلان نیازمند برخورداری از فضاهای بیشتر نمایشی است، امیدواریم بتوانیم با نوسازی و تجهیز سالن تئاتر مجتمع فرهنگی و هنری سردار جنگل رشت، زمینه تقویت تئا‌تر استان را فراهم آوریم.»

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان با اشاره به وضعیت سالن سردار جنگل رشت، به کنایه گفت: «گاه، ساختن حسن نیست، بلکه خراب نکردن هنر است.»

فیروز فاضلی ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع پیشکسوتان و بزرگان عرصه تئاتر استان، اظهار کرد: «همینکه در این شرایط بتوانیم خانه تئاتر گیلان را دوباره احیاء کنیم، ارزشمند است و مطمئنم که با شما می توانیم.»

او ضمن تقدیر از استاندار گیلان افزود: «خوشبختانه در سال گذشته 77 درصد اعتبار سالن تئاتر سردارجنگل رشت که از سال 88 کلنگ بازسازی آن زده شد، اختصاص یافت. دو ماه پس از آمدن بنده، مناقصه این طرح برگزار شد و اکنون طی مدت 5 ماه، سالن رنگ و شکلی به خود گرفته است، ما تمام تلاشمان را بکار می‌گیریم تا 31 تیرماه شاهد افتتاح این سالن باشیم.»

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان در پایان تاکید کرد: «سال 94، سال خوبی برای اهالی تئاتر کشور است، زیرا امسال توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، به نام تئاتر نامگذاری شده و انتخاب مهدی شفیعی به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی کشور نیز اتفاق فرخنده‌ای برای اهالی تئاتر بوده است.»

در ادامه این مراسم، مهدی شفیعی، مدیرکل هنرهای نمایشی، با اشاره به صحنه تالار سردار جنگل رشت که تلی از خاک، شن و سیمان آن را انباشته بود، گفت: «تئاتر کشور هم چون این صحنه است و همه پذیرفته‌اند که تئاتر باید باشد، اما تا وضعیت آرمانی و مطلوب فاصله بسیار است. حالِ تئاتر کشور خوب نیست و فعالان این عرصه باید از حواشی بپرهیزند.»

مدیرکل هنرهای نمایشی با تاکید بر اهمیت و نقش سازنده تئا‌تر در کشور گفت: «تئا‌تر کشور نیاز به آرامش دارد تا بتواند به وضعیت آرمانی و مطلوب برسد. امروز تئا‌تر در قوانین بالادستی تثبیت شده است و سالانه دانش آموختگان زیادی هم در این شاخه هنری فارغ‌التحصیل می‌شوند.»

او دانایی را یکی از ارکان تئاتر دانست و ضمن تقدیر از مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، تصریح کرد: «این حوزه از هنر، نیازمند مدیریتی صحیح و با برنامه‌ریزی است. متاسفانه با توجه به اعتبارات اندک، مواردی از درگیرِ حواشی شدن فعالان تئاتر همچون برگزاری جشنواره‌های پرهزینه و کم‌بازده بروز می‌کند که می‌بایست از این حاشیه‌ها پرهیز شود.»

شفیعی یادآور شد: «ارتقاء کیفی و محتوایی تولیدات تئا‌تر از اهداف مهم وزارت ارشاد در حوزه هنرهای نمایشی است.»

وحید فخرموسوی، معاون هنری اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، دیگر سخنران این مراسم بود. او ضمن تبریک به فعالان عرصه تئاتر استان به دلیل بازگشت به خانه هنری خودشان بیان کرد: «اگرچه بازسازی سالن تئاتر سردار جنگل رشت شش سال به طول انجامید، اما بخش عمده آن در همین پنج ماه اخیر شکل گرفته است.»

او افزود: «جشن اردیبهشت تئاتر ایران، تقویت حوزه هنرهای نمایشی است و سالن سردار جنگل رشت اگرچه هنوز تکمیل نیست، اما نوستالژی تئاتر گیلان است.»

معاون هنری اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان، کمبود فضای فرهنگی و هنری را از مشکلات هنرمندان این استان عنوان کرد و گفت: «قدمت هنر تئا‌تر در گیلان به بیش از یک قرن می‌رسد. نبود سالن آمفی تئا‌تر استاندارد یکی از مشکلات تئا‌تر گیلان است. این استان از کم‌ترین امکانات برخوردار است و نیاز به توجه ویژه دارد.»

در بخش دیگری از این مراسم، بهزاد عشقی، مهدی آذری، محمد رسایلی، مجید کاظم‌زاده‌مژدهی، محمد‌رضا جعفری لفوت، مهدی‌ پتکی، زینب شعبانی، مهدی مخبری، یاسر میرحمیدی، مهرداد هنرمند، علیرضا قانع و محمود فرضی‌نژاد از هنرمندان فعال عرصه تئاتر گیلان در سال 93، مورد تقدیر قرار گرفتند.

همچنین از سید‌محمد علی ثابت‌قدم، شهردار رشت نیز به دلیل پشتیبانی از هنر تئاتر، تجلیل شد.

تقدیر از 16 کارشناس تئاتر در شهرستان‌های استان گیلان و 20 سرپرست گروه‌های نمایشی دیگر بخش این مراسم بود.

تالار سردار جنگل رشت که عمری 44 ساله دارد، در سال 88 با هدف بازسازی، تخریب شد که با قطع اعتبارات آن به مدت سه سال، عملیات ساختمانی ادامه پیدا نکرد. با تامین اعتبار، از اواخر پاییز سال گذشته، روند بازسازی طرح یاد شده از سر گرفته شده است.

جشن‌های اردیبهشت تئا‌تر ایران، هر سال به مناسبت بزرگداشت روز جهانی تئا‌تر و با هدف تکریم فعالان سال گذشته هنرهای نمایشی، توسط ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن‌های نمایشی در سراسر کشور برگزار می‌شود.

نشست دهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی با حضور دست‌‌اندرکاران این رویداد هنری، ۱۹ اردیبهشت‌ماه در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار و طی آن از پتانسیل بالای تئاتر با موضوع دینی در جذب مخاطب صحبت شد.

نخستین نشست رسانه‌ای دهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی با حضور وحید ثابت‌قدم دبیر جشنواره و مدیرکل ارشاد خراسان شمالی، حسن عابدی دبیر تخصصی جشنواره، کوروش زارعی و علی عابدی از هنرمندان تئاتر و فعالان حوزه تئاتر با موضوعات دینی برگزار شد.

در ابتدای این نشست کوروش زارعی به عنوان یکی از کارگردان‌های با سابقه و فعال در حوزه تئاتر با موضوعات دینی به ایراد سخنانی درباره جشنواره تئاتر رضوی پرداخت و گفت: خوشحالم که این رویداد تئاتری بعد از سال‌ها توقف، مجددا به راه افتاده است.

وی متذکر شد: نمی‌دانم چرا وقتی که یک رویداد فرهنگی و هنری مانند جشنواره تئاتر رضوی و جشنواره تئاتر دفاع مقدس به بار می‌نشیند، آن را متوقف می‌کنند. اکنون شاهد هستیم که دیگر از جشنواره درخشان تئاتر دفاع مقدس تنها یک نام باقیمانده است.

زارعی در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه خاستگاه تئاتر آیین بوده است، یادآور شد: به دلیل مذهبی و دین‌مدار بودن مردم ایران، مردم به این نوع تئاتر روی خوش نشان می‌دهند. نمایش آیینی بستر مناسبی برای مخاطب‌شناسی و مخاطب‌یابی است.

این نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان تئاتر با بیان اینکه آثار پرمخاطبی در حوزه تئاتر با موضوعات دینی به صحنه رفته‌اند، تأکید کرد: گفته می‌شود برخی کارگردان‌ها با اتوبوس تماشاگر می‌آورند که به نظر من این کار هم ایرادی ندارد زیرا مهم این است که مردم را با تئاتر آشنا کنند. 

وی با بیان اینکه در گفتگو با مدیران و نمایندگان مجلس از نادیده گرفته شدن بودجه برای امور فرهنگی و هنری به ویژه تئاتر گله کرده‌ام، اظهار کرد: تئاتر آیینی می‌تواند جایگاه تئاتر را در جامعه ارتقا دهد.

زارعی خطاب به دبیر جشنواره تئاتر رضوی و دست اندرکاران برگزاری این رویداد هنری پیشنهاد داد که موضوع کریمه اهل بیت هم به این جشنواره اضافه شود. 

این هنرمند تئاتر معتقد است جشنواره تئاتر رضوی می‌تواند در مخاطب‌سازی تئاتر نقش بسزایی داشته باشد.

وی با اشاره به خرید بلیت توسط مخاطبان آثار جشنواره تئاتر رضوی در شهر بجنورد، توضیح داد: اگر این روند تداوم داشته باشد، نمایش‌های مذهبی خودکفا خواهند شد. البته دولت باید به تئاتر کمک کند اما معتقدم که تئاتر آیینی این پتانسیل را دارد که مردم را به خرید بلیت آثار روی صحنه رفته، ترغیب کند.

در ادامه این نشست وحید ثابت‌قدم دبیر جشنواره تئاتر رضوی و مدیرکل ارشاد استان خراسان شمالی به ارائه توضیحاتی درباره برگزاری دوره‌های گذشته جشنواره پرداخت و گفت: غیر از ۴ دوره‌ای که جشنواره در شهرهای مختلف برگزار شد، در ۵ دوره گذشته که استان خراسان رضوی میزبان این جشنواره تئاتری بود، احساس کردیم کیفیت جشنواره به دلیل فاصله‌گرفتن نمایشنامه‌ها از سطح کیفی لازم، تنزل پیدا کرده است. به همین دلیل نیاز به تعطیلی جشنواره و ایجاد وقفه‌ای جهت ترمیم و بازسازی نمایشنامه‌های دینی با کیفیت، احساس شد.

وی با اشاره به مطالبات مدیران، مسئولان و مخاطبان برای برگزاری مجدد جشنواره تئاتر رضوی، افزود: این خواسته مسئولان و مردم استان در بنیاد بین‌المللی امام رضا (ع) طرح و تصویب شد. برای اولین بار ستاد سیاست‌گذاری جشنواره تئاتر رضوی در سطحی عالی متشکل از استاندار خراسان رضوی، امام جمعه و نماینده ولی فقیه در استان، ۲ تن از نمایندگان در مجلس شورای اسلامی، مدیرعامل بنیاد امام رضا (ع)، مدیرکل هنرهای نمایشی و معاون هنری وزیر ارشاد به همراه ۲ تن از هنرمندان کشور شکل گرفت و اولین جلسه خود را برگزار کرد.

مدیرکل ارشاد استان خراسان شمالی با بیان اینکه جشنواره تئاتر رضوی یک رویداد بزرگ فرهنگی و هنری است، اظهار کرد: به تعبیر ما برگزاری این جشنواره در خراسان رضوی هدیه دولت تدبیر و امید به مردم استان است. تصویب جشنواره برای برگزاری در خراسان رضوی، باعث ارتقای طراز مدیریت فرهنگی و هنری استان شده است. این جشنواره باعث شد تا اعتباری ۵۰۰ میلیون تومانی توسط مسئولان استانی برای راه‌اندازی تئاتر شهر در استان اختصاص داده شد.

ثابت‌قدم معتقد است که استان خراسان رضوی قابلیت تبدیل شدن به پایگاه تئاتر دینی را دارد. وی با اشاره به برگزاری همایش «گفتمان تئاتر دینی کشور» در روزهای ۲۰ و ۲۱ خردادماه را با حضور نویسندگان و صاحب‌نظران تئاتری، گفت: این همایش در راستای رسیدن به تعریف دستی از تئاتر دینی برگزار می‌شود.

حسن عابدی دبیر تخصصی جشنواره تئاتر رضوی نیز در ادامه این نشست رسانه‌ای، یکی از ویژگی‌های این دوره از جشنواره را بازتولید متون برگزیده دوره‌های گذشته در بخشی با عنوان بخش ویژه ذکر کرد که این اقدام به پیشنهاد مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی انجام شده است.

وی افزود: در این بخش ۵ نمایشنامه از ۵ نویسنده برای اجرا در جشنواره و همچنین استان‌های همجوار انتخاب شده است. همچنین علی عابدی نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر هم نمایش مشترکی را با حضور هنرمندان تئاتر ایران و تاجیکستان با موضوع رضوی اجرا خواهد کرد. این اثر قبل از شروع جشنواره در شهر بجنورد و بعد از آن در شهرهای مشهد و گرگان اجرا خواهد شد.

دبیر تخصصی جشنواره تئاتر رضوی همچنین از اجرای نمایشی اپیزودیک در این دوره از جشنواره خبر داد که توسط میلاد اکبرنژاد و در ۳ اپیزود مراحل نگارش خود را پشت‌سر می‌گذارد. طبق گفته عابدی قرار است ۳ اپیزود این نمایش هر کدام به صورت جداگانه در ۳ استان خراسان رضوی، خراسان شمالی و خراسان جنوبی کارگردان شود.

وی درباره برگزاری همایش «گفتمان تئاتر دینی کشور» با اشاره به اهدای گواهینامه به شرکت کنندگان در این همایش، ادامه داد: قصد داریم کتابی را به عنوان خروجی این همایش منتشر کنیم.

عابدی همچنین از رونمایی تندیس جشنواره تئاتر رضوی در روز افتتاحیه این رویداد هنری و با حضور خادمین حرم امام رضا (ع) خبر داد. 

دبیر تخصصی جشنواره تئاتر رضوی با بیان اینکه پلاتوی «شمس» برای میزبانی آثار حاضر در جشنواره تا قبل از برگزاری این رویداد تئاتری افتتاح می‌شود، تأکید کرد: از نمایش‌های برگزیده جشنواره تئاتر رضوی برای اجرای عمومی در استان حمایت می‌کنیم. در آیین اختتامیه جشنواره تئاتر رضوی هم افتتاح دبیرخانه دائمی تئاتر رضوی را خواهیم داشت. برگزیده جشنواره تئاتر رضوی هم به دبیرخانه جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر معرفی می‌شود. 

در بخش پایانی این نشست رسانه‌ای هم که اجرای آن بر عهده پیمان شیخی بود، علی عابدی نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر به ارائه توضیحاتی در خصوص نمایش مشترک ایران و تاجیکستان با موضوع رضوی پرداخت.

وی یادآور شد: از اواسط بهمن‌ماه سال گذشته تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات این اثر نمایشی آغاز شد. تحقیقاتی روی اشتراکات فرهنگی ایران و تاجیکستان انجام دادم و نگارش نمایشنامه را آغاز کردم که تا پایان ماه جاری نگارش آن تمام می‌شود. قصد داریم از خردادماه نیز وارد فاز عملیاتی و شروع تمرینات نمایش شویم.

یکی از کارگردان های نمایش «من تا مرز من» عنوان کرد این نمایش با زبان طنز تلاشِ دو خانواده ایرانی و عراقی پشت مرز مانده را برای بازگشت به کشورشان به تصویر می کشد.

احمد صمیمی که به صورت مشترک با هما پریسان نمایش «من تا مرز من» را کارگردانی کرده است درباره اجرای این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: نمایش «من تا مرز من» که اجرای خود را از ۶ اردیبهشت ماه در تماشاخانه ماه حوزه هنری آغاز کرده روایتگر فضای ذهنی یک سرباز است که سال هاست در مرز شلمچه خدمت می کند.

وی ادامه داد: اتفاق های این نمایش در روز عاشورا و زمانی که برای مدتی مرز بین ایران و عراق باز می شود، رخ می دهد. در همین روز و بعد از باز شدن مرز، دو خانواده ایرانی و عراقی یکی برای زیارت امام حسین (ع) و دیگری برای زیارت امام رضا (ع) از مرز عبور می کنند اما بعد از مدتی مرز بسته می شود و نمی توانند به کشورشان بازگردند. این دو خانواده می خواهند از لب مرز و جایی که سرباز خدمت می کند و میدان مین است عبور کنند. در این نمایش وقایع از زاویه دید سرباز که دچار توهماتی نیز است روایت می شود.

صمیمی عنوان کرد: نمایش رگه هایی از طنز دارد و یک کمدی موقعیت را به نمایش می گذارد. این سرباز با بشکه های نفت کوچک و بزرگ برای خودش مرز درست کرده است و با کاموای قرمز حدود این مرز را تعیین کرده بنابراین طراحی صحنه و فضاسازی نمایش رئالیستی نیست.

وی درباره کارگردانی مشترک با هما پریسان توضیح داد: از آنجا که من نقش اصلی نمایش را هم ایفا می کنم خانم پریسان زحمت اصلی کارگردانی نمایش را برعهده دارد. در زمان تمرین ها در صحنه هایی که من در صحنه تمرین می کردم وی هدایت کار را بر عهده می گرفت و چون خانم پریسان هم یکی از بازیگران نمایش است در صحنه هایی که وی بازی داشت من کارگردانی و هدایت صحنه را بر عهده داشتم. در هر صورت برای آماده سازی کار یکی از ما باید بیرون از صحنه موقعیت نمایش را تحت کنترل می گرفت که این کار با هماهنگی هر دو ما انجام شد و همچنان و در زمان اجرای عمومی اثر نیز ادامه دارد. در تمرین ها هم ما نقطه نظرات مشترکی در کارگردانی داشتیم و ایده هایمان در یک مسیر قرار داشت.

این کارگردان و بازیگر تئاتر درباره استقبالی که تاکنون از این نمایش شده است، گفت: این نمایش در حوزه هنری به صحنه می رود و مخاطبان خاص خودش را دارد و چون هنوز ابتدای سال است به نظرم مردم فعلا علاقه به دیدن نمایش های روی صحنه پیدا نکرده اند و ترجیح می دهند به کارهای عقب افتاده شان برسند. به هر جهت هنوز آنطور که انتظار داشتیم استقبال از نمایش خوب نبوده است که البته امیدوارم در اجراهای بعدی جبران شود.

وی در پایان درباره دیگر فعالیت هایش گفت: اسم گروه نمایش ما «سه، دو، یک» است و به عنوان کار بعدی قرار است نمایش «اگر شبی از شب های تهران مسافری» را برای حضور در جشنواره آیینی سنتی آماده کنیم.

نمایش «من تا مرز من» تا ۷ خرداد ماه ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه مهر حوزه هنری روی صحنه می رود. مرتضی شاه کرم نویسنده این نمایش است و احمد صمیمی، هما پریسان، طاها محمدی، رستا رضوی، وحید عبدالله زاده بازیگران این اثر نمایشی هستند.

دیگر عوامل این نمایش عبارتند از مشاور کارگردان: مرتضی شاه کرم، دستیار کارگردان و برنامه ریز: خشایار پیرعلمی، آهنگساز: علی انوری، طراح صحنه: هما پریسان، رضا منصوری، مدیران صحنه: مصطفی مباشر امینی، دانیال محمودی، طراح گرافیک: محمد جهانی مقدم، مدیر اجرایی: علیرضا شمس، عکاس و فیلمبردار: رضا بهرامی، مشاور زبان عربی: وحید عبدالله زاده، مشاور زبان کردی: طاها محمدی، مشاور گروه: امیرحسین شفیعی.

مصطفی عبداللهی به بخش مراقبت‌های ویژه (I.C.U)‌ بیمارستان پارسیان منتقل شد.

مصطفی عبداللهی، بازیگر و کارگردان محجوب تئاتر ایران که دو ماه گذشته را برای پیگیری درمان روی تخت بیمارستان سپری کرده است به دلیل پیشرفت بیماری و وخیم‌تر شدن وضعیت جسمی به بخش مراقبت‌های ویژه (I.C.U)  بیمارستان پارسیان تهران منتقل شد.

ناهید روزبهانه، همسر این هنرمند و تنها همراه او در تمام روزهای مبارزه با سرطان در منزل و بیمارستان، وخیم شدن وضعیت جسمی این هنرمند را تایید کرده است.

عبداللهی در چند ماه گذشته اظهار علاقه کرد نمایش «در اعماق» نوشته ماکسیم گورکی را روی صحنه ببرد که با پیگیری‌ اهالی رسانه و مسئولان اداره کل هنرهای نمایشی و مجموعه تئاتر شهر شرایط این اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر فراهم شد.

این بازیگر و کارگردان تئاتر که چند سال است با سرطان خون دست و پنجه نرم می‌کند امیدوار بود بعد از پشت سر گذاشتن دوره اخیر شیمی درمانی و دیالیز شرایط بهتری برای حضور مجدد در سالن‌های نمایش پیدا کند.