انتقاد مختاباد و جمالی از ادغام ارکسترها، تقدیم تصنیف «سالار عقیلی» به «استاد لطفی» و کناره‌گیری احمدی‌نژاد

گروه موسیقی، علی رهبری طی آخرین نشست خبری خود درباره شرایط ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی مسائلی چون رفع دغدغه‌های مالی نوازندگان،فعالیت وسیع ارکسترهای کشور، فعالیت‌های جهانی ارکستر سمفونیک و حضور نوازندگان بزرگ کشور در ارکستر را مطرح کرد اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی، دسترسی به چنین مسائلی کمی غیرممکن است.

به گزارش بولتن نیوز، نگاهی به حواشی و مسائل ارکستر سمفونیک ملی ایران و احتمالی تعطیلی ارکسترهای خصوصی، انتقاد «عبدالحسین مختاباد» عضو شورای شهر تهران از ادغام 2 ارکستر سمفونیک و ملّی،  واکنش مدیر اجرایی ارکستر سمفونیک ملی به حواشی، انتشار تصنیف «آینه شکسته» با صدای «سالار عقیلی» تقدیمی به استاد لطفی، فروش تمام 900 بلیت کنسرت «پالت» تنها در 60 دقیقه، کناره‌گیری «آرین احمدی‌نژاد» از ارکستر ادغام شده و درنهایت انتقاد «کیوان میرهادی» از وضعیت دانشکده‌های موسیقی، سرخط اخبار «بولتن موسیقی» امروز سیزدهم اردیبهشت ماه را تشکیل می دهند.

علی رهبری طی آخرین نشست خبری خود درباره شرایط ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی مسائلی چون رفع دغدغه‌های مالی نوازندگان،فعالیت وسیع ارکسترهای کشور، فعالیت‌های جهانی ارکستر سمفونیک و حضور نوازندگان بزرگ کشور در ارکستر را مطرح کرد اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی، دسترسی به چنین مسائلی کمی غیرممکن است.

طبق گفته علی رهبری قرار بود تا مایسترهای ارکستر سمفونیک مبلغی نزدیک به 4 میلیون و نیم به عنوان حقوق ماهیانه دریافت کنند و این حقوق برای نوازندگان درجه c ارکستر تا مبلغ 2 میلیون و نیم کاهش یابد اما شواهد نشان می‌دهد چنین آماری چندان مطابق با واقعیت نیست. در قراردادهای ارکستر سمفونیک ملی ایران که به تازگی به نوازندگان ارائه شده؛ نوازنده درجه c ارکستر 1 میلیون و نیم حقوق ماهیانیه دریافت می‌کند و این مبلغ برای ارکستر مایسترها تا مبلغ 2 میلیون و 700 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند.

نکته دیگری که در این قرارداد قابل توجه است؛ ساعات کاری طرف دوم قرارداد برای تمرین، ضبط صوتی و تصویری و اجراست. نوازندگان طبق قراردادی که بنیاد رودکی و مدیر هنری ارکستر تنظیم کرده، موظف به 40 ساعت تمرین در هفته هستند. درحالی‌که علی رهبری درباره زمان تمرین ارکستر گفته بود: حقوقی که برای نوازندگان درنظر گرفه شده برای 132 ساعت تمرین در ارکستر، ضبط اجرای صوتی و تصویری و برگزاری کنسرت‌ها طبق برنامه ارائه شده است، این قرارداد نشان از نزدیک 170 ساعت تمرین در ماه دارد. از نکات عجیب قرارداد ارکستر سمفونیک ملی ایران عقد قراردادهای یک‌ماهه به‌جای قراردادهای 6 ماهه است. در این شرایط آیا به راستی ارکستر سمفونیک ملی ایران احیا شده است؟ و آیا نوازندگان ارکستر چشم‌اندازی مقابل خود می‌بینند؟

فارغ از مسائل مالی، عجیب‌ترین نکته‌ای که در قرارداد وجود دارد؛ فعالیت طرف دوم قرارداد با دیگر گروه‌های هنری با اجازه کتبی بنیاد رودکی است. طبق این قرارداد نوازندگان ارکستر سمفونیک تنها سرباز ارکستر سمفونیک ملی ایران خواهند بود و دیگر امکان فعالیت در ارکسترهای خصوصی را ندارند.

شنیده‌ها از تعطیلی فعالیت ارکسترهای خصوصی خبر دارد. به نظر می‌رسد مدیر هنری ارکستر سمفونیک ملی ایران و بنیاد رودکی درنظر دارند تمام ارکسترهای کشور زیرنظر سازمان بزرگ ارکسترها فعالیت کنند البته طبق تبصره 3-18 که در قرارداد آمده است، نوازندگان ارکستر سمفونیک دیگر امکان فعالیت در ارکسترهای خصوصی را ندارند و این مسئله موجب می‌شود، خواه‌ناخواه تمام ارکسترهای کشور رو به تعطیلی رود.

حواشی ایجاد شده در ارکستر سمفونیک ملی ایران تاکنون موجب شده تا پدرام فریوسفی، آیدین احمدی‌نژاد، ارسلان کامکار، علی جعفری پویان و نیلوفر محبی از ارکستر خداحافظی کنند.

پدرام فریوسفی پیشتر طی گفت و گویی، درباره اصلی‌ترین علت خداحافظی خود از ارکستر گفته است: مهم‌ترین دلیلی که باعث خداحافظی من از ارکستر شد، مسائل مالی است. ضمن آنکه کسی که به‌عنوان ارکستر مایستر انتخاب می‌شود، باید حقوق و اختیاراتی، صرف‌نظر از مسایل مالی داشته باشد اما آقای رهبری این مساله را برنمی‌تابند.

او درباره خداحافظی ارسلان کامکار از ارکستر نیز اظهارداشت: اجازه دهید از طرفِ ایشان بگویم اگر شرایط مهیاتر بود، ایشان همچنان به فعالیتِ خودشان ادامه می‌دادند، چون آقای کامکار سال‌های زیادی از عمرِ خودشان و همچنین فعالیتِ موسیقایی‌شان را در این ارکستر صرف کردند و علاقه‌ی بسیار زیادی به ارکستر داشتند.

در این شرایط سوال این است که چرا بنیاد رودکی، معاونت هنری وزارت ارشاد و مدیر هنری ارکستر سمفونیک ملی ایران با ارائه آمارهای دروغ و ارائه قراردادهای ناعادلانه، سعی بر تخریب شرایط موسیقی کلاسیک و تمامیت‌خواهی در ایران دارند؟ خداحافظی دو مایستر ارکسر سمفونیک و به تعطیلی رفتن ارکسترهای خصوصی کشور، حاصل اقدامات اخیر این نهاد و برخی اشخاص است.

درحالی‌که ارکستر سمفونیک ملی ایران نمی‌تواند مطالبات ساده نوازندگان را فراهم سازد، چرا سولیست‌های بین‌المللی با هزینه‌های بسیار به کشور دعوت می‌شوند؟ شنیده‌ها حکایت از حضور ارکستر برلین در ایران دارد اما آیا وقتی نوازندگان ارکستر سمفونیک ملی ایران وضعیتی نامناسب را از نظر مالی تجربه می‌کنند، حضور ارکسترها و سولیست‌های بین‌المللی لازم است؟ آیا علی رهبری بازیچه ساخت ویترینی زیبا برای ارکستر سمفونیک ملی ایران قرار گرفته است؟

بهرام جمالی با بیان اینکه به زودی بیانیه‌ای از سوی بنیاد فرهنگی هنری رودکی پیرامون حاشیه‌های پیش آمده ارکستر سمفونیک ملی ایران منتشر خواهد شد، توضیح داد: طی روزهای اخیر من از رسانه‌ها متوجه شدم که حاشیه‌هایی همچون انتقاد نوازندگان از قراردادهای مالی و همچنین اخراج آنها از سوی مدیر هنری ارکستر به وجود آمد که لازم است توضیحاتی را پیرامون این اتفاقات ارائه دهم.

وی افزود: آن چیزی که مربوط به مسائل داخلی ارکستر از جمله تمرین، کیفیت اجرا و حضور هنرمندان در این مجموعه موسیقایی می‌شود، به طور حتم مربوط به مدیر هنری است و من نمی‌توانم در مورد آن دخالت کنم اما تا آنجایی که می‌دانم گویا دلیل کنار گذاشتن تعدادی از دوستان هنرمند از مجموعه ارکستر سمفونیک ملی، موضوع نظم و انضباط و نحوه حضور آنها در طول تمرین‌ها و اجراهاست که گویا با تاخیر اتفاق افتاده و منجر به ناراحتی آقای رهبری شده است که در نهایت تصمیم به خروج تعدادی از آنها گرفته شد.

مدیر اجرایی ارکستر سمفونیک ملی ایران در پاسخ به این سؤال که آیا برخورد و رفتار مدیر هنری ارکستر با تعدادی از نوازندگان منجر به کناره‌گیری آنها شده است یا خیر؟ تأکید کرد: من قطعیت ماجرا را نمی‌دانم چرا که در طول تمرینات حضور نداشتم و فکر می‌کنم آقای رهبری باید پیرامون فضای پیش آمده،‌ توضیحات خودش را بدهد. آن چیزی که پیرامون این فضا اطلاع پیدا کردم، نشات گرفته از دو نکته است که یکی به عدم توانایی نوازنده از دیدگاه آقای رهبری مربوط می‌شود و دیگری بحث حضور و تاخیر آنها در فضای اجرایی برنامه است که موجب ایجاد حاشیه‌های این چنینی شده است.

جمالی با اشاره به شکایت برخی از نوازندگان درباره میزان قراردادهای مالی‌شان در ارکستر، تصریح کرد: بعد از اینکه در نشست خبری ارکستر رقم قراردادها رسانه‌ای شد، میزان عددهایی که اعلام شد مقداری شبهه‌برانگیز بود. در این رابطه باید بگویم وقتی فردی در جایی استخدام می‌شود، میزان عدد ناخالص دریافتی او بدون در نظر گرفتن مواردی چون بیمه، سنوات و مالیات مطرح می‌شود. به عنوان نمونه ما در ارکستر سمفونیک سمفونی ملی ایران نوازنده‌ای داریم که «خالص» دریافتی او رقمی بین یک و نیم میلیون تا یک میلیون و 600 هزار تومان در نظر گرفته شده است. در حالی که به طور کلی می‌توان گفت «میانگین ناخالص» نوازندگان ارکستر با در نظر گرفتن مواردی که به آن اشاره کردم، 2.5 میلیون تومان خواهد بود که این موضوع شبهاتی را ایجاد کرد.

مدیرعامل بنیاد فرهنگی و هنری رودکی گفت: من باز هم تاکید می‌کنم که آن میزانی که در نشست خبری آخر آقای رهبری به عنوان رقم قراردادها اعلام و باعث ایجاد شبهاتی شد، میانگین هزینه‌های ناخالص پرداختی است که به هر نوازنده پرداخت می‌شود. البته پیرامون این ماجرا و اتفاقاتی که اخیرا افتاده، به زودی بیانیه صادر خواهد شد و ما در این رابطه به صورت مشروح، مواضع خود را اعلام خواهیم کرد؛ ضمن اینکه برنامه‌ریزی‌هایی شده تا به زودی نشست خبری با حضور مدیریت هنری ارکستر سمفونیک ملی و به احتمال فراوان معاونت هنری وزارت ارشاد برگزار شود تا به شبهات مطرح شده، پاسخ لازم را بدهد.

گروه موسیقی پالت ظرف کمتر از یک ساعت تمام بلیت‌های کنسرت 15 و 16 اردیبهشت را فروخت.

این گروه که به زودی دومین آلبوم رسمی خود را با نام «شهر من بخند» منتشر می‌کند، تصمیم دارد قبل از انتشار آلبوم، کنسرتی با همین نام در تالار وحدت برگزار کند. اولین اجرای این گروه پاپ تلفیقی در تالار وحدت قرار است با طراحی صحنه سیامک احصایی به شکلی متفاوت اجرا شود.

در این اجرا اعضای گروه پالت متشکل از روزبه اسفندارمز (کلارینت)، کاوه صالحی (گیتار)، مهیار طهماسبی (ویولنسل)، داریوش آذر (کنترباس) و امید نعمتی (خواننده) به همراه امین طاهری (درامز) و سردار سرمست (پیانو، آکاردئون و ملودیکا) در دوبخش به اجرای قطعاتی از آلبوم‌های «آقای بنفش» و «شهر من بخند!» می‌پردازند.

طرح بهای بلیت‌های کنسرت به شرح زیر است:

همکف، ردیف ١ تا ۵: ١۲٠.٠٠٠ تومان

همکف، ردیف ۶ تا ۱۰: ١٠٠.٠٠٠ تومان

همکف، ردیف ۱۱ تا ۲۰: ۹٠.٠٠٠ تومان

بالکن یک: ۷۵.٠٠٠ تومان

بالکن دو: ۶۰.٠٠٠ تومان

گروه پالت در سال گروه موسیقی پالت در سال۱۳۸۹ تشکیل شد. تا آن زمان هرکدام از اعضای گروه به‌‌صورت مستقل به فعالیت در زمینه‌ی موسیقی می‌پرداخت. در خرداد ۱۳۹۱ اولین اجرای گروه پالت در مجموعه‌ی گالری محسن برگزار شد که با استقبال بسیاری مواجه شد. به دنبال این اجرا اعضای گروه فعالیت خود را برای برگزاری کنسرت‌های بزرگ و انتشار آن متمرکز کردند که نهایتا در آبان همان سال اولین اجرای رسمی این گروه در برج آزادی روی صحنه رفت و آلبوم «آقای بنفش» اولین اثر این گروه در اسفند سال ۹۱ به بازار عرضه شد. «آقای بنفش» با فروش بیش از ۸۰ هزار نسخه، استقبال بیش از حد انتظاری را رقم زد و موج محبوبیت گروه پالت، موجب برگزاری کنسرت‌های متعدد گروه در شهرهای دیگر ایران و چند شهر اروپایی شد.

این گروه در طول سال‌های ۹۲ و ۹۳  در کنار اجرای کنسرت در ایران و کشورهای دیگر به آماده‌سازی و ضبط آلبوم جدید خود پرداخت. آلبوم «شهر من بخند» پس از ماه‌ها تلاش گروه در استودیو کرگردن تهران، مراحل نهایی مسترینگ خود را در استودیوی ابی‌رود لندن به پایان رساند تا در روزهای پایانی اردیبهشت ماه به بازار عرضه شود. اعضای گروه و عوامل تولید آلبوم «شهر من بخند» معتقدند این آلبوم فضای کاملا متفاوتی با آلبوم پیشین دارد و فصل نوینی در فعالیت‌های این گروه به حساب می‌آید.

آیدین احمدی‌نژاد یکی از نوازندگان اصلی ارکستر سمفونیک تهران که این روزها با عنوان جدید ارکستر سمفونیک ملی ایران معرفی شده درباره دلایل کناره‌گیری خود از این ارکستر ادغام شده، گفت: من یک بار بین سالهای ۷۸ تا ۸۴ در ارکستر سمفونیک تهران به عنوان نوازنده حضور داشتم و بعد از این چند سالی که در ارکستر بودم به دلایل مختلف از جمله تاسیس ارکستر «پارسیان» از مجموعه ارکستر سمفونیک تهران خارج شدم. البته بعد از این مدت و طی سالهایی که ارکستر به فعالیت خود ادامه می داد تماس هایی برای حضورم گرفته می شد و من با توجه به فضای کاری که در آن قرار گرفته بودیم، تمایلی به بازگشت نداشتم.

وی ادامه داد: از زمانی که اخباری مبنی بر احیای ارکستر سمفونیک تهران و بازگشت استاد علی رهبری در رسانه ها منتشر شد، من نیز که خاطرات بسیار خوبی در استانبول ترکیه با این هنرمند ارزشمند داشتم، از حضور وی در ایران برای مدیریت هنری و رهبری ارکستر سمفونیک تهران بسیار خوشحال شدم کما اینکه ایشان از جمله هنرمندان ایرانی است که در طول چندین سال گذشته به عنوان یک هنرمند بین المللی در کیفیتی بسیار بالا به دنیای موسیقی معرفی شده است. به همین جهت من نیز بعد از تماس هایی که گرفته شد، تصمیم گرفتم در ارکستر سمفونیک تهران که برایم یک برند معتبر است به عنوان نوازنده حضور داشته باشم اما متاسفانه به دلیل شرایطی که به لحاظ حرفه‌ای طی هفته‌های اخیر با آن مواجه شدم، تصمیم گرفتم تا از این مجموعه موسیقایی کناره گیری کنم. می توانم بگویم که از شنبه هفته گذشته دیگر فعالیتی در ارکستر سمفونیک تهران ندارم.

این نوازنده ویولن‌سل با تاکید بر این نکته که کناره‌گیری وی از ارکستر سمفونیک تهران صرفا به خاطر مسائل حرفه‌ای بوده است، بیان کرد: بدون هیچ تردیدی می گویم که استاد علی رهبری از نام‌آوران موسیقی کشور ما در عرصه های بین المللی است که حضور در کنار وی برای من تجربه بسیار ارزشمندی است. به همین جهت تاکید می کنم که کناره‌گیری من از ارکستر سمفونیک تهران به خاطر مسائل شخصی‌ام با این هنرمند نبوده و نیست. معتقدم مسائلی در ارکستر وجود دارد که همگی آن‌ها به طور مستقیم مربوط به آقای رهبری نمی‌شود و این نکته ای است که لازم است به آن اشاره کنم. البته در این چند مدت افرادی بودند که به خاطر دلخوری از ایشان مجموعه را ترک کردند اما کناره‌گیری من فقط به دلایل حرفه ای است که انجام کار را برای من مشکل کرده بود.

سرپرست ارکستر «پارسیان»با بیان اینکه متاسفانه در فضایی که طی این مدت مشغول به فعالیت بودیم، قراردادی متناسب با حجم کار و برنامه های ارایه شده توسط مدیر هنری تهیه و ارایه نشد، اظهار کرد: این در حالی است که من بارها و بارها به این نکته تاکید داشته و دارم که ارکستر سمفونیک تهران برای من مانند یک برند معتبر و ارزشمندی است که هم حضور در آن باعث افتخار هر هنرمندی است و هم فضای خوبی برای ارائه یک کار با کیفیت است. در عین حال قضایایی چون ماجرای ادغام شدن ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک تهران برای من واقعا قابل هضم نبود. چراکه حضور در ارکستر ملی با محتوایی که قرار است به مخاطب ارائه شود با وجودی که من سابقه حضور در این مجموعه را هم دارم، در تخصص من نیست.

وی متذکر شد: دوستان و سیاستگذاران ارکستر باید به این نکته واقف باشند که موسیقی ملی فضای خاص خود را می خواهد که باید هر نوازنده متناسب با علاقه و البته تخصصی که با آن فضا دارد در ارکستر حضور داشته باشد. البته شاید چنین مواردی مستقیما به آقای رهبری مربوط نشود اما به هر حال نکاتی است که باعث نارضایتی برخی از نوازندگان شده و مسئولان ارکستر باید به حال آن فکر دیگری کنند.

احمدی‌نژاد با اشاره به استعفا و کناره گیری برخی دیگر از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران از جمله ارسلان کامکار و علی جعفری پویان توضیح داد: قطعا من نمی توانم از زبان و دیدگاه این عزیزان صحبت کنم که چرا از حضور در ارکستر سمفونیک تهران کناره گیری کردند. اگر بخواهم دیدگاه خودم را درباره انصرافم از ارکستر بیان کنم و البته تاکید کنم که دلیل کناره گیری من اعتراض به چیزی نبوده است، برای من هنگامی ارکستر تشکیل می‌شود که رابطه کاری یک نوازنده بر اساس قراردادی منصفانه، او را به انجام کار تخصصی خود در قالب یک آیین نامه ملزم کند. نهادهایی مانند هیات امنای ارکستر، شورای فنی و مدیر هنری همه در کنار هم و با یک وزن می‌توانند این سیستم را جلو ببرند. شاید قصد بر این است که در آینده به این موارد هم فکر شود و امیدوارم با توجه به تجربه جناب رهبری این کارها صورت بگیرد.

وی تصریح کرد: اصولا دارا بودن سیستمی یکپارچه در ارکستری مانند ارکستر سمفونیک تهران، بهترین روش برای پیشگیری از تنش هاست؛ موضوعی که متاسفانه ما در این مجموعه به آن نرسیدیم در حالیکه باید به این نکته واقف بود که جمع کردن یک عده هنرمند صاحب‌نام در کنار هم برای حضور در یک ارکستر کار سختی نیست و هر کسی می تواند چنین کاری را انجام دهد. بنابراین بهتر است از زاویه دیگری به ماجرای ارکستر سمفونیک تهران نگاه کنیم. اتفاقا من بر این باورم تنها حسن ارکستر سمفونیک تهران در دوره جدید، همین حضور آقای رهبری است که با سابقه خوبی که در عرصه‌های بین‌المللی دارد امیدوارم سرمنشا خدمات خوبی در عرصه موسیقی ارکسترال باشد.

این هنرمند و نوازنده ارکستر سمفونیک تهران توضیح داد: البته به اعتقاد من اگر رهبران قبلی ارکستر سمفونیک تهران هم حتی بخشی از اختیارات آقای رهبری را داشتند، ما زودتر از اینها شاهد بازگشایی ارکسترها بودیم. متاسفانه برخی از مدیران فقط به هنرمندانی مانند آقای منوچهر صهبایی مسئولیت داده بودند اما اختیاری به وی ندادند که بتواند به راحتی کارهای مورد نظر ارکستر سمفونیک تهران را انجام دهد. در واقع می توان گفت در اینجا فقط به آقای رهبری این امکانات را داده‌اند ولی با این وجود ظاهرا موانع و مشکلات قبلی همچنان پابرجاست. یکی از همین موارد، مسائل مالی قضیه است که با توجه به فشار کاری که اتفاقا با ادغام ارکسترها انجام گرفته، اصلا مناسب با شرایط نوازندگان نیست.

سرپرست ارکستر «پارسیان» با اشاره به رقم اعلام شده دستمزدهای نوازندگان ارکستر در نشست خبری اخیر علی رهبری گقت: اساسا علاقه‌مند به ارائه مدرک در چنین فضایی نیستم اما رقمی که در قالب رقم دریافتی کف و سقف دستمزدها در نشست خبری اعلام شد، اصلا درست نیست و بهتر بود رقم واقعی ماجرا به خبرنگاران اعلام می شد. نکته دیگری که در یکی از بندهای همین قرارداد ارائه شده به ما، نحوه کار در دیگر ارکسترها بود. به این معنا که برای حضور در مجموعه ها و برنامه های دیگر باید اجازه می گرفتیم که این موضوع به نظر من با توجه به رقم دستمزدها یک تمامیت خواهی  و یک تمرکز گرایی عجیب و غریب است.

احمدی‌نژاد در ادامه صحبت‌های خود گفت: با در نظر گرفتن تمام سلیقه های موجود، تمام حسن و امتیاز ارکستر به لحاظ فنی حضور آقای رهبری است اما امیدوارم این حمایت هایی که از ایشان انجام می‌شود باقی بماند تا برنامه ها طبق برنامه‌ای که او برای ارکسترهای ادغام شده در نظر گرفته، به درستی هدایت شود. البته برخی ها می‌گویند دلایل حاشیه هایی که برای ارکستر به وجود آمده، نوع رفتار و برخورد آقای رهبری با نوازندگان حین تمرین است. من به فضای شخصی ماجرا کاری ندارم اما معتقدم که باید جدیت را در فضای تمرین ارکسترها پذیرفت چراکه اگر نظم و انضباط و دیسیپلینی در این فضاها وجود نداشته باشد ارکستر دچار آسیب های فراوانی می شود که تصور می کنم نوازندگان ارکستر نیز به این موضوع کاملا واقف هستند. البته زمان هم هنوز آنقدر نگذشته که هنرمندان با نوع اخلاق آقای رهبری که فکر می کنم برگرفته از نظم و انضباط ارکسترهای اروپایی است، آشنا شوند. من فضای جدی استاد رهبری را می پسندم ولی معتقدم و فکر می کنم همه نوازندگان ارکستر نیز با من هم نظر باشند که این سخت گیری‌ها نباید به فضای ترس و واهمه تبدیل شود و مطمئن باشید جدیت در کار برای من و تمامی نوازندگان گروه مهم است.

وی در ادامه سخنان خود یادآور شد: بازگشت من به ارکستر سمفونیک تهران برای خودم بسیار سخت بود چراکه من اصولا شخصیت گزیده کاری هستم و البته منتی هم برای این حضور نداشته و ندارم. این تصمیم شخصی خودم بود که با علاقه و اشتیاق آن را انجام دادم اما متاسفانه انتظارات حرفه ای من برآورده نشد. مثلا با وجود اینکه مخاطبان از فضای کنسرت‌های اجرا شده راضی بودند اما باید بگویم شخصا از نظر کیفی نیز توقع متفاوتی در این خصوص داشتم.

این نوازنده ویولن‌سل در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: من لازم است در اینجا انتقادی هم به دوستان رسانه‌ای داشته باشم که در این مدت به شایستگی در کنار ارکستر سمفونیک تهران قرار گرفتند اما نکته ای در این بین وجود دارد، اینکه اغلب دوستان رسانه ای به نسل های دیگری که پیش از این ارکستر در ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند و انصافا آثار بسیار ارزشمندی را به مخاطب ارائه کردند توجهی نداشته و فقط به این ارکستر فعلی نگاه کردند. گویی آن مجموعه هایی که قبلا به عنوان ارکستر سمفونیک تهران برای مخاطبان آثاری را اجرا می کردند، همگی مجموعه هایی بی کیفیت و بی‌ارزش بودند و حالا ارکستر سمفونیک فعلی است که از همه مجموعه های قبلی بهتر و برتر است. باور کنید اصلا اینطور نبوده و دوستان منتقد و رسانه ای نباید گذشته ارکستر سمفونیک تهران را نادیده بگیرند. لازم نیست برای تایید چیزی به تکذیب و انکار گذشته آن بپردازیم.

احمدی نژاد با اشاره به اینکه عزیزان رسانه‌ای بدانند بزرگانی در ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند که بسیار حرفه ای می نواختند و انصاف نیست خدمات و هنر آن‌ها را به این راحتی فراموش کرد، متذکر شد: من از همه پژوهشگران، منتقدان و رسانه ها می‌خواهم جستجوهای خود پیرامون ارکسترها را فقط معطوف به جستجوهای اینترنتی نکنند چراکه نگاه سطحی به فعالیت ارکسترها در زمانی که تعطیل نبودند، واقعا اجحاف به حق آنهاست. اینکه بیاییم و طوری وانمود کنیم که بعد از انقلاب همه ارکسترها بد بودند و حالا این ارکستر است که بهتر و برتر از دیگر مجموعه های قبلی است، بی انصافی محضی است که نباید به راحتی از آن عبور کرد. شما اگر کمی تحقیق بیشتری کنید خواهید دید، زمانی طولانی غذای موسیقی کلاسیک کشور را همین ارکستر سمفونیک تهران تامین می کرد. حتی در زمینه موسیقی ملی نیز این گونه بود که البته حالا متاسفانه با ادغام آن شرایط فرق کرده است.

وی در بخش پایانی صحبتهای‌اش یادآور شد: من نمی خواهم قضایای مربوط به کناره گیری خود را معطوف به یک اعتراض بیهوده کنم اما بازهم تاکید می کنم این تمرکز گرایی برای ادغام ارکسترها آن هم به یکباره برای من غیر عادی است که شخصا این روش را نمی پسندم. مگر استاد فرهاد فخرالدینی زمانی که در ارکستر ملی بودند برنامه های خود را بی کیفیت اجرا می کرد که حالا می گویند با ادغام می خواهیم کارها با کیفیت اجرا شود؟ ببینید به اعتقاد من در یکسری از برنامه‌ریزی‌ها و نامگذاری‌ها باید یک تجدید نظر اساسی صورت گیرد چرا که برخی از دلخوری ها و حاشیه ها از همین جنس تصمیم گیری‌ها شروع می‌شود. من همچنان به مجموعه ارکستر سمفونیک تهران احترام قائلم و قلبا آرزو می کنم شرایط به سمتی هدایت شود که همه چیز در بهترین شرایط ممکن قرار داشته باشد.

کیوان میرهادی(آهنگساز و استاد سابق دانشکده موسیقی دانشگاه تهران و هنرستان موسیقی) درباره شرایط تدریس موسیقی در دانشگاه‌ها گفت: برای بررسی شرایط دانشگاه‌ها می‌توانیم ابتدا نگاهی به هنرستان‌های موسیقی داشته باشیم. واقعیت این است که سطح فارغ‌التحصیلان هنرستان‌ها به‌قدری بالاست که دانش‌آموزان وقتی به دانشکده‌های موسیقی می‌آیند؛ هیچ علم جدیدی به آن‌ها افزوده نمی‌شود زیرا دانشگاه هیچ مطلبی برای ارائه به دانشجویان ندارد. البته این بدان معنا نیست که علم دیگری وجود ندارد؛ بلکه مسئله شرایط نامناسب تدریس در دانشگاه است.

میرهادی با تشریح شرایط هنرستان‌های موسیقی؛ گفت: وقتی دانش‌آموزی که از هنرستان موسیقی در سن 18 سالگی فارغ‌التحصیل می‌شود؛ به راحتی می‌تواند به ارکستر سمفونیک، ارکستر اپرا و یا ارکستر صدا و سیما بپیوندد. در این شرایط؛ دانشگاه‌های موسیقی چه مطلبی به دانش‌آموز اضافه می‌کنند؟ واقعیت این است که دانشگاه موسیقی بیشتر برای کسانی که دانش‌آموز موسیقی نبودند یا تنها به دنبال مدرک دانشگاهی موسیقی هستند؛ مفید است.

این مدرس گیتار کلاسیک؛ ضمن اظهار تاسف از راکد بودن دانشجویان موسیقی در ایران؛ بیان کرد: در شرایط فعلی دانشجویان هیچ تلاشی برای یادگیری ندارند و صرفا به فکر وقت گذرانی و نواختن موسیقی‌های پاپ هستند. اساتید با دانشجویان کنار می‌آیند و ما شاهد فضایی راکد در عرصه تدریس آکادمیک موسیقی هستیم.  دانشجویان فوق‌لیسانسی در دانشکده موسیقی می‌بینیم که با معدل بیست فارغ‌التحصیل شده‌اند. آیا واقعا چنین معدلی برای یک دانشجوی موسیقی ممکن است؟

میرهادی درباره محدودیت‌ رشته‌های موسیقی در ایران نیز گفت: تفکر کلاسیکی که در فضای آکادمیک موسیقی حاکم است؛ موجب شده موسیقی راک یا جز امکان تدریس آکادمیک نداشته باشند. موسیقی جز تاکنون سیستماتیزه نشده و دارای متد تدریس نیست. این شرایط موجب شده به‌طور مثال وقتی نوازنده‌ی گیتار فلامینکو به دانشگاه می‌آید فضایی برای آموزش نداشته باشد و ناچار به نوازندگی گیتار کلاسیک بپردازد.

مدرس سابق دانشکده موسیقی دانشگاه تهران به شرایط پذیرش دانشجو در دانشگاه‌های نیز اعتراض کرد و اظهار داشت: دانشگاه‌های موسیقی در ایران برای پذیرش دانشجو در دو بخش آزمون برگزار می‌کنند که شامل آزمون عملی موسیقی و کنکور سازمان سنجش است. متاسفانه تاثیری که کنکور بر پذیرش دانشجو می‌گذارد؛ به اندازه‌ای رسیده است که بسیاری از متقاضیان ورود به دانشگاه وقتی نزد من می‌آیند؛ با وجود سابقه کوتاه نوازندگی‌شان؛ به آزمون سازمان سنجش امیدوارند. این مسئله باعث می‌شود سطح دانشجویان دانشگاه نیز نزول پیدا کند.

او ادامه داد: ما معلمان بی‌نظیری در کشور داریم که به دلیل ناآگاهی کنار گذاشته شده‌اند. بسیاری از معلمان فعلی دارای مدرک موسیقی نیستند اما شرایط موسیقی را سامان دادند. کنار گذاشتن معلمینی که مدرک مرتبط ندارند از عواملی‌ست که موجب عدم حضور اساتید حرفه‌ای در دانشگاه می‌شود.

میرهادی با تاکید بر اینکه این روزها واژه‌ی استاد وجهه خود را از دست داده؛ اظهار داشت: ما در تهران صدها آموزشگاه موسیقی داریم که مدرسان بسیاری در آن فعالیت می‌کنند. بخش عظیمی از فعالیت‌های آموزشگاه‌ها به شدت سطحی‌ست اما مدرسان نام خود را استاد می‌گذارند.

وی افزود: شرایط تدریس در دانشگاه با آموزشگاه بسیار متفاوت است. درست است که ما به تعداد آموزشگاه‌های موسیقی استاد نداریم اما واقعیت این است که همه‌ی آموزشگاه‌ها هم نیاز به استاد موسیقی ندارند چون مراجعه‌کنندگان و هنرجویان موسسه‌ها برنامه دقیقی برای آینده موسیقایی خود ندارند. 

این آهنگساز به شرایط آموزشگاه‌های موسیقی در ایران نیز اعتراض کرد و گفت: در تهران 98 درصد آموزشگاه‌ها مشغول تدریس موسیقی پاپ هستند چون تدریس موسیقی کلاسیک بازخورد مالی ندارد. جالب اینجاست که حتی اگر مدرسی تصمیم به تدریس موسیقی کلاسیک بگیرد هم؛ مدیر آموزشگاه چنین اجازه‌ای نمی‌دهد. درواقع آموزشگاه‌ها با برچسب تدریس موسیقی کلاسیک مشغول به تدریس موسیقی پاپ هستند.

او ادامه داد: بسیاری از آموزشگاه‌های ما تنها در تابستان شاگرد دارند زیرا مراجعه‌کنندگان و مدیران آموزشگاه هم برنامه خاصی برای تحصیل و تدریس موسیقی ندارند. وقتی نگاهی به تعداد دانشجویان فصل زمستان و تابستان در یک آموزشگاه بیاندازید؛ متوجه می‌شوید اغلب هنرجویان برنامه‌ی خاصی برای تحصیل موسیقی ندارند.

میرهادی در پایان گفت: مهمترین عاملی که در کیفیت تدریس تاثیرگذار است؛ حضور اساتید حرفه‌ای و باسابقه است. اساسا دانشجویان سطح علمی یک آکادمی را تعیین نمی‌کنند بلکه اساتید هستند که می‌توانند باعث بالارفتن سطح علمی دانشگاه شوند. اگر اساتید شاخصی در دانشگاه‌ها و فضاهای آکادمیک حضور پیدا کنند؛ تعادل مناسبی میان هنرستان، آموزشگاه و دانشکده موسیقی ایجاد می‌شود.

انتهای پیام/