پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات سنای آمریکا تاثیری بر مذاکرات هسته ای با ایران ندارد

این درحالیست که براساس گزارش خبرنگار بولتن نیوز، پیروزی جمهوریخواهان هیچگونه تاثیری بر روند مذاکرات هسته ای آمریکا با ایران ندارد و فقط یک قدرت چانه زنی در مقابل و برای دولت اوباما در موضوع پرونده هسته ای ایران ایجاد می کند و دولت اوباما سعی خواهد کرد که به بهانه حضور جمهوریخواهان، نظر ایران را برای امتیازات و توافق جلب کند.
 
به گزارش بولتن نیوز، با گرم تر شدن کمپین های انتخاباتی انتخابات میان دوره ای ماه نوامبر کنگره، چشم انداز به اکثریت رسیدن جمهوریخواهان در کنگره قوی تر شده است. منابع معتبر پیش بینی های متفاوتی در مورد شدت این پیروزی منتشر کرده اند. نیویورک تایمز احتمال پیروزی جمهوریخواهان را 64 درصد اعلام کرده و واشنگتن پست نیز این شانس را 93 درصد دانسته است. مجلس نمایندگان اکنون دست جمهوریخواهان است و به احتمال زیاد انتخابات میان دوره ای ماه آینده نیز آن را تغییر نخواهد داد. به نظر می رسد که در آینده نزدیک بلندگوی جمهوریخواهان بسیار قوی تر خواهد شد.

 تلویزیون اینترنتی Real News در برنامه ای به تاثیر پیروزی جمهوریخواهان بر مذاکرات هسته ای با ایران پرداخته است. با نزدیک تر شدن ضرب الاجل مذاکرات در پایان ماه نوامبر، تحولات مربوط به مذاکراتی که از یک سال پیش شروع شده است سرعت گرفته است و این مذاکرات به یکی از مباحث داغ رسانه ها تبدیل شده است. در ادامه متن سخنان افراد حاضر در این برنامه تقدیم می گردد:

ویلکرسون، رییس سابق ستاد وزارت خارجه آمریکا در دوران کالین پاول: اگر سوال این باشد که در صورت پیروزی جمهوریخواهان چه چیزی تغییر خواهد کرد، من فکر می کنم که ایران یکی از مهمترین مسائل خواهد بود، حداقل در بازه کوتاه مدت.

هجز، مجری: لارنس ویلکرسون یک سرهنگ بازنشسته ارتش و رییس سابق ستاد وزارت خارجه است. وی می گوید که پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات مجلس سنا موجب به خطر افتادن پیشرفت های حاصل شده در مذاکرات هسته ای با ایران می شود.

ویلکرسون: افرادی در حزب جمهوریخواه و در حزب دموکرات هستند، مانند رابرت منندز در کمیته روابط خارجی سنا، که به دلایل مختلف با مذاکرات هسته ای با ایران مخالف هستند. و این باعث می شود که سنا که بخشی قدرتمند تر کنگره در مورد این نوع توافق هاست، دلایل و هواداران و توان بیشتری در مخالفت با رییس جمهور در مورد این مسائل داشته باشد.

هجز: فاز کنونی مذاکرات در ماه نوامبر سال گذشته شروع شد زمانی که آمریکا و ایران، به همراه اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل و آلمان، که گروه 5+1 نامیده می شوند بر سر یک قرارداد مقدماتی و موقت توافق کردند. این توافقنامه موقت از ایران می خواهد که برنامه هسته ای خود را به عقب براند تا در ازای آن تحریم ها به صورت تدریجی لغو شوند.

کیت گلود، تحلیلگر امور خاورمیانه: در میان تحریم های آمریکا، تعدادی تحریم توسط رییس جمهور اعمال شده اند و تعدادی نیز توسط کنگره اعمال شده اند. و در مورد تحریم های بین المللی، خیلی از این تحریم ها –در واقع اکثر آنها- به رییس جمهور امکان تعلیق تحریم ها بر ضد ایران را تنها برای مدت مشخصی می دهند.

هجز: کیت گولد یک تحلیلگر امور خاورمیانه است. وی مدعی است که جروبحث ها در مورد مذاکرات بین کنگره و کاح سفید باعث ایجاد تنشهایی غیرضروری شده اند.

گولد: وقتی آنها این تحریم ها را اعمال می کردند، به رییس جمهور اجازه دادند که آنها را لغو کند. و اکنون که رییس جمهور در مورد احتمال استفاده از این اختیار قانونی صحبت می کند، بعضی ها در کنگره به آن اعتراض می کنند. اما این در واقع لایحه ای بود که خودشان آماده و تصویب کرده بودند.

خیلی از اختیاراتی که رییس جمهور می تواند از آنها استفاده کند در واقع اختیارات موقتی هستند. شاید مدت آنها تنها شش ماه باشد، یا کمی بیشتر. می توان بعد از شش ماه آنها را تمدید کرد. می توان بارها و بارها آنها را تمدید کرد. اما در مورد لغو دائمی تحریم ها، این کاری است که کنگره باید انجام دهد.

بنابراین انتظار می رود که در صورت حصول توافق هسته ای نهایی، در دو سال اول توافق، رییس جمهور تحریم ها را متوقف کند، برای دوره ای موقت تحریم ها را تعلیق کند تا اطمینان حاصل شود که ایران به توافق متعهد باقی می ماند. سپس، در طی دو سال بعدی، از کنگره خواسته خواهد شد تا به صورت دائمی تحریم ها را لغو کند. در عوض، ایران باید امتیازات بیشتری در مورد برنامه هسته ای خود ارائه کند.

هجز: گولد می گوید که در شرایط کنونی، مخالفت با توافق با ایران در کنگره چندان مورد توجه نیست. وی می گوید که تنها چند نماینده به طور فعال در مقابل مذاکرات مقاومت می کنند. اما اگر جمهوریخواهان در انتخابات پیش رو برنده شوند، انتساب جمهوریخواهان در پست های مهم درون کمیته های سنا مسیر کنونی مذاکرات را تهدید می کند.

ویلکرسون: بله، پس از انتخابات میان دوره ای اگر جمهوریخواهان در سنا اکثریت را داشته باشند ( که احتمالا اکثریتی شکننده خواهد بود) ممکن است برای رییس جمهور مشکل به وجود آید، چون افرادی از جمهوریخواهان به ریاست کمیته های سنا منصوب می شوند، شاید حتی جان مک کین رییس کمیته نیروهای مسلح سنا شود. این مساله نحوه رفتار کمیته را تغییر خواهد داد. این مساله نوع رفتار و رویکردهای کمیته را تغییر خواهد داد. و نظرات این کمیته احتمالا به شکلی تغییر خواهد کرد که برخلاف خواسته رییس جمهور باشد. بنابراین بله، این امر تاثیرگذار خواهد بود.

هجز: این تاثیر را می توان در دو کمیته دیگر نیز دید، کمیته روابط خارجی و کمیته بانکداری، مسکن و امور شهری، کمیته هایی که ارتباط نزدیکی با مذاکرات ایران و آمریکا دارند.

گولد: اکثر افراد به کمیته بانکداری فکر نمی کنند، اما در واقع این کمیته ای است که صلاحیت رسیدگی به امور قانونی تحریم ها را دارد. این مذاکرات به بانکها نیز مربوط است.

هجز: با  توجه به اینکه رییس کنونی کمیته بانکداری یعنی تیم جانسون دموکرات در پایان امسال از سمت خود کناره گیری خواهد کرد، تغییر در رهبری کمیته شاید منجر به این شود که مایک کراپو، عوض جمهوریخواه کمیته ریاست را به دست بگیرد. در حالی که کراپو مواضع تندی مانند هم حزبی هایش ندارد، اما مواضع میانه روی وی و موافقت با تمدید تحریم های ایران در تضاد با اقدامات پیشگامانه ای است که جانسون اجرایی کرده است. برای مثال، در اوایل امسال، سناتور جانسون نقشی حیاتی در هماهنگی ده رییسکمیته های مختلف سنا برای امضای نامه ای برای مخالفت با اعمال تحریم های جدید بازی کرد. در صورت پیروزی جمهوریخواهان، گولد پیش بینی می کند که اقدام مشابهی بر علیه مذاکرات در کمیته روابط خارجی سنا صورت گیرد.

گولد: در حال حاضر رییس کمیته روابط خارجی رابرت منندز است. وی یکی از حامیان اصلی طرحی برای جلوگیری از اعمال تحریم های جدید ضد ایران بود که موجب نقض توافق موقت هسته ای در اوایل امسال می شد.

نفر دوم کمیته در حال حاضر سناتور کورکر است. بنابراین اگر اکثریت به جمهوریخواهان برسد وی به احتمال زیاد رییس جدید خواهد بود. سناتور کورکر در واقع از پیشقراولان فشار به منظور تصویب تحریم های بیشتر نبوده است، اما کاری که وی برای انجام آن تلاش می کند نوافقی مشترک برای رد توافق هسته ای با ایران است. تعدادی سناتور جمهوریخواه با طرح وی موافق هستند و میگویند در صورت رسیدن به توافق هسته ای، دولت باید توافق را به کنگره ارائه دهد تا بررسی شود، که این امر مطمئنا دیپلماسی واقعی نیست، مساله اطمینان از دست نیافتن ایران به سلاح هسته ای و احترام گذاشتن به فرآیند بسیار حساس دیپلماتیک نیست، بلکه مساله بازی های سیاسی است. وی از طرحی که برای مشخص ساختن ابعاد توافقنامه احتمالی هسته ای با ایران آماده شده بود استقبال کرده است.این طرح شرایط بسیار سنگینی دارد که نیازمند توقف کامل برنامه هسته ای ایران است، امری که تمام مذاکره کنندگان می دانند کاملا غیر واقع گرایانه است. ایران قصد ندارد که برنامه غنی سازی خود را متوقف کند.

هجز: گولد به احتمال تقویت دیگر نظرات در کنگره در صورت پیروزی جمهوریخواهان در کنگره اشاره دارد. برای مثال، آیپک کمپین بزرگی برای تشویق نمایندگان به مقابله با اوباما در مورد لغو تحریم ها حتی به صورت موقت ایجاد کرده است. افرادی مانند سناتور جان مک کین و لیندسی گراهام از استراتژی فشار استقبال می کنند.

همچنین، پیشنهادی از سوی سناتور لیندسی گراهام احتمالا مطرح خواهد شد. گراهام در مقام رهبری جمهوریخواهان قرار ندارد اما به خاطر نفوذش در حزب جمهوریخواه، یکی از اقراد تاثیرگذار بر نظرات حزب جمهوریخواه در مورد چنین مسائلی خواهد بود. وی سال گذشته اعلام کرده که بود که طرحی برای استفاده از نیروی نظامی بر ضد ایران آماده کرده که احتمالا در صورت پیروزی جمهوریخواهان وی تشویق خواهد شد که طرحش را ارائه کند.

هجز: و در حالی که به خیلی از دلایل، یک جنگ جدید با ایران نامحتمل به نظر می رسد، هم ویلکرسون و هم گولد هشدار می دهند که شکست در رسیدن به توافق شاید منجر به هدایت سیاست خارجی آمریکا به سمتی شود که استفاده از نیروی نظامی در منطقه واقعا اجتناب ناپذیر شود.

گولد: من فکر می کنم که گزینه جایگزین مذاکرات همین خواهد بود. اگر به توافق نرسیم، شاید شاهد آن باشیم که درست شرایطی مانند عراق اتفاق بیفتند، در آنجا نخستین تحریم ها به منظور تلاش برای تغییر رفتار اعمال شدند؛ به خاطر نگرانی در مورد سلاح های کشتار جمعی. سپس به سرعت نظرات تغییر کرد و ما شاهد حمله به عراق بودیم. زمانی که صدام اجازه داد بازرسان بین المللی به عراق بروند، از مادلین آلبرایت پرسیده شد که آیا می خواهیم تحریم ها بر ضد عراق را لغو کنیم، و پاسخ نه بود، نه تا زمانی که رژیم تغییر کند. تحریم ها دیگر به خودی خود اهمیت دارند و به منظور تغییر رفتار مورد استفاده قرار نمی گیرند، بلکه تنها اقدامی از سوی آمریکا به منظور تسهیل تغییر رژیم هستند.

ویلکرسون: اگر توافق با ایران به نتیجه نرسد چه کار کنیم؟ آیا تهران را بمباران می کنیم؟ راهی بهتر از این وجود ندارد تا این تصمیم را به ذهن روحانیون، دولت ایران و دیگران بیاوریم که ایران باید هسته ای شود. من پیش بینی می کنم که اگر ما آنها را بمباران کنیم ظرف یک سال بمب هسته ای را آزمایش خواهند کرد.

تنها راه برای جلوگیری از دستیابی آنها به تسلیحات هسته ای از طریق اعمال قدرت سخت این است که نیم میلیون نیروی نظامی را آماده کنیم، به ایران حمله کنیم، به مدت ده سال آن را اشغال کنیم، و دو هزار میلیارد دلار خرج کنیم. در پایان ده سال و با وجود تمام هزینه هایی که مالیات دهندگان آمریکایی متحمل می شوند، من بعید می دانم که باز هم موفقیتی حاصل شود.