چشمک ونیز به نیمه خالی لیوان!

گروه سینما و تلویزیون، کارگردان از نبود آزادی در ایران می گوید اما به این سوال پاسخ نمیدهد که در جامعه ای چنین بسته چطور او میتواند با آزادی کامل فیلمی بسازد که فقط و فقط بدیها را پررنگ می کند؟

به گزارش بولتن نیوز، فیلم "قصه ها" ساخته رخشان بنی اعتماد که حضورش در جشنواره فیلم ونیز حواشی فراوانی را موجب شده بود توانست جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره ونیز را از آن خود کند.

حضور "قصه ها" در جشنواره ونیز در حالی اتفاق افتاد که این فیلم به واسطه وجه سیاه نمایانه ای که در تصویرگری اتفاقات امروز ایران دارد با انتقاد بسیاری از رسانه ها موجب شده بود و حتی وزیر ارشاد نیز نسبت به چنین حضوری واکنش نشان داده بود.

به گزارش خبرگزاری میزان جایزه ای که داوران جشنواره ونیز به این فیلم دادند را هم نمی توان جایزه ای به ساختار یا فرم خاص سینمایی "قصه ها" قلمداد کرد چون این فیلم همان طور که سازنده اش هم بیان کرده اثری است در فرمت ویدیویی که از آثار درخشان سازنده اش هم فرسنگها فاصله دارد.

آنچه از ابتدا تا انتهای "قصه ها" روایت میشود فقط و فقط نمایش بدبختی و فلاکتی است که در جامعه امروز ایران وجود دارد و سازنده در جای جای فیلم سعی دارد از این بگوید که در ایران حتی آزادی بیان برای یک کارگر که حرفش را بزند وجود ندارد.

با این حال کارگردان به این سوال پاسخ نمیدهد که در جامعه ای چنین بسته چطور او میتواند با آزادی کامل فیلمی بسازد که فقط و فقط بدیها را پررنگ می کند.

اینکه جشنواره ونیز به چنین فیلمهای شبه روشنفکرانه ای که از واقع گرایی اجتماعی فرسنگها فاصله دارند جایزه میدهد هم بیشتر ناشی از هدف اصلی گردانندگان این جشنواره هاست که قصد دارند با عرضه کردن خود به عنوان اپوزیسیون فرهنگی جمهوری اسلامی نامی در دنیا دست و پاکنند.

فقط سوالی می ماند و آن هم اینکه اگر امثال بنی اعتماد نیمه پر لیوان را هم ببینند باز هم چنین جوایزی به آنها می رسد؟ بعید میدانیم حتی با اندکی انعکاس تصویری نقاط قوت جامعه معاصر ایران جشنواره های آن طرف آبی این دوستان را تحویل بگیرند.