فرهنگ همسايه داري و ارتقاء آن

همسايه ها نزديک ترين واحد اجتماعي به خانواده آدمي هستند .به سخن ديگر روابط و تعاملات اجتماعي انسان از پشت در خانه ،با همسايه ها شروع مي شود و به اجتماعات بزرگ تر و کل جامعه امتداد مي يابد.

همسايگي صرفا کنار هم قرار گرفتن خانه ها يا آپارتمان ها نيست ،بلکه فراتر،قرار گرفتن مجموعه اي از تعاملات و رفتارهاي اجتماعي در شبکه اي از خانه ها و آپارتمان هاي نزديک به هم است.

رفتار هاي اجتماعي که تحت شبکه اي به نام همسايگي قرار مي گيرد مي تواند با يکديگر سازگار يا ناسازگار باشد،مي تواند دوستانه يا دشمنانه باشد و به طور کلي مي تواند اخلاقي يا غير اخلاقي باشد.

ناگفته پيداست آن گاه که اين روابط سازگارانه،دوستانه و اخلاق مدارانه باشد ارتقا يافته خواهد بود و آرامش و امنيت ميوه و نتيجه اش خواهد بود.

کمي ژرفتر:فرهنگ همسايه داري ،آن گاه که بر مبناي ارزش هاي غير خواهانه و خير خواهانه شکل گيرد فرهنگي ارتقاء يافته است و در صورتي که ارزش هاي فرد گرايانه وخود خواهانه بر آن غلبه نمايد فرهنگي منحط و رو به زوال خواهد بود که ثمره اش سلب آسايش و آرامش و امنيت از همسايگان خواهد بود.

همسايه داري به معناي راستينش يعني رعايت حقوق و آداب همسايگي .اگر ما بياموزيم که با همسايه ها برخورد و تعاملي کريمانه و بخردانه داشته باشيم طبعا دامنه اين رفتار ما در جامعه هم انعکاس مي يابد و چنين برخورد اخلاقي و کريمانه اي است که راحتي ،امنيت ،آسايش و آرامش ما را در منزل مسکوني مان نيز تضمين مي کند .

* عضو هيات علمی دانشگاه آزاد اسلامی