نگرش ایرانیان به شبه قاره در سال 1973 و قاتل خونسردی به نام صدام

گروه بین الملل- ویکی لیکس با انتشار یکی از اسناد محرمانه مربوط به وقایع سالهای 1973 میلادی به نامه قائم مقام وزیر خارجه میرفندرسکی در رابطه با کشف تسلیحات شوروی در سفارت عراق در کراچی که با هدف مقابله با تهران ارسال شده می پردازد و به پشت پرده های تمایل تاریخی شوروی برای دسترسی به آبهای آزاد از طریق ایران می پردازد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ویکی لیکس، خلاصه: قائم مقام وزیر خارجه میرفندرسکی مجددا اظهار داشت که تسلیحات ساخت شوروی که در سفارت عراق در کراچی کشف شده با هدف مقابله با تهران به آنجا ارسال شده و تمایل تاریخی شوروی برای دسترسی به آبهای آزاد را یادآور شد. وی همچنین منتقد سیاستهای منفی هند در قبال پاکستان و گرایش تهاجمی آن در منطقه است. ما میرفندرسکی را یک شاهین[1] می دانیم. پایان خلاصه

1. در حین تماس هفتم مارس با قائم مقام وزیر خارجه میرفندرسکی در مورد موضوعات دیگر، معاون سفیر آخرین برآورد دولت ایران در مورد ماجرای کشف تسلیحات عراقی را خواستار شد. در پی این سوال میرفندرسکی به تهدیدات موجود در منطقه، تهدیدات پیش روی پاکستان و نقش عراق، شوروی و هند در این مسائل پرداخت که ما آن را نشان دهنده پرهیجانی مقامات ارشد ایران در این روزها می دانیم. در ارزیابی نگاه میرفندرسکی باید متذکر شد که وی گرایشی تهاجمی در مورد نقش ایران در منطقه و به خصوص نسبت به شبه قاره دارد.

2. در مورد کشف تسلیحات عراقی، میرفندرسکی گفت که وزارت امور خارجه از آنچه واقعا در ذهن عراق می گذرد و هدف ارسال این تسلیحات اطلاع دقیقی ندارد. اما می توان به راحتی دو نتیجه را از این اقدام گرفت. نخست آنکه این نمونه دیگری از کارهای "قاتل خونسرد" صدام حسین و همراهان عراقی وی است. آنها بسیار بی مسوولیت بودند و ایران باید فرض می کرد که عراق می خواهد در خلیج یا جای دیگری آتش بازی به راه بیندازد. وی تایید کرد که دولت پاکستان از اتهامات اولیه مبنی بر ارتباط این ارسال تسلیحات با اقدامات ضدایرانی در بلوچستان عقب کشیده و بوتو اکنون این کار را به منظور اهداف سیاست داخلی خود انجام می دهد. اما برای ایران روشن بود که ارسال تسلیحات بخشی از اقدامات عمومی آنها ضد ایران بود و حداقل بخشی از تسلیحات برای گروه های خرابکار در بلوچستان ارسال شده بودند.

3. دومین نتیجه ایران این بود که شوروی پشت این اقدام بوده است. میرفندرسکی گفت که  تعدادی از هیات های خارجی در تهران و اسلام آباد این فرضیه را دارند که شوروی خواستار ثبات در شبه قاره است و تمایلی به استقلال پاکستان ندارد. همچنین افرادی استدلال می کنند که هند معتقد است استقلال پاکستان به نفع آنها نیست. وی با این دیدگاه موافق نیست. می توان گفت که شوروی به طور مستقیم دخالتی در ارسال تسلیحات نداشته و میزان مشارکت شوروی در این امر نامشخص است. اما انجام چنین اقداماتی در راستای جاه طلبی های بلندمدت شوروی در دسترسی به آبهای گرم است. علاوه بر این گرچه رهبران هندی به طور عقلانی خواستار پاکستانی متحد باشند اما احساسات آنها چیز دیگری می گوید و احتمال می رفت که تصمیم گیریهای هند در مورد پاکستان از روی احساس باشد. میرفندرسکی با تاکید بر احتمال بروز بحرانی شدید و جهانی در صورت تجزیه بیشتر پاکستان گفت که ایران، آمریکا و متحدان ما منافعی حیاتی در یکپارچگی پاکستان و موفقیت بوتو در حرکت دادن پاکستان به سمت پیشرفت اقتصادی و توسعه یک سیستم سیاسی کارآمد دارند. این علت همکاری نزدیک شاه با بوتو و پشتیبانی از بوتو در چنین مسائلی بود.

همه باید کمک کنند، اما هند که می توانست بسیار موثر باشد همکاری نمی کرد. اگر هند به طور عقلانی به یکپارچگی پاکستان و موفقیت بوتو متعهد بود چرا سنگ اندازی می کرد؟ دلیل این سنگ اندازی آن بود که هندیها نمی توانستند به طور منطقی در مورد موضوع پاکستان فکر کنند.

4. سپس میرفندرسکی به تحلیل فعالیت های اخیر هند در شبه قاره و اقیانوس هند پرداخت. او گفت که هندیها روشهای آمرانه حاکمان بریتانیایی سابق خود را به ارث برده و یک قدرت بزرگ به وجود آورده اند. آنها ظاهرا اقیانوس هند را متعلق به خود دانسته و از مواضع اخیر ایران در اظهار علاقه به اقیانوس هند رنجیده بودند. هند نباید جاه طلبی های منطقه ای نسبت به پاکستان داشته باشد. هندیها باید بدانند که این مساله برای ایران عملی خصمانه محسوب نمی شود بلکه اعلام جنگ است.

5. طی این تفسیر میرفندرسکی معاون سفیر متوجه شد که برخلاف احساساتی که روابط هند و پاکستان بر پایه آن شکل گرفته، ایران ظاهرا در مقابل تحریک های مداوم عراقی ها با خویشتنداری زیادی واکنش نشان می دهد. میرفندرسکی از آن با "بزرگواری" یاد می کرد.

6. نظر: هند به هیچ وجه حق ندارد متکبرانه عمل کند.

فارلند