وزیر سابق رژیم صهیونیستی در مورد خشونت شهرک نشینان "بی خدا" هشدار داد
گروه بین الملل- اعضای پارلمان رژیم صهیونیستی (کنیست) برای تعیین جانشین "شیمون پرز" رای گیری می کنند. به گفته "یولی ادلستاین" رئیس کنیست با اعلام این مطلب گفت این اقدام در روز دهم ژوئن (بیستم خرداد) انجام می گیرد.
به گزارش بولتن نیوز، بر این اساس نامزدهای ریاست رژیم صهیونیستی هشت روز تا بیست و هفتم ماه می فرصت دارند که دست کم 10 امضا از نمایندگان کنیست جمع آوری کنند.
در میان افرادی که از آنها به عنوان گزینه های جانشینی پرز نام برده می شود "رویون ریولین" از حزب لیکود و "بنیامین بن الیعازر" وزیر جنگ پیشین از حزب کارگر بیش از دیگران حائز اهمیت هستند.
بنیامین بن الیعازر کاندیدای ریاست جمهوری و عضو کنیست در واکنش به خشونت و جرایم فزاینده شهرک نشینان و افراطیون جناح راست در روزهای اخیر به المانیتور گفت: "طی چندماه گذشته اعمال این افراد یعنی شهرک نشینان ییتزار را دنبال می کنم، و به این نتیجه رسیدم که حتی اگر نتانیاهو هم تصمیم بسیار سختی بگیرد آنها می توانند به او آسیب برسانند. در کل آنها بی خدا هستند."
خشونت یهودیان در محله های اعراب، که جناح راست آن را "برچسب قیمت" می خواند، و نیز اظهارنظر یک شهرک نشین ییتزاری که با خونسردی گفته بود مشکلی با کشتن یک سرباز اسراییلی ندارد باعث شد بن الیعازر به یاد ماه های پیش از قتل نخست وزیر اسحاق رابین در سال 1995 بیفتد، زمانی که وی فهمید تحریک جناح راست در حال خارج شدن از کنترل است و تلاش کرد که هشدار دهد ممکن است کسانی کشته شوند. بن الیعازر که پیشتر وزیر جنگ و رییس حزب کار بود مدعی است که جامعه اسراییل واقعا در حالت اضطراری است. او می گوید هنوز هم می توان با عملی مصمم این گلوله برفی را متوقف کرد اما معتقد است فردی در رهبری اسراییل در مواجهه با این پدیده ناتوان است.
المانیتور: آیا وقایع این روزها یادآور فضای قبل از ترور رابین هستند؟
بن الیعازر: دقیقا همینطور است. یک ماه قبل از آن قتل تظاهرات بزرگی در میدان صهیون اورشلیم برگزار شد که در آن تمام سران حزب لیکود سخنرانی کردند. به طور اتفاقی من در مسیر تظاهرات و نزدیک کنیست بودم. ناگهان خودم را در محاصره هزاران نفر دیدم که مرا لعنت می کردند و ناسزا می گفتند. یک مرد جوان که بعدا معلوم شد برادر قاتل رابین یعنی ییگال امیر بوده از ماشین من بالا رفت. میزان نفرین ها و فحش هایی که به من داده می شد باورنکردنی بود و به تف کردن به صورتم نیز رسید. خوشبختانه پلیس خبردار شد و من را از آنجا بیرون آورد. من خیلی عصبی شده بودم. به کنیست رفتم و مستقیم سراغ بیبی را گرفتم که در آن زمان رهبر اپوزوسیون بود. به او گفتم: به دقت گوش کن، قرار است اینجا قتلی اتفاق بیفتد. دان مریدور معاون سابق حزب لیکود هم کنار وی ایستاده بود. بیبی او را فرستاد تا ببیند چه اتفاقی در حال افتادن است. او برگشت و گفت بیرون هیچ خبری نیست.
روز بعد، در جلسه کابینه من درخواست کردم که صحبت کنم و گفتم که من تقریبا در حال به قتل رسیدن بودم. من یادم هست که بارها و بارها گفتم: دوستان قرار است قتل اتفاق بیفتد، من واقعا آن احساس را داشتم، تا زمانی که رابین مرا ساکت کرد. در حال خروج از جلسه وی خودش را به من رساند و مرا در آغوش گرفت، که در مورد وی امری غیرمعمول بود، و گفت: در مورد چی صحبت می کنی؟ قتلی اتفاق نخواهد افتاد. یک ماه بعد او کشته شد.
المانیتور: آیا ییتزاری ها شما را به یاد باند ییگال امیر می اندازند؟
لن الیعازر. قطعا. قتل رابین نیز نتیجه فرایندی بود که با ایده هایی شروع شد. ببینید چه اتفاقی می افتد: در ییتزار افراد ایده هایشان را به هم منتقل می کنند، و یک زن جوان می گوید کشتن یک سرباز مجاز است. تا جایی که من می دانم، این یعنی چنین چیزی امکان پذیر است، در غیر این صورت کسی چنین چیزی نمی گفت. هر عملی نتیجه یک تفکر است. این افراد جنایتکار هستند، بیشتر از همه در مورد دیگر شهرک نشینان. دهها نفر آتش سوزی به راه می اندازند، به ماشینها آسیب می زنند، وحشیانه عمل می کنند، و موجب می شوند فلسطینیان نیز همینطور عمل کنند. و در طولانی مدت چه کسی ضرر خواهد کرد؟ فقط شهرک نشینان معمولی. انتقام آن از افراد بی گناه گرفته می شود. این افراد کلاه مذهبی دارند، اما خدایی ندارند. و ییگال امیر هم دقیقا همینطور بود. وی جوانی بی خدا بود. برای همین است که دیر یا زود سربازی کشته خواهد شد. اگر دولت جلو نیاید و رهبران جلو نایستند و آن را متوقف نکنند این امر اتفاق خواهد افتاد.
المانیتور: شما فرمانده ارتش اسراییل در جودیا و ساماریا بوده اید که وظیفه اش هماهنگی امور در این مناطق با وزیر جنگ است. باید چه کار کرد؟
بن الیعازر: به عنوان کسی که در دولت بوده می گویم که اگر دولت تصمیم بگیرد که با این پدیده مقابله کند تنها چند روز زمان لازم است تا مساله حل شود. در آن زمان من فرمانده جویا و ساماریا بودم که ربی میر کاهان شروع به تهییچ در سطح منطقه کرد. او جایی سبز می شد، شورشی علیه عربها راه می انداخت و فرار می کرد. وی جان یهودیان را به خطر می انداخت، چون بعد از اشتباهی که می کرد موجب تحریک فلسطینیان می شد.
یک روز او را احضار کردم و روی نقشه جاهای را به وی نشان دادم و گفتم فقط به این مکانها می توانی بروی: مسیری از شهرک نشین کیریات اربا به سمت اورشلیم. دقیقا 48 ساعت بعد وی از این دستور تخلف کرد، دستگیر شد، در دادگاه نظامی رام اله محاکمه شد و به زندان افتاد. جالب است که این امر در دولت لیکود با نخست وزیری مناخیم بگین اتفاق افتاد. در آن سالها ما سران تشکیلات زیرزمینی یهودیان را دستگیر کردیم.
وقتی بدانید که این افراد کی هستند، که در این مورد می دانیم، می توان تمام آنها را دستگیر کرد و ظرف چندروز موضوع تمام می شود. خیلی سخت نیست. تنها نقطه امیدوار کننده این است؛ ارتش و سرویس های امنیتی می توانند به راحتی آن را حل کنند.
المانیتور: پس ما هیچ درسی از قتل رابین نگرفتیم؟ چگونه واکنش ضعیف نسبت به این پدیده را توضیح می دهید؟
بن الیعازر: مشکل این است که دولت مصمم نیست که با این پدیده به طور شفاف مقابله کند. اول باید آنها را به عنوان سازمان تروریستی تعریف کرد، چون آنها دقیقا همین هستند. هیچ بحثی در مورد این نیست. آنها یک سازمان تروریستی هستند و در نتیجه کارهای آنها یهودیان به قتل می رسند. در مفهوم سازمان تروریستی نباید تمایزی بین عربها و یهودیان باشد. اما دولت دارد وقتش را برای کنترل این شرایط هدر می دهد. این باند در حال خطرناک شدن است و امکان ندارد بتوان فهمید که آنها چقدر خطرناک می توانند باشند. دیگر عامل محرک افکار عمومی است که این اعمال را توجیه می کند، چون اینجا مردم معتقدند که محمود عباس سرسخت است و نمی خواهد توافقنامه ای امضا کند.
من تنها کسی نیستم که می گوید اینها سازمان تروریستی هستند. اعضای دولت بیبی مانند وزیر دادگستری تزیپی لیونی و وزیر امنیت داخلی اسحاق آرونویچ نیز همین را می گویند. دلیل آن ساده است: وقتی آنها به عنوان سازمان تروریستی شناخته شوند می توان جور دیگری با آنها رفتار کرد.
المانیتور: آیا فکر می کنید نتانیاهو ناتوان است؟
بن الیعازر: رهبران در چنین مواقعی آزمایش می شوند. وقتی وی تصمیم سختی می گیرد نباید به مسائل سیاسی توجه کند. سه رییس دولت در چنین جایگاهی بودند: بگین که وقتی از سینا عقب نشینی کرد محبوبیت اش را از دست داد، رابین، که توسط یک یهودی کشته شد، و آریل شارون که وقتی فهمید حمایت سیاسی از وی نخواهد شد راه خودش را رفت (شارون از حزب لیکو خارج شد تا طرح عقب نشینی از غزه را اجرا کند.)
المانیتور: آیا توقف فرآیند دیپلماتیک مرتبط با این مساله است؟
بن الیعازر: این واقعیت که هیچ فرآیند دیپلماتیکی وجود ندارد تنها به این افراد کمک می کند. ما پدیده ای مانند "دیوید نهلاوی" را می بینیم که که نشان می دهد سربازان ما، که باید از ما و امنیت ما حفاظت کنند در قلب یک جمعیت غیرنظامی کار غیر قابل باوری انجام می دهند و بعد از آن به خاطرش محاکمه می شوند. متاسفانه جناح راست رادیکال در دولت اکثریت را دارد، به همراه حزب Habayit HaYehudi و جناح راست لیکود. چنین پدیده ای در این جو به وجود می آید. به طور کلی فضای کشور فضای تحمل نکردن یکدیگر و خشونت است.
المانیتور: آیا شما این را به خاطر روند انتخابات ریاست جمهوری می گویید؟ درست مانند صحنه نبرد است. درست چند روز پیش شما به شرط بندی متهم شدید.
بن الیعازر: این هم نقش دارد. همه آنها به هم ربط دارند. من دوره ای مثل این را به یاد نمی آورم، که از یک طرف گسست دیپلماتیک و ناامیدی کامل برقرار است، و از طرف دیگر، ملت به جناح راست متمایل شده اند و اعمال وحشیانه ای توسط عناصری صورت می گیرد که گمان می کنند در این سرزمین قانون وجود ندارد.
در نبرد برای ریاست جمهوری، من با وضع نامطبوعی مواجه شده ام. تاکنون چنین پدیده ای وجود نداشته است که فردی میلیونها شکل صرف کند تا فرد دیگری انتخاب نشود. من این را نمی فهمم. این از کنترل خارج است. من عقده ریاست ندارم، من آرام و ساکت هستم. اما من برای بچه ها و نوه هام می ترسم. ما در چه کشوری زندگی می کنیم؟
المانیتور: آیا انتظار دارید نخست وزیر مداخله کند و مسائل را حل کند؟
بن الیعازر: وی بدون اینکه بخواهد در حال کمک به این خونریزی دائمی است. اینکه گفته می شود که وی می خواهد جایگاه ریاست جمهوری را حذف کند هیچ کمکی به حل مسائل نخواهد کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
نیستئ که خود مسئولان اسرائیل خیلی خدا شناسند !! 
