آرایش غلیط یک فیلم پر تجرک و پر از لوکیشنهای مخلتف جادهای، شهری، دریایی است و در میان فیلمهای جشنواره سی و دوم فجر به لحاظ تنوع جغرافیا و فضا یک استثنا است.
گروه فرهنگ و هنر،
آرایش غلیظ به کارگردانی حمید نعمت الله نشان از تغییرات سبک فیلمسازی و
تفکراتی حمید نعمت الله است. بر خلاف فیلمهای قبلی نعمت الله، آرایش غلیط
یک فیلم پر تجرک و پر از لوکیشنهای مخلتف جادهای، شهری، دریایی است و در
میان فیلمهای جشنواره سی و دوم فجر به لحاظ تنوع جغرافیا و فضا یک استثنا
است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری فرهنگ، بحث مهم دیگر عدم وجود رفاقتهای
معروف فیلمهای نعمت الله در جمعهای چند نفره بود که دورهم جمع شدن رفقا
در این فیلمها و تلاشهایی که برای رسیدن به خواستهشان انجام میدادن جزو
موتیف کاری این کارگردان محسوب میشد. اما در آرایش غلیظ رفاقت و کار
گروهی جایش را به نامردی و تک محور حرکت داده است و نشان میدهد نعمت الله
در سال ۱۳۹۲ نگرشش به مسئله رفاقت تغییر پیدا کرده است.
شخصیت اصلی فیلم آرایش غلیظ
برخلاف کاراکترهای فیلمهای حمید نعمت الله که عموما آدمهای ساده و
بیشیله و پیله بودند، اگر هم مثل کاراکتر حبیب رضایی در بیپولی شیله پیله
داشتند جنس شیله پیلشان ساده لوحانه بود، این بار آدمی چند وجهی، قالتاق و
زبر و زرنگ و زیرک (شخصیت مسعود با بازی حامد بهداد) روبه روهستیم و از
این حیث دیدن چنین کاراکتری در فیلم نعمت الله غیر منتظره بود. جنس این
کاراکتر کمتر در فیلمهای این دوره جشنواره دیده شد و از این حیث و ساختار
میتوانیم آرایش غلیظ را یک اثر متفاوت در جشنواره بدانیم.
بحث قابل اشاره دیگر در مورد فیلم آرایش غلیظ ریتم و تمپوی حرکتی تند و سریع فیلم است که باعث ارتباط مخاطب با فیلم میشود.
اغلب شخصیتهای فیلم آرایش غلیظ
آدمهایی هستند که باصطلاح جنسشان شیشه خورده دارد و شناختنشان سخت است و
هرآن مثل پسر رفتارجوان فیلم که محموله فشفشهها را دود کرد باید منتظر عکس
العملهای غیر قابل پیش بینی شدهای از جانبشان باشیم.
یکی از نقاط ضعف فیلم در بحث
فیلم نامه و شخصیت بابا برقی با بازی علی عمرانی است که با هیچ چسبی به
فیلم نمیچسبد و به عنوان مخاطب نمیتوانم درک کنم که حضورش چه کارکردی
دارد. البته این پرسش از آنجا مطرح میشود که در فیلمهای نعمت الله تمام
شخصیتها حتی نقشهای فرعی هم دارای جایگاه و قابل درک هستند.
در بحث بازیهای آرایش غلیظ حامد
بهداد با چیره دستی تصویری چند لایه از یک آدم دودوزه باز و قالتاق را به
خوبی ارائه میکند. آدمی که حتی به نزدیکانش هم رحم نمیکند. برق نورد علی
رغم حضور کوتاهش به شدت اثر گذار است. حبیب رضایی هم مثل همیشه خوب و روان
بازی میکند. اما کارکرد خندههای طولانیش را در چند نقشی که در فیلمهای
جشنواره بازی کرده متوجه نمیشود. فیلم آرایش غلیظ در کلیت بهترین فیلم
جشنواره فجر است.