روستا و آبشاری بکر، زیر گوش تهرانی‌ها+تصاویر

برای دستیابی به این منطقه از جاده لواسانات به سمت اوشان و نرسیده به آهار جاده فرعی است که به روستای ایگل منتهی می‌شود. روستایی با چشم‌اندازی زیبا و مناسب جهت گردشگری. روستای ایگل در شمال شرقی قله توچال واقع شده و یکی از مسیرهای صعود به قله توچال هم محسوب می‌شود. برای دسترسی به آبشار از محل پارک خودرو، پیاده روی حدود 2 ساعت در مسیری نسبتا هموار و کم شیب لازم است. ایگل در ارتفاع حدود 2200 متری در انتهای این مسیر قرار دارد. دامنه کوه‌های این منطقه  مملو از ریواس، تره کوهی و پونه است.

در مسیر رسیدن به آبشار، رودخانه‌ای در جریان است که جهت آشامیدن بسیار پیشنهاد  می‌شود.. در حوالی آبشار (300 تا 500 متری) قلوه سنگ‌هایی وجود دارد که در هنگام حرکت ممکن است جابه‌جا شوند و به افراد آسیب وارد کنند. در 100 متری آبشار نیز صخره‌های خطرناکی وجود دارد که برای عبور از آنها باید احتیاط لازم را کرد. در سمت دیگر آبشار امکان صخره‌نوردی نیز وجود دارد که البته در این صورت برای بالا رفتن باید ازتجهیزات فنی استفاده کرد. از این طریق دسترسی به قله نیز با حدود یک ساعت پیاده‌روی امکان پذیر است.

اکثریت جمعیت ثابت ایگل به باغداری مشغول هستند و محصولاتشان اکثراً گیلاس، آلبالو، سیب و گردو محسوب می‌شود. ایگل از جمله روستاهایی است که در منطقه بیشترین باغها را دارد. بافت قدیم و بناهای تاریخی-فرهنگی مانند مسجد، حسینیه، حمام و خانه‌های تاریخی ایگل طی چند سال اخیر کاملا تخریب شده و بجای آن ساختمان های جدید برپا شده است.

ایگل دارای پنج محله به نام‌های :بالاده، پائین ده، جالیز، ویرانی و لوار است. در منتهی‌الیه جنوب غربی روستای ایگل و در دامنه شرقی ارتفاعاتی که نهایتاً به قله توچال منتهی می‌شود و خانه‌های ده در آن قسمت واقع شده، در جبهه شرقی و پایین صخره سنگی که در مجاورت ده و خانه های آن قرار دارد راهرو و زیر زمینی وجود دارد که اکنون ورودی آن مسدود است.

چنانچه کسی بخواهد وارد آن شود باید جنوب شرقی صخره را به فاصله حدود یک نیم متر خاکبرداری کند تا راه ورود به راهرو یا غار نمایان شود. این غار یا راهروی زیر زمینی در نزد اهالی روستا به تخت کیقباد و یا قلعه کیقباد شهرت دارد.

در کاوشی که در سال 1379 به وسیله اداره کل میراث فرهنگی استان صورت گرفت ملاحظه شد که تمامی مسیر غار یا راهروی زیرزمینی دست‌کنده هستند. حتی قطعاتی از سفال‌های قرون 8 و 9 در آن یافت شد.
به گفته اهالی، جمعیت ایگل در تابستان بالغ بر 800 نفر است که در زمستان به کمتر از نصف تقلیل می‌یابد. اهالی ایگل با شروع فصل سرما و کم شدن علوفه، اوایل پاییز گوسفندان خود را همراه با چوپان‌ها به مناطق گرمسیر تهران مثل شهری ری و ورامین فرستاده و با آغاز بهار، مجدد به روستا برگردانده می‌شوند. البته این ییلاق و قشلاق کردن گوسفندان فقط مختص ایگل نبوده بلکه سایر روستاها نیز به این کار مبادرت می‌ورزند.

نکته جالب دیگرآن است که جهت پاکیزه نگه‌داشتن آب رودخانه و نهرها، برای آب‌خوری گوسفندان محل و نقطه خاصی را در نظر گرفته‌اند و به چوپان‌ها سپرده‌اند که به هیچ وجه گوسفندان را در ارتفاعات بالا دست و بالای آبشار برای خوردن آب به پای رودخانه اصلی نبرند. از این‌رو  حتی گاهی آب نهرهایی که از میان باغ‌هایشان می‌گذرد را به مصرف آشامیدن نیز می‌رسانند.

در بافت میانی روستای ایگل و در انتهای کوچه‌ای تنگ و باریک بنایی تک اتاقی وجود دارد که اهالی آن‌را امامزاده علی اکبر می‌خوانند. امامزاده علی اکبر از نوادگان حضرت سجاد (ع) است. بنای امامزاده علی اکبر اتاقی است رو به سمت شرق که سه طرف آن دیوار و جبهه شرقی آن دارای در و پنجره فلزی می‌باشد. ساختمان امامزاده سالیان اخیر مرمت و بازسازی شده و دارای سرویس‌های بهداشتی است که گردشگران و مهمانان روستا نیز می‌توانند از آن استفاده کنند.

لوازم ضروری

کارت شناسایی، داروهای شخصی، لیوان، قاشق، چنگال، قمقمه آب، کفش کوه‌پیمایی، کوله یک روزه، کلاه و عینک آفتابی، زیرانداز، لباس گرم، بادگیر، یک دست لباس اضافه، نهار سبک.

لوازم پیشنهادی

گتر، دستکش، دوربین عکاسی، کرم ضد آفتاب، باتوم، فلاسک چای

هزینه تور

بین 45 تا 55 هزار تومان