دشداشه خاندان آل سعود !

علی ناییجی - همیشه درفراز و فرود فضای سیاسی کشورمان ، دل هایی می لرزند همان دل هایی که برای این انقلاب از قطرات خون خویش گذشتند لحظه ها را قرین سختی و شدت نمودند تا ارزش های دینی و ملی ، بالنده و پرشکوه در قاب تاریخ پیش رو در اهتزاز بماند در کانون این ارزش ها ، ظلم ستیزی نه فقط در چاردیواری وطن بلکه در کره ی زمین رهتوشه ی منتظران آن منتقم حقیقی بود وهست
انتخابات هر چند برای کشورهایی همچون آمریکا فقط حساسیت های ژورنالیستی دارد چرا که دو حزب زاویه ی چندانی باهم ندارند اما در افق سیاسی ایران ، انتخابات عامل زیادی برای این فراز و فرود است اینکه سکاندار قوه ی مجریه ، سیاست های داخلی و خارجی را چگونه مهندسی می کند آنقدرزاویه پیدا می کند که تبیین آن بسیار مشکل و طاقت فرساست ولی وقتی رهبر سکوت خویش را می شکند و افاضاتی درر بار می کند آرامش ، اقیانوس متلاطم را به مهمانی خویش می خواند مذاکره با آمریکا از آن موضوعاتی است که یقینا درایت بالایی را طلب می کند که بی اذن ناخدای کشتی انقلاب ،امکان پیروزی در آن وجود ندارد
به یقین همه ی دلسوختگان انقلاب در فرمان رهبری بر استفاده از نرمش قهرمانانه در دیپلماسی هیچ تردیدی بخود راه نمی دهند اما در اتخاذ متدها ، برخی ازانقلابیون ، ضمن پذیرش اصل جریان ، برخی از رفتارهای کنشکران سیاسی ما را به بحث گذاشتند و معتقد بودند که الفبای مذاکره با بزرگترین دشمن انقلاب رعایت نشده که می تواند باعث سوء برداشت آنان شده که تحریم ها ،پای ایران را به مذاکرات مستقیم و تلفنی کشانده که در بیاناتاشان به صراحت اعلام شده است در حالی که هریک از این اله مان ها می توانست خود ، کارت برنده گرفتن امتیازات باشد که متاسفانه به رایگان هزینه شد اما حامیان رسانه ایی از این سو ، چماق را به تکفیر منتقدین بلند کردند و بدرستی اثبات کردند که در طول زمامداری خویش ، تک صدایی را می خواهند و در این راه تا توانستند از رهبری هزینه کردند ولی در فصل الخطاب مقتدایمان فقط بخش حمایت از دیپلماسی را تیتر کردند و متاسفانه آقای ظریف نیز با مثالهای عجیب از رسانه های ینکه دنیا همه را به پشتیبانی تام و تمام از تیم خود دعوت کرد و از بد اخلاقی های رسانه های داخلی گلایه نمود حال آنکه اشتباه کلان تیم شان در نیویورک ، ضربات بزرگی را به پروسه مذاکرات آتی وارد نمود که معلوم نیست چگونه می خواهند آن را جبران نمایند و در این پیچ تاریخی ، اعوان و انصار داخلی شان نیز مشت خویش را باز کردند با اینکه می دانند آمریکا بهیچ عنوان صادق نخواهد بود اما چه سر مگویی است که اینان این ارتباط را به هر قیمتی می خواهند حال آنکه مثل روز روشن است که فرجام اینان نیز در طوفان حرص و تکبر آمریکا ، خونبار خواهد بود
بهترین گزینه ، مذاکره هوشمندانه و به موازات آن بالا بردن توان اقتصادی ،امنیتی و نظامی است که متاسفانه در اقتصاد ، تورم به بالای 40% رسید و گران کردن برخی از خدمات دولتی ، نشان از بی برنامگی در جهت پایین آوردن تورم را دارد و همگان مشغول عزل و نصب ها، 100 روز قول داده شده را نیز در بطالت خرج می کنند و در این شرایط سخت اقتصادی ، هزینه جلسات معارفه در سراسر ایران بارسنگینی بر دوش ملت تحمیل نموده است .
هر چند دیری نخواهد پایید که تشت کذاب بودن غربیان برای چندمین بار به زمین خواهد افتاد و صدای آن گوش های موافقان و مخالفان را خواهد آزرد ولی نباید ازاین نکته غافل شد که هزینه ی پرداختی نظام بسیار بالا خواهد رفت که با استدلال آزمون و خطا و یا کسب تجربه و یا اثبات کردن به جهانیان ، قابل جبران نخواهد بود
همه کشورهای جهان اذعان دارند که آمریکا خود را تنها قدرت قاهر می داند و برای بدست آوردن هر چیزی یک مستمسک درست می کند تا همگان را در محور آن جمع کند و با کمترین هزینه به مقاصد خویش دست یابد امروز در جهان پرچم ضد تروریسم بلند می کند و در ایران تسلیحات اتمی و فردا حقوق بشر و خدا می داند تا کجا با این مفهوم سازی ها ما را به عقب می راند تا در نهایت به هدف اصلی خویش که ساقط کردن نظام است دست یابد گویا برخی نیز در داخل با دخل و تصرف در سخنان امام (ره) همچون حذف شعار " مرگ بر آمریکا " و " مرگ بر ضد ولایت فقیه " دستی بر ذهنیت جامعه می برند تا خلجان بر ثبات جانها بیافتد و در رساندن جامعه به اشرافیگری و رفاه طلبی نه برای همه بلکه برای عده قلیلی راه بگشایند و دشداشه خاندان آل سعود را بر قامت اسلام تشیع بپوشانند همان اسلامی که امام (ره) عمری را در مبارزه با آن سپری کرده بود
فاجعه آنجاست که نسل سوم آقای رفسنجانی نیز به سخن درآمدند و به اسرائیل هجمه می برند نه از جهت تضاد ارزشی بلکه به این خاطر که نتانیاهو با بیانات خویش ! راه مماشات با آمریکا را در ایران سخت می کند.
در زیر سایه چنین چتری در فضای سیاسی ایران ، اصحاب فتنه جان می گیرند و اینبار با تجربه ایی که از گذشته به ارث برده اند و در پستوخانه های عزلت این هشت سال ، آسیب شناسی دقیقی نیز انجام داده اند یورش گام به گام و دقیقی را به ارزش های کانونی نظام سازماندهی می کنند تا دروازه این دژ مبارزه با شیطان بزرگ گشوده گردد
باید خواص قلم به دست گیرند وبی ملاحظه نقد عالمانه کنند تا چراغی فراروی اذهان جوانان برافروزند که در روشنای آن بتوانند سره از ناسره باز شناسند و در این فرایند دلسوختگان واقعی انقلاب با دور کردن منیت ها و تکبرها ، تشکیلات توانمندی را بر پا دارند تا در گذرگاه پیش رو ضمن پرداختن هزینه ی اشتباهات دوستان ، مقابل دشمنان داخلی و خارجی نیز سدی مستحکم بسازند