این کتاب داستان زنی است به نام فرشته که در آستانۀ 40 سالگی، دچار بحران های شدیدی روحی می شود و تصمیم می گیرد که به تمام مشکلات نه گفته و تنها برای خودش زندگی کند. امادر همین زمان متوجه می شود که سرطان دارد و این موضوع بازهم زندگیش را تغییر می دهد.

هنگامه نامه‌های مادرانه نوشتن آنگاه بود که فائزه خانم هر روز به بهانه حق خلافت پدر در این میدان و آن میدان شهر میان اراذل و اوباش بر پشته جمل می‌نشست و سخنرانی‌های آتشینش عینا هم راستا با خواست مریم رجوی خونخوار و فرح مفلوک بود. شاید یک سیلی مادرانه در روزگاری که روزنامه زن به مدیرمسؤولی فائزه هاشمی پیام نوروزی فرح دیبا را منتشر کرد به سریال بازی خانوادگی با آبروی به زحمت به دست آمده پدر، پایان می‌داد.