در یک روز گرم در اوایل اکتبر، خارج از یکی از شریان های شلوغی که مرکز برلین را از مناطق همجوارش جدا می کند، صدای امام «عبدالادهم کاموس» از یکی از مساجد شنیده می شود. داخل این مسجد زنان و مردان در صفوفی روی فرش های پهن شده نشسته اند.