آنقدر فرزندان شهیدی هستند که به این فکر می کنند کاش جای همان یک خبرنگار بودند تا درد دلهایشان را به رئیس جمهور می گفتند تا بجای دست زدن برایش اشک بریزند چرا که در دل دست زدن ندارد اندیشدن و اشک ریختن می طلبد.