سخن گفتن از وطن، در مورد خاص «ایران»، وضعیت پیچیده‌ای پیدا کرده است. در حالی که وطن خودش یک مفهوم سیاسی است، در مورد خاص ایران، ما با خوانشی از وطن روبرو هستیم که اساساً فرهنگی و متمرکز بر آداب و رسوم و مناسک آیینی و اسطوره‌ای است. هرچند رژیم پهلوی تمایل داشت که این مفهوم فرهنگی را به طریقی، به سیاست مطلوب خودش وصل کند و از آن در سیاست، نیرو بگیرد، اما همان موقع نیز ایران، تا حدزیادی یک مفهوم پیراستۀ فرهنگی-اسطوره ای باقی ماند.