در قرآن کریم، وقتی که « اصحاب میمنت » به طور مطلق در مقابل «اصحاب مشئمت» (شوم) می‌آید (مانند: بلد/18-19)، شامل همه خوبان می‌شود و منحصر در «اصحاب یمین» (واقعه/27 و 38) نمی‌باشد؛ اما وقتی که در کنار اصحاب میمنت ، از «سابقون» هم سخن به میان می‌آید (واقعه/8-10)، آنگاه اصحاب میمنت فقط اصحاب یمین‌اند (واقعه/88-92).