بار اول نامش را کنار عکس کوچکی در کتاب های فارسی و جغرافیای مدرسه دیدیم، عکسی باشکوه که قله ای پوشیده از برف را نشان می داد. شاعر نامی درباره اش سروده بود " ای دیو سپید پای در بند / ای گنبد گیتی ای دماوند " و ما آن را حفظ کردیم، خیلی راحت، با غرور می خواندیم از قله ای که آرش کمانگیر تیر خود را از بلندای آن پرتاپ کرد تا مرز بین ایران و توران را مشخص کند، کوهی که فریدون، ضحاک را در آن به بند کشید.