انسان عفیف حیثیت ارجمند خود را امانت خدا می‌ داند و با صیانت از آن امین الله می‌ شود و هرگز به خود اجازه نمی‌ دهد که حق الهی را هزینه یا حراج کند و با مبتذل شدن آن را به بیگانگان مبذول دارد.