نکات مثبت و منفی احمدی نژاد از زبان بشارتی

به گزارش بولتن نيوز دکتر علی‌‌محمد بشارتی وزير كشور دولت هاشمي رفسنجاني، با توجه به اينكه محمود احمدي نژاد در زمان صدارت وي بر وزارت كشور، به استانداري اردبيل منصوب شده بود، در گفتگويي با همشهري ماه نكاتي خواندني درباره گذشته و عملكرد فعلي احمدي نژاد مطرح كرده است كه گزيده اين مطالب در زير مي آيد.

چرا با چنین سابقه اجرایی با پایان دوران ریاست‌جمهوری آقای ‌هاشمی کار اجرایی را کنار گذاشته‌اید؟ کارنامه اجرایی و سپس مشورتی شما نمونه‌ای است از روش مدیران ارشد سیاسی در نظام که بعد از مدتی تصدی اجرایی، به مشاوره یا زندگی صرفا مشخصی روی آورده‌اند. این مشاورت گزیدن تنها خواست شخصی است یا تحت تاثیر تغییرات جناحی و تحولات گرایش در نظام جمهوری اسلامی؟ یعنی در گردش نخبگان و تحولات مدیریتی، منافع و انتخاب‌های شخصی ناصبان و منصوبان تاثیر دارد یا منافع جریانی و جناحی؟

من الان نزدیک به 70 سال سن دارم. شاید اغراق نباشد اگر بگویم باسابقه‌ترین مدیر کشور هستم. من در سال 44 استخدام شدم و الان 47 سال است که خدمت می‌کنم. انسان مسوولیتی را می‌پذیرد که دو عنوان در آن وجود داشته باشد: اول این‌که اختیار داشته باشد؛ در دوره ما با وجود این‌که مقام و مسوولیتی که شخص آقای ‌هاشمی داشتند ولی ما در جایگاه خودمان استقلال رای داشتیم؛ دوم این‌که مقام و مسوولیت فرد باید با شأن و جایگاهش هماهنگ باشد در حالی که امروز این‌گونه نیست، زیرا مسوولان اغلب فاقد اختیارات لازم هستند و همین امر موجب ضعف مدیریتی می‌شود اما در زمان آقای ‌هاشمی اصلا این‌طور نبود. مقامات با ایشان رابطه نزدیکی داشتند. به نظر شما شأن آقای ‌هاشمی بیشتر بود یا شأن رئیس‌جمهور فعلی؟

شما در زمانی که رئیس‌جمهور فعلی، استان‌دار اردبیل بود تصدی وزارت کشور را بر عهده داشتید. آیا پیش از آن‌که آقای احمدی‌نژاد را به عنوان استان‌دار انتخاب کنید او را می‌شناختید؟

قبل از انقلاب در دو سخنرانی‌ای که در سال 57 در دانشگاه علم و صنعت داشتم از دور با آقای احمدی‌نژاد آشنا شدم. ایشان در جو ضد اسلامی دانشگاه جزو مذهبی‌ها بود. ما مذهبی‌ها هم دنبال مذهبی‌ها بودیم. آقای احمدی‌نژاد سابقه سیاسی ندارد و جزو مبارزین به طور اخص نبود اما جزو مخالفین رژیم شاهنشاهی بود. او مذهبی متعصبی بود و در انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت هم فعالیت می‌کرد. این دانشگاه «قبل از انقلاب» معروف‌تر از «بعد از انقلاب» بود.

این دانشگاه بعد از انقلاب اسلامی در جریان لانه جاسوسی مقابل بقیه می‌ایستد و می‌گوید به جای لانه جاسوسی باید سفارت شوروی را اشغال کنیم. کلا جریان انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت یک جریان خاص است و بعدش هم این دولت از درون آن بیرون می‌آید.

این‌که از دل انجمن اسلامی این دولت به وجود می‌آید ادعاست. به چه دلیل این را می‌گویید؟

شاید چون چهره‌های اصلی این دولت در آن انجمن اسلامی بوده‌اند.اوایل انقلاب قحط الرجال نبود اما «جهل الرجال» بود؛ یعنی نیرو در مملکت بود اما افراد شناخته شده کم بودند. به همین دلیل خیلی‌ها پست و مقام و مسوولیت گرفتند.

آقای احمدی‌نژاد هم بعد از انقلاب چند مسوولیت گرفت و بعد به توصیه آقای تابش، معاون سیاسی وزیرکشور که هم‌دوره ایشان بود، احمدی‌نژاد به سمت استان‌داری منصوب شد؛ این یک رسم است که استان‌دارها به توصیه معاون سیاسی منصوب می‌شوند. من وقتی با احمدی‌نژاد صحبت کردم دیدم آن‌چیزی که می‌خواستم در ایشان وجود دارد. یک استان جدید درست شده بود و او هم شناخت داشت. ما ایشان را استان‌دار کردیم اتفاقا در این مسوولیت خوب درخشید و یکسال هم استان‌دار نمونه شد. این شعار نیست ... به‌طور کلی کار ایشان در استان‌داری خوب بود.

در تبلیغات انتخابات سال 88 به فساد مالی در استان‌داری اردبیل اشاره شده است. آیا این صحت دارد؟

خیر. در دوره ما کسی از این جرات‌ها نداشت؛ البته در آن دوره احمدی‌نژاد هم به خاطر مذهبی بودن دست به چنین کاری نمی‌زد و من هم این موضوع را تکذیب می‌کنم. هیچ کس هم مستند نگفته است.

نظر شما درباره عملکرد فعلی ایشان در جایگاه ریاست‌جمهوری چیست؟

افراد در پست‌های مختلف و در مقاطع مختلف زمانی شناخته می‌شوند. آقای احمدی‌نژاد به عنوان یک شخصیت سیاسی جنبه‌های مثبت و منفی مختلفی دارد. ایشان سه کار مثبت انجام داده است که هر رئیس‌جمهوری بعد از ایشان بیاید باید این کارها را انجام بدهد: اول سفرهای استانی است که قبل از ایشان سابقه نداشت و با این سفرهای استانی ایشان ویروس عمران را در همه کشور پراکنده است؛ دوم، ارتباط طولانی و پیوسته با مردم است؛ سومین کار، تحرک زیاد است که یا به‌دلیل جوانی است یا به‌دلیل علاقه‌مندی، خیلی رفت‌وآمد می‌کند و این را نمی‌توانید با هر مذهب و خاستگاه سیاسی نادیده بگیرید.

اما ایشان اگر چند کار را انجام نمی‌داد به عنوان یک مقام مسوول سیاسی نامش را ماندگار می‌کرد؛ اولین کار اشتباه ایشان این بود که در شکستن شخصیت‌ها و هنجارها تند پیش رفت. وقتی بحث مناظره‌های تلویزیونی بود ایشان خیلی تند رفت و این با هنجارهای اسلامی همخوانی ندارد. مردم ما عادت کرده‌اند حتی با دشمنان‌شان هم نمی‌توانند گستاخی و تندی کنند. این کار فرد را از عدالت خارج می‌کند. علیه دیگران حرف زدن به این سادگی نمی‌تواند اتفاق بیفتد. به خصوص اگر متهم نتواند از خودش دفاع کند.

دوم اتهام زدن به مقامات و مسوولان قبلی است. او گفت: آن‌ها خوردند، بردند و... بعضی از مردم، مردمی را که با عشق و علاقه در مملکت خدمت می‌کردند و مسوولان و مقامات را احترام می‌کردند و باورشان شد نکند خبری است و ما نمی‌دانیم؟ راستی که این یک فاجعه بود. با حرف‌های آقای احمدی‌نژاد بسیاری از مسوولان از دید مردم زیر سوال رفتند و این غیرقابل جبران است. با چه تمهید و استدلالی می‌شود به مردم گفت درآمد ما چقدر است؟ برخی خیال می‌کنند در خانه ما چاه نفت درآمده است یا آب و برق مجانی استفاده می‌کنیم. هیچ‌یک از فرزندان من در استخدام دولتی نیستند. هیچ‌کس حتی یک ریال در این 33 ساله به ما وام نداده است یا یک متر زمین هدیه نکرده یا یک اتومبیل هم نگرفته‌ایم.

سومین ایراد احمدی‌نژاد این است که بسیاری از مقاماتی که با آن‌ها کار می‌کند زیر سوال هستند. در دولت آقای ‌هاشمی فقط یک نفر بود که دادگاهی شد اما من نمی‌دانم در این یکسال باقیمانده از دولت ایشان، چند نفر به‌دلیل سوء‌استفاده کلان یا آن سوء استفاده بیمه زیر سوال می‌روند؟ اما شواهد نشان می‌دهد که اگر بخشی از این اتهامات درست باشد خواهیم دید چه خواهد شد. خداکند هیچ مسوولی به‌دلیل این‌گونه امور زیرسوال نرود.