پیشنهاد مذاکره با معارضان اسد؛عقب‌نشینی یا کمک به حل بحران؟

بولتن نیوز:در گرما گرم خیزش جهانی بیداری اسلامی و بهت و سکوت رسانه ای غرب بودیم که ناگهان ایجاد بحران در سوریه موجب گشت تا سکوت رسانه ای غرب شکسته شود و بی مهابا به موج بیداری اسلامی ورود کند.

وضعیت سوریه با پردازش حرفه ای رسانه های غربی روز به روز تیره تر گشت و جنایاتی چون الحوله در صفحات تاریخ ثبت گردید.

این بحران کار را به جایی رساند که جامعه جهانی - که تا چندی قبل از کنار موج بیداری اسلامی به آرامی عبور کرده بود- به تکاپو افتاد و چند نشست با نام «دوستان سوریه» برگزار نمود و از آنجایی که این دوستان هیچ رابطه دوستی با دولت و ملت سوریه نداشتند، تمامی آنها با بن بست راهبردی روبرو گردید.

در این میان جمهوری اسلامی ایران به عنوان یگانه دوست ملت سوریه بار دیگر پیش قدم شد و وزیر امور خارجه روز یک شنبه، رسما از استقبال ایران در مورد مذاکره با معارضین دولت سوریه خبر داد.

اما در پیشنهاد ایران جهت برگزاری گفتگو با معارضین سوریه چند نکته مهم و اساسی نهفته است؛

نخست آنکه جمهوری اسلامی ایران تنها به مذاکره با احزاب و گروه هایی می پردازد که تاکنون اقدام به عکس العمل های مسلحانه نکرده اند و تمام تلاش خود را در مسیره های قانونی و در چاچوب قانون اساسی سوریه کانالیزه کرده اند.

به عبارت دیگر گروه هایی از قبیل كميته هماهنگي سوريه که همراه با اراده عمومی مردم سوریه خواهان اصلاحات در ساختار فعلی هستند، شانیت مذاکره و گفتگو دارند و سایر گروه ها که با پشتیبانی تحجر عربی و وهابی در حال انجام عملیات های تروریستی می باشند اساسا طرف گفتگو با ایران نیستند.

دومین نکته حائز اهمیت در اینجاست که هم اکنون معارضین مسلح سوریه در اوج اختلاف نظر به سر می برند و این بهترین فرصت برای سه ضلع گفتگوی صلح یعنی ایران، دولت اسد و اصلاح طلبان سوریه است؛ این گروه از مخالفان اسد تاکنون حتی برگزاری یک نشست موفق با خوجی واحد عاجز بوده اند و نفس این اختلاف حکایت از شکاف عمیق میان آنها دارد.

برای نمونه مخالفان مسلح در یکی از اخرین تلاش های خود در اجلاسی با عنوان«اقدام» در قاهره به دور یکدیگر جمع شدند اما در این نشست که ۲۵۰ نماینده اپوزیسیون در آن حضور داشتند، درباره هیچ موضوعی توافق جزیی و موضوعی حاصل نشد و تنها نقطه اشتراک، عزم همه این گروه‌ها برای براندازی دولت اسد بود.

خبرگزاری رویترز با اشاره به این موضوع می‌نویسد، اختلاف نظر این نمایندگان تا اندازه‌‌ای زیاد بود که این نشست در دومین شب (سه شنبه) به هرج و مرج کشیده شد و نمایندگان گروه‌های گوناگون علاوه بر درگیری‌های لفظی و ناسزاگویی به یکدیگر، به زد و خورد و درگیری فیزیکی نیز متوسل شدند.

گفته می‌شود، یکی از اصلی‌ترین دلایل بروز این درگیری‌ها، به رسمیت شناخته نشدن نمایندگان اقلیت‌های قومی از سوی دیگر شرکت کنندگان بوده است. با این حال، زمینه جدی‌تر توافق نداشتن آن‌ها، ترکیب کمیته‌ای بوده که قرار بود، نمایندگی همه گروه‌های مخالف سوری را بر عهده بگیرد.

شاید به دلیل همین اختلافات عمیق بود که «برهان غلیون» حدود دو ماه پیش از ریاست شورای انتقالی برکنار شد و دکتر «سیدا» که شخصی به مراتب معتدل تر است، رئیس گروه انتقالی شد.

حسن نیت و واقع بینی جمهوری اسلامی ایران، سومین نکته قابل اشاره در این پیشنهاد است؛ ایران با این پیشنهاد نشان داد که با گفت وگو و اصلاحات در سوریه موافق است، کما اینکه در طول یک سال و نیم گذشته نیز یکی از مشوقان اصلی بشار اسد برای اصلاحات در سوریه مانند آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان سیاسی، برگزاری انتخابات پارلمانی، شکستن نظام تک حزبی و تشکیل احزاب جدید، ترمیم کابینه و... ایران بوده است و مقام های ایرانی پیش از ناآرامی ها در سوریه نیز بارها به اسد در مورد اصلاحات در سوریه توصیه کرده بودند.

جمهوری اسلامی که طی یک سال و نیم گذشته عملا بیشترین پشتیبانی را از سوریه داشته است، هرگز موافق اقدامات تروریستی و مسلحانه نبوده است و بارها و بارها نسبت به نتایج خونین پشتیبانی تسلیحاتی غرب از مخالفین سوریه هشدار داده بود.

آخرین نکته قابل اشاره در پیشنهاد ایران، پذیرش این نکته از سوی غربی ها و مخالفان مسلح است که بدون حضور فعال و ورود ایران به مساله سوریه، عملا هیچ اتفاقی در جهت بهبود شرایط کنونی سوریه حاصل نمی گردد.

اظهارات اخیر کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل برای حل بحران سوریه، در مصاحبه ای که در نشریه فرانسوی «لوموند» منتشر شده است بسیار قابل توجه است چرا که اذعان می دارد باید برای حل بحران، توجه بیشتری به نقش ایران که متحد سوریه است صورت گیرد.

وی همچنین در بیان اصلی ترین دلیل شکست تلاش ها در این رابطه نیز گفته کشورهایی که از گروه های نظامی در سوریه حمایت می کنند، موجب بدتر شدن اوضاع می شوند.

حتی سعود الفیصل وزیر امور خارجه عربستان نیز تلویحا به عدم موفقیت اتحاد عربی- غربی اشاره داشت و با ادبیات دیگر و با بکار بردن عبارت «لزوم حل و فصل موضوع سوریه از طریق روش‌های بین‌المللی» به نوعی به آن اعتراف کرد.

علاوه بر این وزیر امور خارجه روسیه نیز حضور ایران در اجلاس بین المللی برای حل بحران سوریه را ضروری خواند. به عقیده مقامات مسكو در چنین اجلاس هایی می توانند حدود 15 كشور، از جمله اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل (شامل روسیه، آمریكا، چین، فرانسه و انگلیس) و همسایگان سوریه، از جمله لبنان، اردن، عراق، تركیه و ایران شركت داشته باشند.

بنا بر مطالب یاد شده، با تقویت نقش ایران در حل بحران سوریه، می توان آینده ای روشن را برای سوریه متصور شد، آینده ای که تمام حقوق ملت و دولت سوریه در آن لحاظ شده و با احترام کامل به اراده ملت سوریه و عدم لزوم دخالت خارجی نظامی در این کشور، روزگاری آرام برای سوریه متصور خواهیم بود.