ماشه ابزاری برای تسلیم تهران؛ تحریم و حمله نظامی دو روی یک سکه

گروه سیاسی - مصطفی مطهری نوشت: اجرایی شدن مکانیسم ماشه و بازگشت پذیری خودکار تحریم های وضع شده علیه ایران با توجه به ادعاهای مطرح شده از سوی تروئیکای اروپایی و ایالات متحده آمریکا مبنی بر عدم پایبندی تهران به تعهدات و فقدان همکاری های لازم در این راستا، گویای این است  که شرایط در رابطه پرونده ایران در حوزه مذکور با تغییرات شگرفی همراه شده است.

قابل ذکر است که بر این اساس، ۶ قطعنامه شورای امنیت که شامل تحریم تسلیحاتی، محدودیت‌های مرتبط با فعالیت‌های موشکی و هسته‌ای، ممنوعیت سفر و مسدود کردن دارایی افراد و نهادهای مشخص دوباره لازم‌الاجرا خواهد بود. مضافاً اینکه صادرات و واردات تسلیحات متعارف به و از ایران ممنوع خواهد بود. همه این موارد و جزییات مطروحی در قالب آنها به معنای محدودیت های بیشتر بر روند فعالیت های تهران در حوزه های مرتبط با موارد تحریمی بوده که شمولیت آن را گسترده خواهد کرد.

با این حال آنچه در این باره قابل توجه بوده و ماهیت تحلیلی دارد و نباید از آن غافل بود نه تحریم ها بلکه نفس تحریم و این اقدام غربی ها در قبال ایران می باشد. در واقع فارغ از نگاه حقوقی به موضوع اسنپ بک و اعتبار یا عدم اعتبار حقوقی آن و جهت گیری طرف های درگیر به این مسئله، توجه به زمینه هایی ست که در این عرصه دنبال می گردد.

در حقیقت آنچه در این راستا قابل تامل است نتایج این اتفاق است که تا کجا ادامه خواهد یافت و تهدیدات در این حوزه برای تهران تا کجا پیش خواهد رفت. به عبارت دیگر بنا بر آنچه که در این باره بیان شده، هدف تسلیم تهران به قبول و پذیرش شرایط غربی ها با ابزار مذکور است. بطوریکه می توان اینگونه گفت که تحمیل و تسلیم تهران به واسطه ابزار اسنپ بک با عناوینی چون دیپلماسی، مذاکره و ... تا جایی پیش خواهد رفت که اهداف غربی ها محقق گردد و اگر این اتفاق ولو در بخش ناچیز آن تحقق نیابد گزینه اجماعی غربی ها در این مسیر نظامی و حمله به ایران خواهد بود. این بدان معناست که مکانیسم ماشه مقدمه ای برای نبرد سخت در آینده خواهد بود. 

در مجموع می توان این مفروض را اساس قرار داد که غربی ها تلاش دارند از ورودی فعال شدن اسنپ بک روند تسلیم سازی ایران را پیش بگیرند که این اتفاق یا از مسیر دیپلماسی تحمیلی خواهد گذشت یا از مسیر حمله نظامی به ایران.