آقای پزشکیان تراز  یک رئیس جمهور سخن بگویید:دقیق ، روشن ، صریح ، کم ،کامل ،شجاعانه ،کارشناسانه و دشمن کوب 

گروه سیاسی- سهراب اصلانی:به نظر می رسد آدمیان در تغییر کلمات از معانی اصلی و ساده خود تبحر دارند.بدتر ازآن در خراب کردن حرفها و اصطلاحات استادند. هرکلمه و اصطلاحی دارای معنای ساده ایست که لوازمی هم دارد که اگر هنگام بیان  به آن توجه نشود خسارت بار وهزینه ساز است. کلمات در زبان سیاسیون و مسوولان اثرات گسترده دارد و گاهی کشوری را به جنگ یا صلح می رساند.برهمین مبنا بسیاری از سیاستمداران جهان بعد از انواع مشورت گرفتن از کارشناسان هنوز از روی نوشته سخنرانی می کنند یا سرفصل های بیانات خود را می نویسند تا از منظور اصلی دور نشوند ونکات مهم را فراموش نکنند.
به گزارش بولتن نیوز ،در صداقت آقای پزشکیان تردید نیست ولی کیست که منکر اهمیت سخنان یک رئیس جمهور شود ودرخواست برای دقت در سخنان علنی را در خواستی بلاوجه بداند؟ 
آیا در شرایط بسیار بغرنج کنونی واقعا می‌شود بنام صداقت هر سخنی را به زبان آورد و اسمش را شفافیت گذاشت؟بله خیلی جاها باید درشت و کوبنده  سخن گفت، تنها با مردم خودمان باید صاف وصادق بود و بگونه ای مشکلات را بیان کرد که هم دلشان خالی نشود وهم دشمن سوء استفاده نکند.
آقای پزشکیان فرد چندان سیاسی نبوده و مسوولیت هایش هم سیاسی نبوده اند.در ابتدا از او پذیرفته بود که تا مسلط شدن بر کار اجرا و سخنوری بعضا اشتباهاتی داشته باشد و سخنان هزینه سازی بر زبان براند،اما اکنون بیش از یک سال از تصدی او گذشته است و کشور در حالت نه جنگ ونه صلح است وبه هیچ وجه شایسته نیست که دقت در بیان واشراف نسبت به برداشت ها در او دیده نشود.متاسفانه حامیان و هواداران وشاید مشاوران او بجای تذکر جدی از سخنان فی البداهه  رییس جمهور استقبال می کنند و بر آن نام شفافیت می گذارند! با این اوصاف شاید بعید نباشد که اگر خبرنگاری از او راجع به تعداد لانچرهای مورد اصابت قرار گرفته توسط اسراییل سوال کند او صادقانه پاسخ دهد! 
آقای پزشکیان علاوه بر بی پروا در سخن گفتن بعضا برخی از جملات و پاراگراف‌ها را ناقص می گذارد و همین نقطه ضعف ممکن است با برداشت‌های کاملا منفی مواجه شود. مثلا وی هنگامی که می‌خواهد راجع به ضرورت مذاکره سخن بگوید ،ابراز می‌دارد:اگر مذاکره نکنیم او می آید می زند ، درست کنیم دوباره می زند...
البته مراد او مشخص است ولی با این  نوع سخن گفتن اگر دشمن برداشت عجز و استیصال کند جای تعجب ندارد. او می توانست بگوید: بدون مذاکره  باید بسمت جنگ برویم و ما جنگ طلب نیستیم ،بدون مذاکره او می زند ما هم البته می زنیم و شدیدتر هم می زنیم ولی هدف اصلی ما جنگ و خرابی نیست، یا آنجا که راجع به کم آبی می گوید ،خیلی دقیق و اقناع کننده می توانست از تغییرات گسترده اقلیم در جهان بگوید، از گرمای کم سابقه در جنوب اروپا بگوید و به خشک سالی در عراق و سوریه وافغانستان و ترکیه و حتی اراضی اشغالی اشاره کند و اعلام نماید که ما هم در گیر این بلای جهانی هستیم ،مسلما در این صورت نه تنها مردم احساس نمی کردند که گویا فقط ایران است که انواع بلایای طبیعی بر او روان است بلکه ابلهی مثل نتانیاهو هوس سوء استفاده از خشک سالی در ایران را نمی کرد.
نکته بسیار مهم اینکه اساسا مسوولان ما خیلی سخنرانی می کنند و گویی هر جا بروند حتما باید حرف بزنند و این حرف ها هم در سطح گسترده منتشر شود! نگاهی به مشی وروش رهبران جهان نشان می‌دهد که اولا روسای جمهور کم گو موفق‌ترند و در ثانی آنها بجز در امور کلی در موضوعات حساس و شکننده به کمترین سخنان قناعت می کنندواین جملات مهم هم با دقت فراوان کارشناسان ومشاوران تنظیم می‌شوند تا کوچکترین برداشت نادرستی از سخنانشان صورت نگیرد و باری بر دوش مردم اضافه نشود. 
این توصیه دلسوزانه به رئیس جمهور است که "کم گوید وگزیده گوید چون دُر/تا ز اندک او جهان شود پر"
نکته دیگر اینکه نیازی نیست همه سخنان حتی در جلسات محدود به اعلان عمومی گذاشته شود تا بعضا تولید التهاب کند. مثلا در جلسه با مدیران مسوول رسانه ها اتفاقا بهتر بود جلسه به صورت خصوصی برگزار شود و بسیاری از مسائل حساس و مهم مطرح شوند تا رسانه های کشور با اطلاع از اوضاع عمومی خطوط قرمز را رعایت کنند و در جهت امنیت و آرامش گام بردارند.سیاست در عرصه بین المللی هیچگاه مشمول صداقت نبوده است و همانطور که دیده ایم دشمنان ایران حداکثر نیرنگ و فریب را در همه حوزه ها بکار می گیرند .البته نیازی نیست که ما به جهان دروغ بگوییم ولی صداقت با هیولاهایی مثل ترامپ و نتانیاهو کمال سادگی است و خسارت بار خواهد بود.